اقاخان دوم

مدت امامت آقاخان دوم هرچند کوتا بود ولی او میراث ارزشمندی از خود برای طرح نوین و توجه به آموزش و پرورش برای پیروان خود برجای گذاشت. او با تاکید بر اینکه که آموزش یک اصل اساسی در اسلام است و تداوم میراث نیاکانش به خصوص خلفای فاطمی مصر، اقدام به ایجاد مکاتب و مدرسه ها کرد.
آقاعلی شاه روابط صمیمانه ای را که پدرش با انگلیسی ها ایجاد کرده بود حفظ کرد و در زمانی که بارون ششم سر جیمز فرگوسن فرماندار بمبئی بود به شورای قانونگذاری بمبئی منصوب شد. "نامزدی در شورا در آن روزها یک تمایز نادر بود که فقط به مردانی با توانایی های برجسته و موقعیت اجتماعی بالا اعطا می شد. "
هنگامی که به دلیل این واقعیت که برخی از پیروان او در هند بخشی از قوانین اسلامی و بخشی دیگر توسط قوانین هندو اداره می شدند، سردرگمی به وجود آمد، او در سال 1874 به عضویت کمیسیونی منصوب شد که برای ارائه پیشنهادهایی برای اصلاح قانون تشکیل شده بود. او توانست ارتباط خود را با پیروانش که در خارج از شبه قاره آسیا زندگی می کردند، به ویژه آنهایی که در نواحی اکسوس علیا، برمه، و آفریقای شرقی زندگی می کردند، افزایش دهد. او به خاطر کار خود به رسمیت شناخته شد که "وظایف مسئولانه و طاقت فرسای خود را به نحوی انجام داده که تحسین و تایید جامعه را برانگیخته است. "
در زمان امامت او پیروانش از کشورهای دور دست به هند رفت و آمد می کردند و این ارتباط مسقتیم اسماعیلیان با امام شان سبب تحول بنیادی در زندگی آن ها در قرن های بعدی گردید.