[ویکی فقه] آل بریدی. آل بریدی، خاندانی شیعه مذهب منسوب به ابوعبدالله محمد بریدی که از ۳۱۶ق/۹۲۸م تا ۳۳۸ق/۹۴۹م بر واسط و اهواز و بصره فرمان راند.
روایت دیگری که نام آنها را یزیدی
سیوطی، جلال الدین، تاریخ خلفاء، ج۱، ص۳۹۴، به کوشش محمد محیی الدین عبدالحمید، مصر، مطیعةالسّعاده، ۱۹۵۲.
بریدیان در آغاز، صاحب منصبانی کشوری و کاتب یا روزگاری که خلافت عباسی در شیب ناتوانی افتاده بود و امیرالامراها برای دست یافتن بر بغداد با هم در کشاکش بودند و خلیفگان را عزل و نصب می کردند، بریدیان یک چند پرچم استقلال برافراشتند و بغداد را تصرف کردند و در واسط واهواز و بصره فرمان راندند. این سلسله حکومتی منتشکل از ۳ برادر به نام های ابوعبدالله احمد، ابوالحسین عبدالله (علی)، ابو یوسف یعقوب، به اضافه ابوالقاسم پسر ابوعبدالله بریدی مُقطِع بود. لقب مقطع، که در برخی منابع آمده، می تواند حاکی از اقطاع داری اینان باشد. اگرچه ابوعلی مِسکَوَیه در ضمن وقایع ۳۱۱ق/۹۲۳م از ابوعبدالله احمد، برادر بزرگ تر یاد می کند، ولی او از ۳۱۶ق/۹۲۸م در صحنه سیاست پدیدار شد.
← نخستین دوره حکومت
(۱) ابن اثیر، عزالدین، الکامل، بیروت ـ دارصادر، ۱۹۷۹م، ۸ (فهرست).(۲) ابن طقطقی، محمد بن علی، تاریخ فخری، ترجمه محمد وحید گلپایگانی، تهران.(۳) بنگاه ترجمه و نشر کتاب، ۱۳۵۰ش، ص ۳۸۸؛ ابن عبری، غریغوریوس، تاریخ مختصرالدول، ص ۱۶۴.(۴) ابن کثیر، اسماعیل بن عمر، البدایة والنهایة، مصر، مطیعةالسّعاده، ۱۳۵۱ق، ۱۸۷، ۱۹۲.(۵) ابوعلی مسکویه، احمد، تجارب الامم، به کوشش آمد روز، مصر، طبع افست، ۱۹۱۴م، ۱/۱۱۰، ۱۵۸، ۲۲۳، ۲/۵۳، ۱۱۲.(۶) تنوخی، محسن، نشوارالمحاضرة، به کوشش عبودالشاجی، ۱۳۹۱ق، ۱/۱۷۵.(۷) خواندمیر، غیات الدین، حبیب السیر، به کوشش محمد دبیر سیاقی، تهران، خیام، ۱۳۶۲ش.(۸) سیوطی، جلال الدین، تاریخ خلفاء، به کوشش محمد محیی الدین عبدالحمید، مصر، مطیعةالسّعاده، ۱۹۵۲.(۹) صولی، محمدبن یحیی، اخبار الراضی، به کوشش ج. هیورث دین، مصر ۱۹۳۶م، صص ۷۰، ۹۰، ۲۲۷، ۲۲۸، ۲۴۴، ۲۶۰.(۱۰) متحده، روی، «خلافت عباسیان در ایران»، تاریخ ایران از اسلام تا سلاجقه، به کوشش ر. ن. فرای، ترجمه حسن اتوشه، تهران، امیرکبیر، ۱۳۶۳ش، ص ۷۶.(۱۱) متز، آدام، تمدن اسلامی در قرن چهارم هجری، ترجمه علیرضا ذکاوتی قراگزلو، تهران، امیرکبیر، ۱۳۶۲ش، ۱/۳۱.
روایت دیگری که نام آنها را یزیدی
سیوطی، جلال الدین، تاریخ خلفاء، ج۱، ص۳۹۴، به کوشش محمد محیی الدین عبدالحمید، مصر، مطیعةالسّعاده، ۱۹۵۲.
بریدیان در آغاز، صاحب منصبانی کشوری و کاتب یا روزگاری که خلافت عباسی در شیب ناتوانی افتاده بود و امیرالامراها برای دست یافتن بر بغداد با هم در کشاکش بودند و خلیفگان را عزل و نصب می کردند، بریدیان یک چند پرچم استقلال برافراشتند و بغداد را تصرف کردند و در واسط واهواز و بصره فرمان راندند. این سلسله حکومتی منتشکل از ۳ برادر به نام های ابوعبدالله احمد، ابوالحسین عبدالله (علی)، ابو یوسف یعقوب، به اضافه ابوالقاسم پسر ابوعبدالله بریدی مُقطِع بود. لقب مقطع، که در برخی منابع آمده، می تواند حاکی از اقطاع داری اینان باشد. اگرچه ابوعلی مِسکَوَیه در ضمن وقایع ۳۱۱ق/۹۲۳م از ابوعبدالله احمد، برادر بزرگ تر یاد می کند، ولی او از ۳۱۶ق/۹۲۸م در صحنه سیاست پدیدار شد.
← نخستین دوره حکومت
(۱) ابن اثیر، عزالدین، الکامل، بیروت ـ دارصادر، ۱۹۷۹م، ۸ (فهرست).(۲) ابن طقطقی، محمد بن علی، تاریخ فخری، ترجمه محمد وحید گلپایگانی، تهران.(۳) بنگاه ترجمه و نشر کتاب، ۱۳۵۰ش، ص ۳۸۸؛ ابن عبری، غریغوریوس، تاریخ مختصرالدول، ص ۱۶۴.(۴) ابن کثیر، اسماعیل بن عمر، البدایة والنهایة، مصر، مطیعةالسّعاده، ۱۳۵۱ق، ۱۸۷، ۱۹۲.(۵) ابوعلی مسکویه، احمد، تجارب الامم، به کوشش آمد روز، مصر، طبع افست، ۱۹۱۴م، ۱/۱۱۰، ۱۵۸، ۲۲۳، ۲/۵۳، ۱۱۲.(۶) تنوخی، محسن، نشوارالمحاضرة، به کوشش عبودالشاجی، ۱۳۹۱ق، ۱/۱۷۵.(۷) خواندمیر، غیات الدین، حبیب السیر، به کوشش محمد دبیر سیاقی، تهران، خیام، ۱۳۶۲ش.(۸) سیوطی، جلال الدین، تاریخ خلفاء، به کوشش محمد محیی الدین عبدالحمید، مصر، مطیعةالسّعاده، ۱۹۵۲.(۹) صولی، محمدبن یحیی، اخبار الراضی، به کوشش ج. هیورث دین، مصر ۱۹۳۶م، صص ۷۰، ۹۰، ۲۲۷، ۲۲۸، ۲۴۴، ۲۶۰.(۱۰) متحده، روی، «خلافت عباسیان در ایران»، تاریخ ایران از اسلام تا سلاجقه، به کوشش ر. ن. فرای، ترجمه حسن اتوشه، تهران، امیرکبیر، ۱۳۶۳ش، ص ۷۶.(۱۱) متز، آدام، تمدن اسلامی در قرن چهارم هجری، ترجمه علیرضا ذکاوتی قراگزلو، تهران، امیرکبیر، ۱۳۶۲ش، ۱/۳۱.
wikifeqh: آل_ بریدی
[ویکی شیعه] آل بریدی. آل بریدی، خاندانی شیعه مذهب منسوب به ابوعبدالله محمد بریدی بودند که از ۳۱۶ق/۹۲۸م تا ۳۳۸ق/۹۴۹م بر واسط، اهواز و بصره فرمان راندند.
بریدیان در روزگاری که خلافت عباسی در نشیب ناتوانی افتاده بود و امیرالاُمراها برای دست یافتن بر بغداد با هم در کشاکش بودند و خلیفگان را عزل و نصب می کردند، پرچم استقلال برافراشتند و بغداد را تصرف کردند و در واسط، اهواز و بصره فرمان راندند.
این سلسله حکومتی متشکل از سه برادر به نامهای ابوعبدالله احمد، ابوالحسین عبدالله (علی)، ابویوسف یعقوب به اضافه ابوالقاسم پسر ابوعبدالله بریدی مُقطِع بود. لقب مقطع، که در برخی منابع آمده، می تواند حاکی از اقطاعداری اینان باشد. اگرچه ابوعلی مِسکَوَیه در ضمن وقایع ۳۱۱ق/۹۲۳م از ابوعبدالله احمد، برادر بزرگ تر یاد می کند، ولی او از ۳۱۶ق/۹۲۸م در صحنه سیاست پدیدار شد.
بریدیان در روزگاری که خلافت عباسی در نشیب ناتوانی افتاده بود و امیرالاُمراها برای دست یافتن بر بغداد با هم در کشاکش بودند و خلیفگان را عزل و نصب می کردند، پرچم استقلال برافراشتند و بغداد را تصرف کردند و در واسط، اهواز و بصره فرمان راندند.
این سلسله حکومتی متشکل از سه برادر به نامهای ابوعبدالله احمد، ابوالحسین عبدالله (علی)، ابویوسف یعقوب به اضافه ابوالقاسم پسر ابوعبدالله بریدی مُقطِع بود. لقب مقطع، که در برخی منابع آمده، می تواند حاکی از اقطاعداری اینان باشد. اگرچه ابوعلی مِسکَوَیه در ضمن وقایع ۳۱۱ق/۹۲۳م از ابوعبدالله احمد، برادر بزرگ تر یاد می کند، ولی او از ۳۱۶ق/۹۲۸م در صحنه سیاست پدیدار شد.
wikishia: آل_بریدی