آقطی سیاه. آقطی سیاه، آقطی اروپایی ( نام علمی: Sambucus nigra ) که در مناطقی از ایران انگور کولی و خمان کبیر نیز نامیده می شود، درختچه ای است که ارتفاع آن در نواحی مساعد به ۱۰ متر می رسد. این درختچه معمولاً در کنار جاده ها و حاشیه جنگل ها و در نواحی مرطوب و سایه دار می روید.
آقطی سیاه از زمان های قدیم مورد مصرف مردم بوده است و از آن برای رفع امراض مختلف مانند دفع بلغم و صفرا استفاده می کرده اند. برگ های آن سبزرنگ، بیضوی، دندانه دار، بیدره و مرکب از ۵ تا ۷ برگچه است. اگر برگ ها شکسته و مالش داده شود، بوی بدی از آن متصاعد می شود. همه قسمت سبز گیاه سمی هستند.
گل های آن سفید و خوشه ای است که در اواخر بهار ظاهر می شود. میوه آقطی سیاه گوشتی، ریز مانند انگور و به رنگ آبی سیر است. قسمت مورد استفاده این درختچه گل، برگ و پوست داخلی ساقه آن است. آقطی سیاه در ایران در نواحی آذربایجان و همدان می روید.
نام های دیگر آقطی: خمان، سبوقه، خمان کبیر، آقطی سیاه، تردارگن، انگورکولی، خمان صغیر، پَلِم ( متفاوت از پَلْم به معنای کاجیره است ) ، پلخون، شون و آقطی سرخ است.
پوست این درختچه و برگ آن دارای موادی مانند سامبوسین سامبو نیگرین ، کولین، سیکوتین و مقدر کمی نیترات پتاسیم است. در گل های آن الدرین و مقدر کمی اسانس وجود دارد. میوه آقطی سیاه دارای کریزان تمین ، مواد قندی، اسانس، صمغ، اسید والزیانیک و اسید استیک است. آقطی همچنین شامل فلاونوئیدهایی مانند کوئرستین و کامپفرول و گلیکوزیدهای کوئرستین همانند هایپروزید، ایزوکوئر ستین و روتین، و تری ترپنها مثل آلفا و بتا آمیرین، بتولین، اسید اولئانولیک، و ترکیب ضد التهاب اورسولیک اسید است. اسیدهای چرب مانند اسید لینولنیک، اسید پالمتیک، اسید لینولئیک، اسیدهای آمینه و دیگر ترکیبات مانند اسید کلروژنیک به عنوان تانن کاذب، تانن و موسیلاژ است. رنگ کبود آقطی بالغ و رسیده به سبب محتوای آنتوسیانیدین های آن است. خواص آقطی. [ ۱]
آقطی سیاه از نظر طب قدیم ایران سرد و خشک است. پوست ثانوی ( داخلی ) ساقه و ریشه آن از نظر طبی موثرترین قسمت های این گیاه است.
• در درمان رماتیسم و درد مفاصل مؤثر است.
• ادرارآور است.
• ملین و ضد یبوست است و بهترین دارو برای رفع یبوست در افراد سالخورده و کسانی است که انقباضات روده بزرگ در آن ها ضعیف شده است.
• دم کرده برگ های خشک شده آن در رفع اسهال مؤثر است.
• برای برطرف کردن درد و التیام بواسیر، برگ های تازه این گیاه را له کرده یا اینکه از آن پماد تهیه کنید و روی بواسیر دردناک بگذارید.
• درمان کننده استسقاء است و آب اضافی را از بدن و از بین انساج خارج می کند.
• برای از بین بردن خارش بدن، پوست ساقه آن را در روغن بجوشانید و سپس آن را صاف کرده و بگذارید سرد شود. این روغن را روی قسمت هایی که خارش دارد بزنید.
• برای جوش خوردن استخوان و مداوای شکستگی استخوان، از دم کرده ریشه این درختچه استفاده کنید.
• دم کرده گل های خشک شده آقطی سیاه درمان کننده گریپ، سرما خوردگی، بیماری های دستگاه تنفسی و نقرس است.
• جوشانده گل های خشک شده این گیاه برای معالجه برونشیت و ذات الجنب مفید است.
• بخور گل های آقطی سیاه برای درمان بیماری های سل مفید است و اخلاط چسب ناک را از گلو خارج می کند.
• بیماری های کلیه و مجاری ادرار را درمان می کند.
• سنگ کلیه را خارج می سازد.
• شیر مادران شیرده را زیاد می کند.
• در درمان بیماری های صرع مفید است.
• جوشانده گل های خشک شده آقطی سیاه را به صورت کمپرس روی زخم های اگزما بگذارید اثر مطلوب خواهد داشت.
• خوردن میوه آقطی سیاه و مالیدن آن به سر باعث سیاه شدن مو و تقویت مو می شود.
• جوشانده گل های آقطی سیاه را روی سوختگی ها بگذارید و کمپرس کنید تا درد را کاهش دهد.
• برای از بین بردن ورم چشم می توان چشم را با جوشانده گل های این گیاه شستشو داد.
• جوشانده برگ این درخت آفت درختان و سبزیجات را از بین می برد.
• اگر پوست حساس دارید برای شستن صورت یا پاک کردن آرایش از دم کرده آقطی سیاه استفاده کنید.
• برای شادابی پوست صورت و از بین بردن لکه ها و کک و مک می توان از ماسک زیر استفاده کرد:
این نوشته برگرفته از سایت ویکی پدیا می باشد، اگر نادرست یا توهین آمیز است، لطفا گزارش دهید: گزارش تخلفآقطی سیاه از زمان های قدیم مورد مصرف مردم بوده است و از آن برای رفع امراض مختلف مانند دفع بلغم و صفرا استفاده می کرده اند. برگ های آن سبزرنگ، بیضوی، دندانه دار، بیدره و مرکب از ۵ تا ۷ برگچه است. اگر برگ ها شکسته و مالش داده شود، بوی بدی از آن متصاعد می شود. همه قسمت سبز گیاه سمی هستند.
گل های آن سفید و خوشه ای است که در اواخر بهار ظاهر می شود. میوه آقطی سیاه گوشتی، ریز مانند انگور و به رنگ آبی سیر است. قسمت مورد استفاده این درختچه گل، برگ و پوست داخلی ساقه آن است. آقطی سیاه در ایران در نواحی آذربایجان و همدان می روید.
نام های دیگر آقطی: خمان، سبوقه، خمان کبیر، آقطی سیاه، تردارگن، انگورکولی، خمان صغیر، پَلِم ( متفاوت از پَلْم به معنای کاجیره است ) ، پلخون، شون و آقطی سرخ است.
پوست این درختچه و برگ آن دارای موادی مانند سامبوسین سامبو نیگرین ، کولین، سیکوتین و مقدر کمی نیترات پتاسیم است. در گل های آن الدرین و مقدر کمی اسانس وجود دارد. میوه آقطی سیاه دارای کریزان تمین ، مواد قندی، اسانس، صمغ، اسید والزیانیک و اسید استیک است. آقطی همچنین شامل فلاونوئیدهایی مانند کوئرستین و کامپفرول و گلیکوزیدهای کوئرستین همانند هایپروزید، ایزوکوئر ستین و روتین، و تری ترپنها مثل آلفا و بتا آمیرین، بتولین، اسید اولئانولیک، و ترکیب ضد التهاب اورسولیک اسید است. اسیدهای چرب مانند اسید لینولنیک، اسید پالمتیک، اسید لینولئیک، اسیدهای آمینه و دیگر ترکیبات مانند اسید کلروژنیک به عنوان تانن کاذب، تانن و موسیلاژ است. رنگ کبود آقطی بالغ و رسیده به سبب محتوای آنتوسیانیدین های آن است. خواص آقطی. [ ۱]
آقطی سیاه از نظر طب قدیم ایران سرد و خشک است. پوست ثانوی ( داخلی ) ساقه و ریشه آن از نظر طبی موثرترین قسمت های این گیاه است.
• در درمان رماتیسم و درد مفاصل مؤثر است.
• ادرارآور است.
• ملین و ضد یبوست است و بهترین دارو برای رفع یبوست در افراد سالخورده و کسانی است که انقباضات روده بزرگ در آن ها ضعیف شده است.
• دم کرده برگ های خشک شده آن در رفع اسهال مؤثر است.
• برای برطرف کردن درد و التیام بواسیر، برگ های تازه این گیاه را له کرده یا اینکه از آن پماد تهیه کنید و روی بواسیر دردناک بگذارید.
• درمان کننده استسقاء است و آب اضافی را از بدن و از بین انساج خارج می کند.
• برای از بین بردن خارش بدن، پوست ساقه آن را در روغن بجوشانید و سپس آن را صاف کرده و بگذارید سرد شود. این روغن را روی قسمت هایی که خارش دارد بزنید.
• برای جوش خوردن استخوان و مداوای شکستگی استخوان، از دم کرده ریشه این درختچه استفاده کنید.
• دم کرده گل های خشک شده آقطی سیاه درمان کننده گریپ، سرما خوردگی، بیماری های دستگاه تنفسی و نقرس است.
• جوشانده گل های خشک شده این گیاه برای معالجه برونشیت و ذات الجنب مفید است.
• بخور گل های آقطی سیاه برای درمان بیماری های سل مفید است و اخلاط چسب ناک را از گلو خارج می کند.
• بیماری های کلیه و مجاری ادرار را درمان می کند.
• سنگ کلیه را خارج می سازد.
• شیر مادران شیرده را زیاد می کند.
• در درمان بیماری های صرع مفید است.
• جوشانده گل های خشک شده آقطی سیاه را به صورت کمپرس روی زخم های اگزما بگذارید اثر مطلوب خواهد داشت.
• خوردن میوه آقطی سیاه و مالیدن آن به سر باعث سیاه شدن مو و تقویت مو می شود.
• جوشانده گل های آقطی سیاه را روی سوختگی ها بگذارید و کمپرس کنید تا درد را کاهش دهد.
• برای از بین بردن ورم چشم می توان چشم را با جوشانده گل های این گیاه شستشو داد.
• جوشانده برگ این درخت آفت درختان و سبزیجات را از بین می برد.
• اگر پوست حساس دارید برای شستن صورت یا پاک کردن آرایش از دم کرده آقطی سیاه استفاده کنید.
• برای شادابی پوست صورت و از بین بردن لکه ها و کک و مک می توان از ماسک زیر استفاده کرد:
wiki: آقطی سیاه