[ویکی فقه] اعداد جمع عدد و عدد اسم و
مشتق از «ع ـ د ـ د» است.
واژه عدد در لغت غالباً به معنای شماره و رقم و گاه به معنای شمارش تعداد، یا به معنای معدود (شمرده و مقدار) است. لغت شناسان عدد را به یکیهای ترکیب شده یا ترکیب آحاد تعریف کرده اند. عدد در اصطلاح فلسفه، از مقوله «کمّ» به حساب می آید که یکی از
مقولات عشر است. برخی
فلاسفه عدد را از مفاهیم ماهوی و بعضی آن را از
مفاهیم اعتباری می دانند.
انواع
ریاضی دانان اعداد را به حقیقی، صحیح، طبیعی، کسری، گویا، مخلوط، موهومی، مثبت، منفی و...
تقسیم می کنند.
پیشینه
شمارش، در تاریخ بشر پیشینه ای کهن دارد و بشر پیش از
اختراع خط به آن آگاهی داشته است.
انسان های نخستین برای نشان دادن اعداد و ارقام، خطوطی را رسم می کردند. مورّخان با توجه به اسناد تاریخی، بابلی ها را نخستین واضعان حساب و عدد می دانند؛ ایشان با وضع حساب و عدد، سال را به ۱۲
ماه و ماه را به ۳۰ شبانه روز، و شبانه روز را به ساعات، دقایق و ثانیه ها تقسیم کردند و عدد را تا ۶۰ به توان ۴ می شمردند. تقسیمات شمارشی آن ها شصت شصت بوده که در اصطلاح «حساب ستینی» نامیده می شود. برخی نیز بر این باورند که اعداد و مسمیّات آن ها و ارقام و مدلولاتشان از
علم اسماء است که
خداوند به
حضرت آدم آموخت : «و عَلَّمَ ءادَمَ الاَسماءَ کُلَّها»
کاربرد در رشته های علمی
...
[ویکی فقه] اعداد (قرآن). عدد،
اسم مصدر به معنای شماره و مصدر آن عد به معنای شمردن است و جمع آن اعداد می باشد. منظور از اعداد در این جا، شماره ها و عددهایی است که در
قرآن آمده است.
اعداد جمع عدد و عدد اسم و مشتق از «ع ـ د ـ د» است. واژه عدد در لغت غالبا به معنای شماره و رقم و گاه به معنای شمارش تعداد، یا به معنای معدود (شمرده و مقدار) است. لغت شناسان عدد را به یکیهای ترکیب شده یا ترکیب آحاد تعریف کرده اند. عدد در اصطلاح فلسفه، از
مقوله کم به حساب می آید که یکی از مقولات عشر است. برخی فلاسفه عدد را از مفاهیم ماهوی و بعضی آن را از مفاهیم اعتباری می دانند.
پیشینه کاربرد عدد
شمارش، در تاریخ بشر پیشینه ای کهن دارد و بشر پیش از اختراع خط به آن آگاهی داشته است. انسانهای نخستین برای نشان دادن اعداد و ارقام، خطوطی را رسم می کردند. مورخان با توجه به اسناد تاریخی، بابلیها را نخستین واضعان حساب و عدد می دانند؛ ایشان با وضع حساب و عدد، سال را به ۱۲ ماه و ماه را به ۳۰ شبانه روز، و شبانه روز را به ساعات، دقایق و ثانیه ها تقسیم کردند و عدد را تا ۶۰ به توان ۴ می شمردند. تقسیمات شمارشی آنها شصت شصت بوده که در اصطلاح «حساب ستینی» نامیده می شود. برخی نیز بر این باورند که اعداد و مسمیات آنها و ارقام و مدلولاتشان از علم اسماء است که خداوند به حضرت آدم علیه السّلام آموخت: «و علم ءادم الاسماء کلها» استفاده از عدد و حساب در همه شئون زندگی و رشته های علمی گوناگون، شاخص و صفت علمی غالب عصر ماست. کشف اتم، فضانوردی و کاوش در کرات آسمانی، طب،
اقتصاد و بسیاری دیگر از رشته های علمی و حتی اداره یک زندگی ساده، همگی، عرصه های استفاده از اعداد، ارقام و حساب است. در
خواندن برخی
ادعیه و
اذکار مستحب وارده از سوی معصومان علیهم السّلام عدد و روز خاصی سفارش شده است که رعایت آن طبق دستور لازم است؛
امام صادق علیه السّلام فرمود: بدانید که اسماءالله به منزله
گنج اند و عدد به منزله ذراع، اگر
ذراع را کمتر بگیری به گنج نمی رسی و اگر فزون تر بگیری از آن درمی گذری، ازاین رو
عرفا برای اعداد، اسرار، ارواح و منازلی قائل اند و عدد را سری از اسرار الهی در عالم وجود می دانند.
انواع عدد
ریاضی دانان اعداد را به حقیقی، صحیح، طبیعی، کسری، گویا، مخلوط، موهومی، مثبت، منفی و... تقسیم می کنند.
عملیات ریاضی در قرآن
...
