اعلام الوری باعلام الهدی

دانشنامه اسلامی

[ویکی فقه] این اثر یک دوره تاریخ چهارده معصوم است که نوشته عالم بزرگ شیعه امامیه امین الاسلام، فضل بن حسن طبرسی (م ۵۴۸) است. بنا به آنچه در مقدمه کتاب آمده، مؤلف این اثر را برای یکی از ملوک آل باوند نوشته است.
مؤلف که از شیعیان معتدل به شمار می رود کتاب خود را به گونه ای گردآورده که مورد قبول شیعه و سنی باشد. از این رو بخشی از منابع خود را از کتب اهل سنت قرار داده است. صحیح بخاری، صحیح مسلم، دلائل النبوة ابوبکر بیهقی، کتاب المعرفة ابوعبدالله بن منده، شرف المصطفی ابو سعید خرگوشی، مقاتل الطالبیین ابوالفرج اصفهانی، عیون الاخبار ابن قتیبة از جمله منابع او هستند. چنانکه از منابع شیعی او می توان به کتاب کافی، عیون اخبار الرضا علیه السلام، کمال الدین، الغیبة شیخ مفید اشاره کرد. با توجه به شباهت موضوع و محتوای اعلام الوری با کتاب الارشاد شیخ مفید، بخشی از مطالب آن را می توان برگرفته از آن دانست.اهتمام طبرسی به سیره رسول خدا صلی الله علیه و آله وسلّم ستودنی است زیرا کمتر کتابی از متقدمان شیعه درباره سیره آن حضرت تدوین شده است. از ویژگی های اعلام الوری آن است که مطالب زیادی از کتاب ابان بن عثمان احمر بجلی صحابی امام صادق علیه السّلام نقل کرده که اکنون این کتاب از بین رفته و تنها از طریق کتاب اعلام الوری به گزارش های آن دسترسی داریم.
محتوای کتاب
این کتاب در چهار رکن ترتیب یافته است:رکن اول در سیره رسول خدا (صلی الله علیه وآله) و فاطمه زهرا(علیها السلام)؛ رکن دوم در زندگی و امامت علی بن ابی طالب - علیه السلام؛ رکن سوم در شرح امامت و زندگی امامان تا امام حسن عسکری رکن چهارم درباره امامت ائمه و امام زمان علیهم السلام . این کتاب در دوره های مختلف قابل توجه بوده و نویسندگان شیعی به آن استناد کرده اند، چنانکه از منابع مجلسی در بحار به شمار می رود. گویا زمانی نسخه ای از آن بدون نام طبرسی یافت شده که با عنوان ربیع الشیعه شهرت یافته و به سید ابن طاووس (متوفای ۶۶۴) نسبت داده شده است. در حالی که اهل فن، این دو را یک کتاب می دانند که نسبت آن به طبرسی جای تردید ندارد.
وضعیت نشر
این کتاب، به وسیله مؤسسه آل البیت - علیهم السلام - لاحیاء التراث، در سال ۱۴۱۷ق، به قطع وزیری چاپ و منتشر شده است.همچنین این کتاب به همت استاد عزیزالله عطاردی به فارسی ترجمه و منتشر شده است.

[ویکی نور] إعلام الوری بأعلام الهدی (ط - الحدیثة) ، اثر فضل بن حسن طبرسی، مختصری از دیدگاه تاریخی شیعه درباره سیره رسول خدا(ص) و تاریخچه ای از زندگی امامان معصوم(ع) به زبان عربی است. این کتاب، توسط مؤسسه آل البیت(ع) مورد تحقیق قرار گرفته است.
طبرسی کتاب خود را به یکی از شاهان شیعه مازندران با نام علی بن شهریار بن قارن اهدا کرده و در مقدمه با ستایش فراوان از وی سخن گفته است.
مؤلف کتابش را در چهار رکن تدوین کرده است که هر رکن شامل ابوابیو هرکدام از ابواب، مشتمل بر فصول مختلفی است.
از شرح زندگانی پیامبر(ص) تا بیان زندگی امام صادق(ع) در جلد اول و بقیه محتویات کتاب در جلد دوم است.
در ابتدای کتاب مقدمه ای از محقق کتاب آمده است که حاوی زندگی نامه مؤلف و شیوه تحقیق کتاب است.

[ویکی نور] اعلام الوری باعلام الهدی (تحقیق حسن خرسان). «إعلام الوری بأعلام الهدی (ط - القدیمة)»، اثر فضل بن حسن طبرسی، مختصری از دیدگاه تاریخی شیعه درباره سیره رسول خدا(ص) و تاریخچه ای از زندگی امامان معصوم(ع) به زبان عربی است که توسط حسن خرسان تحقیق شده است.
در ابتدای این کتاب مقدمه محقق آمده است که در آن به زندگی مؤلف و مختصری از خصوصیات کتاب و فرق آن با ربیع الشیعة پرداخته شده است.
این کتاب در یک جلد منتشر شده است و کتاب شناسی آن در طبع الحدیثة انجام گرفته است.
زندگانی چهارده معصوم علیهم السلام

[ویکی شیعه] اعلام الوری باعلام الهدی (کتاب). إعلامُ الوَریٰ بأعلامِ الهدیٰ کتابی به زبان عربی، نوشته أمین الاسلام فضل بن حسن طبرَسی متوفای ۵۴۸ ق. طبرسی در این کتاب، مختصری از دیدگاه تاریخی شیعه درباره سیره رسول خدا(ص)، و تاریخچه زندگی امامان معصوم(ع) به همراه بحث امامت را عرضه کرده است. بیشتر نویسندگان بزرگی که درباره زندگانی معصومان(ع) نوشته اند، در بسیاری از ابواب کتاب هایشان، نام إعلام الوری و طبرسی را به عنوان منبع ذکر کرده اند.
امین الاسلام ابوعلی فضل بن حسن طبرسی (م ۵۴۸ ق) از دانشمندان برجسته قرن ششم هجری است که به دلیل کتاب تفسیر مهمش با عنوان مجمع البیان (تألیف سال ۵۳۰ ق) و جوامع الجامع (تألیف سال ۵۴۲ ق در ۷۰ سالگی مولف) شهرت دارد.
وی در خراسان می زیسته و از عالمان معتدل شیعی در این دوره به شمار می آید. از دیگر آثار وی می توان به «الاداب الدینیة للخزانة المعینیه» و «جواهر النحو» اشاره کرد. شرح حال مفصل وی، بررسی تفصیلی آثار او و نیز اوضاع زمان وی را مرحوم استاد کریمان در کتاب طبرسی و مجمع البیان آورده است.

پیشنهاد کاربران

بپرس