اغیل

/~Aqil/

لغت نامه دهخدا

( آغیل ) آغیل. ( اِ ) ستورگاه. ستورخانه. آخور. اصطبل. ( زمخشری ). جای برای گوسفندان و گاوان به شب. و امروز آغِل به کسر غین گویند، و نیز آغُل بضم غین و آغول.

آغیل. ( اِ ) این کلمه با چشم مرکب شود و صورت مرکبه ، بخشم دیدن معنی دهد :
نرمک او را یکی سلام زدم
کرد زی من نظر بچشم آغیل.
حکاک.
چشم آغول و چشم آلوس مرادف آن است و امروز چشم غُله رفتن ، بغضب و با چشمهای دریده در کسی دیدن است بقصد تهدید و ترسانیدن او.
اغیل. [ اَ ] ( اِ ) آغول گوسپندان. ( ناظم الاطباء ). رجوع به اَغِل شود.

فرهنگ فارسی

( آغیل ) ( اسم ) نگریستن بگوش. چشم از روی غضب چشم آغیل چشم غله.
آخور ستورگاه

فرهنگ معین

( آغیل ) ( اِ. ) = آغول : نگریستن از گوشة چشم از روی خشم .
( اَ ) (اِ. ) نک آغل .

فرهنگ عمید

( آغیل ) = چشم آغیل

دانشنامه عمومی

اغیل ( به فرانسوی: Ighil ) یک شهرک در مراکش است که در استان حوز واقع شده است. [ ۱] اغیل ۵٬۶۱۹ نفر جمعیت دارد.
عکس اغیل

اغیل (ترکیه). اغیل ( به ترکی استانبولی: Eğil ) یک منطقهٔ مسکونی در ترکیه است که در استان دیاربکر واقع شده است. [ ۳]
عکس اغیل (ترکیه)عکس اغیل (ترکیه)
این نوشته برگرفته از سایت ویکی پدیا می باشد، اگر نادرست یا توهین آمیز است، لطفا گزارش دهید: گزارش تخلف

پیشنهاد کاربران

اغیل همان اغالرو اغالیدن است
فامیلی من آغیل است
و شما معنی فامیلی منو اشتباه نوشتین معنایش میشه همسایه های مهربان
تازه من در تیزهوشان درس میخوانم
آغیل در زبان برخی از مردم مناطق مرکزی افغانستان به معنای همسایه ها وخانه های همجوار استعمال می شود.

بپرس