اقامه

[ویکی شیعه] اقامه، مجموعه ای از اذکار مشخص که پس از اذان به عنوان مقدمه ای برای شروع نماز خوانده می شود. خواندن اقامه قبل از نماز واجب نیست بلکه مستحب و سنت موکّد است.
عبارات اقامه به جز در دو مورد، با اذان یکسان است:
عبارت «اشهد ان علیا ولی الله» از روزگاری کهن در اذان و اقامه برخی از امامیان متداول بوده است؛ اما در منابع فقهی و حدیثی امامیه به عنوان بخشی از اذان مطرح نشده است.

[ویکی اهل البیت] این صفحه مدخلی از فرهنگ فقه مطابق مذهب اهل بیت علیهم السلام است
به قول مشهور، اقامه هفده جمله است: «اللّهُ أَکْبَر»،«أَشْهَدُ أَنْ لا اِلهَ اِلا اللّه»، «أَشْهَدُ أَنَّ مُحَمَّدَاً رَسُولُ اللّه»،«حَیَّ عَلَی الصَّلاةِ»، «حَیَّ عَلَی الفَلاحِ»،«حَیَّ عَلَی خَیْرِ العَمَل»،«قَدْ قامَتِ الصَّلاةُ»،«اللّهُ أَکْبَر»هر کدام دو مرتبه و«لا اِلـهَ اِلاّ«اللّه»یک مرتبه.
به قول مشهور، شهادت به ولایت حضرت امیرالمؤمنین و دیگر امامان علیهم السلام جزء اقامه نیست، لیکن مستحب است. زن می تواند به تکبیر و شهادتین بسنده کند. مسافر نیز می تواند جمله های اقامه را یک بار بگوید.
شرایط: عقل، ایمان (اعتقاد به امامت امامان معصوم علیهم السلام)، قصد قربت، ترتیب، موالات، درست ادا کردن و خواندن آن پس از داخل شدن وقت نماز، شرایط صحت اقامه اند. در شرط بودن طهارت (وضو، غسل یا تیمّم) در صحّت اقامه، اختلاف است. شرط نبودن آن به مشهور نسبت داده شده است.
به قول مشهور متأخّران، اقامه در نمازهای یومیّه همانند اذان، برای مرد و زن، در نماز فرادا و جماعت، ادا و قضا، مستحب است. گروهی از قُدما به شرطیّت اذان و اقامه در صحت نماز جماعت و برخی فقها به وجوب اقامه برای نمازگزار مرد قائل اند. برخی احتمال داده اند که مراد قدما از شرطیّت، شرطیّت اذان و اقامه نسبت به حصول فضیلت نماز جماعت باشد، نه صحّت آن.
در مواردی اقامه همراه با اذان ساقط می شود.
به قول مشهور، اگر نمازگزار اذان و اقامه را فراموش کند و پیش از رکوع یادش بیاید، می تواند برای تدارک آن دو نماز را قطع کند. در جواز قطع نماز برای تدارک اقامه تنها اختلاف است.
رو به قبله ایستادن به قول مشهور، استقرار و طمأنینه داشتن در حال اقامه، جزم دادن به آخر هر جمله و سریع خواندن اقامه نسبت به اذان، مستحب است. در استحباب حکایت اقامه (تکرار اقامه دیگری) اختلاف است. قول به عدم استحباب، به مشهور نسبت داده شده است. سخن گفتن به قول مشهور و التفات به سمت چپ و راست در حال اقامه، مکروه است. گفتن اقامه در گوش چپ و اذان در گوش راست نوزاد، مستحب است.

[ویکی فقه] اقامه (ابهام زدایی). واژه اقامه ممکن است در معانی ذیل به کار رفته باشد:• اقامه (نماز)، کلماتی ویژه قبل از شروع نماز• اذان و اقامه، ذکرهای مخصوص اعلان وقت نماز و آمادگی برای آن• اقامه حدود، جاری کردن حدود الـهی بر مجرم• اقامه شهادت، گواهی دادن بر امری• اقامه نماز متقین (قرآن)، یکی از صفات متقین در قرآن
...

[ویکی فقه] اقامه (نماز). اِقامه کلماتی ویژه است که از آن در باب صلات سخن رفته است.
به قول مشهور، اقامه هفده جمله است:«اللّهُ أَکْبَر»،«أَشْهَدُ أَنْ لا اِلهَ اِلا اللّه»، «أَشْهَدُ أَنَّ مُحَمَّدَاً رَسُولُ اللّه»،«حَیَّ عَلَی الصَّلاةِ»، «حَیَّ عَلَی الفَلاحِ»،«حَیَّ عَلَی خَیْرِ العَمَل»،«قَدْ قامَتِ الصَّلاةُ»،«اللّهُ أَکْبَر»هر کدام دو مرتبه و«لا اِلـهَ اِلاّ«اللّه»یک مرتبه.
شهادت به ولایت امام علی علیه السلام
به قول مشهور، شهادت به ولایت حضرت امیرالمؤمنین و دیگر امامان علیهم السّلام جزء اقامه نیست، لیکن مستحب است.
اقامه برای زن
زن می تواند به تکبیر و شهادتین بسنده کند.
اقامه برای مسافر
...

اِقامه
الفاظ مخصوص بعد از اذان به عنوان مقدمۀ نمازهای یومیّه. در دیگر نمازهای واجب یا مستحب، اذان و اقامه خوانده نمی شود. خواندن اقامه در مسجد پیش از نمازهای یومیه، به عقیدۀ مشهور فقیهان مستحب است، اما برخی آن را بر مردان واجب دانسته اند. الفاظ اقامه نزد امامیهچنین است: دو الله اکبر؛ دو اشهد ان لا اله الّا الله؛ دو اشهد انّ محمداً رسول الله؛ دو حیّ علی الصّلوة؛ دو حیّ علی الفلاح؛ دو حیّ علی خیر العمل؛ دو قد قامت الصّلاة؛ دو الله اکبر؛ و یک مرتبه لا اله الا الله. شهادت به ولایت امام علی (ع) جزو اقامه نیست. زن می تواند از جمله های اقامه به تکبیر و شهادتین بسنده کند و مسافر نیز می تواند هر جمله را یک بار بگوید. به عقیدۀ برخی، شرط است که اقامه رو به قبله و با طهارت از حَدَث و خَبَث (← خبث) خوانده شود. به نظر مشهور، سخن گفتن در میان جمله های اقامه و به چپ و راست گردیدن مکروه است. مستحب است که در روز اول تولد، در گوش راست نوزاد اذان، و در گوش چپ وی اقامه خوانده شود.