اعجاز القران

دانشنامه اسلامی

[ویکی فقه] إعجاز القرآن (باقلانی). کتاب اعجاز القرآن نوشته قاضی ابو بکر محمد بن الطیب الباقلانی می باشد.
از نویسندگان و مؤلفان قرن چهارم و پنجم هجری است که در زمینه های مختلف کتابهای فراوانی نوشته است روش او در بیان مطالب همچون روش متکلمین است (چونکه خود کلامی بوده بر اساس مذهب شافعی ) یکی از تالیفات او کتاب «اعجاز القرآن» است. که پیرامون بعضی از مسائل مربوط به اعجاز قرآن همچون تحدی- وجوه اعجاز قرآن، نفی شعر از قرآن و... سخن گفته است همانگونه که ذکر شد بر اساس مشی و منش خود، مباحث را بگونه ای مطرح می نماید که جوانب مختلف آن بیان شود در این کتاب برای معجزه بودن قرآن اشعاری از شعرای نامدار عرب همچون نابغه، امرئ القیس، البحتری و... را ذکر و اشکالاتی را که از نظر فنون ادبی به آنها وارد است ذکر می نماید و نتیجه گیری می کند که اینها که از بزرگان ادب و شعر عرب هستند کلام آنها چگونه است و عجز آنها در برابر قرآن به چه میزان است لذا قرآن شعر نیست و معجزه پیامبر صلی الله علیه و آله وسلّم است.

[ویکی شیعه] اعجاز القرآن. اِعْجازُ الْقُرْآن، عنوان مبحثی در علوم قرآنی که به معجزه بودن قرآن کریم می پردازد و در عین حال، با بحث هایی در حوزه کلام اسلامی و ادبیات عرب نیز مرتبط است. معجزه بودن قرآن به معنای آن است که این کتاب از جهات مختلف (لفظ، معنا، ساختار و ...) دارای ویژگی هایی فوق بشری است و بشر از آوردن مانند آن ناتوان است، پس قرآن ساخته دست بشر نیست، بلکه کلام خداست.
برای اثبات اعجاز قرآن، در آیات متعددی تحدی شده است. تحدی بدین معناست که خداوند در قرآن از منکران خواسته است که اگر قرآن را کلام خدا نمی دانند، مانند آن بیاورند و از آنجا که هیچ کس نتوانسته است مانند آن بیاورد، حقانیت کلام الاهی به اثبات می رسد.

[ویکی نور] اعجاز القرآن. اعجاز القرآن، مؤلف قاضی ابوبکر محمد بن الطیّب الباقلانی، مؤلف از نویسندگان و مؤلفان قرن چهارم و پنجم هجری است که در زمینه های مختلف کتاب های فراوانی نوشته است. روش او در بیان مطالب؛ همچون روش متکلمین است(چونکه خود کلامی بوده بر اساس مذهب شافعی) یکی از تألیفات او کتاب «اعجاز القرآن» است که پیرامون بعضی از مسائل مربوط به اعجاز قرآن؛ همچون تحدی - وجوه اعجاز قرآن، نفی شعر از قرآن و... سخن گفته است. همان گونه که ذکر شد، بر اساس مشی و منش خود، مباحث را بگونه ای مطرح می نماید که جوانب مختلف آن بیان شود، در این کتاب برای معجزه بودن قرآن اشعاری از شعرای نامدار عرب؛ همچون نابغه، امرئ القیس، البحتری و... را ذکر و اشکالاتی را که از نظر فنون ادبی به آنها وارد است، ذکر می نماید و نتیجه گیری می کند که این ها که از بزرگان ادب و شعر عرب هستند، کلام آنها چگونه است و عجز آنها در برابر قرآن به چه میزان است، لذا قرآن شعر نیست و معجزۀ پیامبر(ص) است.
کتاب دارای یک مقدمه و 13 فصل و یک خاتمه می باشد، فهرست فصول آن به شرح ذیل است:
قرآن معجزۀ نبوت پیامبر(ص)، اثبات معجزه بودن قرآن، بیان بعضی از وجوه اعجاز قرآن (بصورت اجمالی)، شرح بعضی از وجوه اعجاز قرآن، در نفی شعر از قرآن، در نفی مسجع از قرآن، در بیان اطلاع پیدا نمودن از اعجاز قرآن، وجوه اعجاز قرآن، آیا علم به اعجاز قرآن و معجزه بودن آن ضروری است؟، اعجاز قرآن به چه چیزی تعلق می گیرد؟، وجوه بلاغت، در بیان حقیقت معجزه، پیرامون سخن پیامبر(ص) و اموری که مربوط به اعجاز است.
کتاب یک جلد و دارای 191 صفحه است که مشخصات آن به شرح ذیل است:
مؤلف: قاضی ابوبکر محمد بن الطیب الباقلانی.

[ویکی فقه] اعجاز القرآن (ابهام زدایی). إعجاز القرآن ممکن است عنوان برای کتاب های ذیل بوده و یا در معانی ذیل به کار رفته باشد: • اعجاز القرآن (علوم قرآنی)، عنوان مبحثی در علوم قرآنی در باب وجه معجزه بودن قرآن کریم و بررسی آن • إعجاز القرآن (باقلانی)، تألیف قاضی ابو بکر محمد بن الطیب الباقلانی• إعجاز القرآن بین المعتزلة و الأشاعرة، دکتر منیر سلطان، استاد در نقد و بلاغت و مدرس دانشکده دخترانه دانشگاه عین شمس• إعجاز القرآن و أسرار التنزیل ، مشهور به «فتح الجلیل للعبد الذلیل» تالیف جلال الدین سیوطی سال ۱۰۲۳ ه- ق• اعجاز القرآن فی ما تخفیه الأرحام ، تألیف کریم نجیب الاغر و به زبان عربی• اعجاز القرآن و منهج البحث عن التمیز، تالیف دکتر محمد ابراهیم شادی استاد بلاغت و نقد ادبی دانشگاه الازهر• تفسیر اعجاز القرآن (واسطی)، اثر محمد بن زید واسطی، از متکلمین شیعه در عصر خویش
...

[ویکی نور] اعجاز القرآن (التحدی العجز الاعجاز). إعجاز القرآن (التحدی - العجز - الإعجاز)، نوشته حسین نصار، کتابی است به زبان عربی، با موضوع علوم قرآنی. نویسنده در این کتاب به بحث مفصلی درباره معجزه و اعجاز قرآن از طریق تحدی پرداخته و نظرات بسیاری از عالمان اسلامی را در آن مطرح کرده است.
کتاب دارای، تقدیریه، مقدمه و محتوای مطالب در چند فصل است. برخی منابعی که نویسنده در نگارش این اثر از آنها بهره برده عبارتند از: روح المعانی فی تفسیر القرآن العظیم و السبع المثانی، اثر آلوسی؛ التفسیر الکبیر، ابن تیمیه؛ التسهیل لعلوم التنزیل، ابن جزی؛ الفصل فی الملل و الأهواء و النحل، ابن حزم؛ إعجاز القرآن، باقلانی؛ فی إعجاز القرآن الکریم، ابوعلی محمد برکات حمدی؛ القرآن و المنهج العلمی المعاصر، عبدالحلیم جندی؛ منهج الزمخشری فی تفسیر القرآن و بیان إعجازه، مصطفی صاوی جوینی و....
نویسنده در مقدمه می نویسد: من فصل ها و موضوعات فصول این کتاب را به ترتیب تاریخی خاصی بیان کرده ام تا مباحث آن پرده از تکامل اندیشه بردارد. البته این امر موجب شده که ترتیب مباحث آن کمی غریب به نظر بیاید؛ زیرا چنین شیوه ای با شیوه رایج در ارائه این مباحث فرق دارد....
نویسنده در بخش تقدیریه کتاب، 37 نفر از کسانی را که در راستای این تحقیق، کتابی را به وی هدیه کرده یا کتابی را از کتابخانه شخصی خودشان یا کتابخانه های عمومی به وی قرض داده اند، نام می برد و از آنها تشکر می کند.
وی در مقدمه از نزول کتاب بر بسیاری از پیامبران صحبت کرده و می نویسد: از این میان، تورات و انجیل و قرآن نسبت به کتاب های دیگر، بارزتر هستند و از میان این سه، قرآن، کتاب دعوت و تشریع و ادب است... و چهارده قرن است که چیزی به لحاظ اعجاب و بیان و تفصیل بالادست قرآن نیامده است. او از باقلانی، جرجانی، زرکشی و موسی شاهین لاشین به عنوان کسانی که درباره اعجاز قرآن بحث کرده اند، نام می برد و از قول موسی شاهین نقل می کند که: با اثبات اعجاز قرآن، ثابت می شود که این سخن، کلام خداست، نه پیامبر(ص).
او می نویسد: من سعی می کنم تاریخ اندیشه عربی درباره اعجاز قرآن را بیان کنم و منظورم از لفظ عربی، هر کتابی است که به این زبان نوشته شده باشد؛ هرچند نویسنده عرب نبوده یا اساسا مسلمان نباشد و منظورم از تاریخ اندیشه، این است که تمام سعیم را کرده ام تا آنچه را اندیشمندان در باب قبول یا رد اعجاز گفته یا تدوین کرده اند، رصد کنم و تغییرات، تقسیم بندی ها و تکمیلات بر این بحث را در این باب بیان نمایم.

[ویکی فقه] اعجاز القرآن (باقلانی). کتاب اعجاز القرآن نوشته قاضی ابو بکر محمد بن الطیب الباقلانی می باشد.
از نویسندگان و مؤلفان قرن چهارم و پنجم هجری است که در زمینه های مختلف کتابهای فراوانی نوشته است روش او در بیان مطالب همچون روش متکلمین است (چونکه خود کلامی بوده بر اساس مذهب شافعی ) یکی از تالیفات او کتاب «اعجاز القرآن» است. که پیرامون بعضی از مسائل مربوط به اعجاز قرآن همچون تحدی- وجوه اعجاز قرآن، نفی شعر از قرآن و... سخن گفته است همانگونه که ذکر شد بر اساس مشی و منش خود، مباحث را بگونه ای مطرح می نماید که جوانب مختلف آن بیان شود در این کتاب برای معجزه بودن قرآن اشعاری از شعرای نامدار عرب همچون نابغه، امرئ القیس، البحتری و... را ذکر و اشکالاتی را که از نظر فنون ادبی به آنها وارد است ذکر می نماید و نتیجه گیری می کند که اینها که از بزرگان ادب و شعر عرب هستند کلام آنها چگونه است و عجز آنها در برابر قرآن به چه میزان است لذا قرآن شعر نیست و معجزه پیامبر صلی الله علیه و آله وسلّم است.
ساختار کتاب
کتاب دارای یک مقدمه و ۱۳ فصل و یک خاتمه می باشد فهرست فصول آن به شرح ذیل است: قرآن معجزه نبوت پیامبر صلی الله علیه و آله وسلّم ، اثبات معجزه بودن قرآن، بیان بعضی از وجوه اعجاز قرآن (بصورت اجمالی)، شرح بعضی از وجوه اعجاز قرآن، در نفی شعر از قرآن، در نفی مسجع از قرآن، در بیان اطلاع پیدا نمودن از اعجاز قرآن، وجوه اعجاز قرآن، آیا علم به اعجاز قرآن و معجزه بودن آن ضروری است؟، اعجاز قرآن به چه چیزی تعلق می گیرد؟، وجوه بلاغت، در بیان حقیقت معجزه، پیرامون سخن پیامبر صلی الله علیه و آله وسلّم و اموری که مربوط به اعجاز است.
ویژگی های کتاب
۱- در فصل هشتم (وجوه اعجاز قرآن) بحث تحدی و چگونگی و لزوم آن بیان شده است در ادامه این فصل توضیح می دهند که غیر عربها از آوردن مثل قرآن از عربها، عاجزترند (چونکه عربها از آوردن عاجز بودند).
إعجاز القرآن، باقلانی، ص۹.
...

[ویکی فقه] اعجاز القرآن (علوم قرآنی). اِعْجازُ الْقُرْآن ، عنوان مبحثی در علوم قرآنی که در باب وجه معجزه بودن قرآن کریم و بررسی آن گشوده شده ، اما در عین حال ، با بحثهایی در حوزه کلام اسلامی و ادب عربی نیز مربوط بوده است .
اعجاز در لغت از ماده عجز و به معنای «عاجز ساختن یا عاجز یافتن » آمده است .
منشأ شکل گیری مبحث اعجاز قرآن
منشأ شکل گیری مبحث اعجاز قرآن از آنجاست که در فرهنگ اسلامی ، قرآن کریم به عنوان مهم ترین معجزه رسول اکرم (صلی الله علیه آله) شناخته شده است ؛
اشاره به معجزه در قرآن
اگرچه اعجاز تعبیری قرآنی نیست ، اما در قرآن کریم بر معجزه بودن آن اشاراتی رفته است . دانسته است که برخی از معاندان رسول اکرم ( صلی الله علیه آله )، آیات نازله قرآن کریم را سخنی بشری می دانستند و مدعی بودند که اگر بخواهند، خود نیز می توانند سخنانی از همان سنخ بر زبان رانند. در قرآن کریم از معاندان دعوت شده که برای اثبات مدعای خود، ۱۰ سوره ، یا حتی یک سوره همچون سوره های قرآن بیاورند و نیز آمده است که البته هرگز بر چنین امری توفیق نخواهند یافت . این دعوت به ناممکن که در فرهنگ اسلامی با اصطلاح تحدّی (ه م ) معارضه طلبی شناخته شده است ، در واقع به اثبات رساندن عجز کفار از چنین امری ، یا به تعبیری دیگر «اعجاز» است .
تحدی در قرآن
...

دانشنامه آزاد فارسی

اعجازالقرآن. اِعجازالقرآن
کتابی به عربی، در اعجاز قرآن، تألیف قاضی باقلانی، ادیب و متکلم قرن ۴ق. مؤلف در این کتاب معتقد است که قرآن از جنس کلام عادی عرب نیست و بلاغت آن، که اساس اعجاز قرآن است، از گونۀ دیگری است و آن، همان نظم و ساختار و بیان شگرف قرآن است. جاحظ، عبدالقاهر جرجانی، زمخشری، حافظ شیرازی و برخی از قرآن شناسان و ادیبان نیز معتقد به همین نظریۀ نظم اند. این کتاب خود موضوع تحقیق و نقد صاحب نظرانی چون صادق الرافعی در کتاب اعجازالقرآن و زکی مبارک در کتاب النّثرالفنّی و عبدالرّئوف مخلوف قرار گرفته است. اعجاز القرآن باقلانی، نخستین بار در ۱۴۱۱ ق/۱۹۹۱ به چاپ رسیده است.

پیشنهاد کاربران

معجزه آسا بودن عدد 19 در قرآن بر اساس محاسبات رشاد خلیفه و از دیدگاه فردی من و در ورای آن محاسبات و مستقل از آن محاسبات:
به آنان بگو چه مرد و چه زن!
که یکی از یکای دهگانه شان در مقابل دیدگانشان پیداست و نوکیایشان یا نُه یکای دیگرشان ناپیدا!.
...
[مشاهده متن کامل]

اگر از عدد صفر ( 0 ) شمارش را آغاز کنیم و به عدد 9 و سپس به عدد 19 برسیم، در حالت اول 10 تا و در حالت دوم 20 تا قدم شمارشی برداشته و نه 9 یا 19 تا.
انسان قدیم ( غیر از انسان ایرانی ) قبل از اختراع اعداد یکرقمی دهگانه از صفر تا نُه ( ۰ تا ۹ ) توسط خردمندان گمنام هندو در شمارش موجودات ( گاو و خر و بز و ریگ و . . . . . ) از عدد 1 آغاز میکرده و لذا در آن دوران سیستم عددی، دهگان نبوده بلکه نُه گان. اما ایرانیان قبلا موجودات را فقط با یک رقم یعنی عدد صفر ( ۰ ) میشمرده اند و در سرزمین ایران سیستم یا سامانه عددیِ یگان وجود داشته. دو تا صفر ( ۰۰ ) برابر با عدد 2 و الا آخر. آن سیستم یک رقمی روی تاس های شش سطحی بهمراه تخته نرد ( بازی تخته نرد ) در شهر سوخته که قدمت تاریخی پنج و شش و هفت هزار ساله دارد، قابل روئیت یا مشاهده می باشد. اعداد معجزه آسای 9 و 19 در ورای محاسباتی خلیفه ی رشاد مصر، در پشت پرده ی ظاهر عددی خود ( مشروط بر اینکه عدد صفر ( 0 ) آغاز آنها باشد ) حامل این راز ژرف بوده و می باشند که یک فرد انسانی چه زن و چه مرد دارای ده بُعد نفسانی می باشد مشتمل بر پنج مرد و پنج زن خودی و یک زن و یک مرد به شکل یک زوج زمینی در کنار همدیگر در مجموع دارای 20 بُعد نفسانی هستند طوریکه 10 تا به یکی و 10 تای دیگر به دیگری تعلق دارند.
امروز میتوانیم به یقین و با اطمینان بدانیم که موسا بر روی این چراغ حقیقت و ده پرتوی نوری آن طوری سبد و سرپوش گذاشته که قوم یهود و بقیه ی اقوام بعد از وی تاکنون نتوانند نور آن چراغ حقیقت را ببیند و پس از وی ایسا و محمّد هم آگاهانه یا ناآگاهانه به موسا کمک کرده اند که مردمان روی کره ی زمین تا آینده های دور دست نتوانند آنرا روئیت یا مشاهده نمایند.
دو تا پنج ( 5 ) جمله روی دو لوح سنگی مجموعا ده ( 10 ) جمله به تعداد پنج انگشت دست یا پای راست و پنج انگشت دست یا پای هرکدام از افراد انسانی ( به استثنای تعداد قلیلی از افراد انسانی که دارای شش انگشت میباشند ) . بازگشت صندوق یا تابوت مفقود یا گمشده ی قوم یهود به آنان که پیامبر اسلام در قرآن آنرا وعده داده است، از دیدگاه فردی من، باز گشت جسمانی یا فیزیکی نخواهد بود بلکه معنوی یعنی کشف معنای حکم خبری و امری صادر شده توسط آبراهام یا ابراهیم و اجداد سومری و فارسی زبان وی به شکل زیر: جود ده،
خبری یعنی جوینده ی ده و امری یعنی ده را بجوی.
همچنین بیرون آوردن آن چراغ حقیقت از زیر سبد های پوششی موسائی - ایسائی - محمّدی با این هدف که تک تک افراد انسانی در ورای وابستگی های تمدنی و فرهنگی، ملی، زبانی و خطی، آئینی و دینی و مذهبی و . . . بتوانند نور ده پرتوئی آنرا به شکل یک ستاره نُه پر و یک پر روشن در مرکز آنرا ببیند و هر فرد انسانی در این دنیا آن پرتو روشن مرکزیست.
اینست هنرمندی و شاهکار خارقالعاده و معجزه آسای موسا یا موسی که گویا ( به قول خود وی ) آن ده جمله روی یکی از قله های کوه سینا یا کوه شنود با انگشتان آتشین یهوه روی دو لوح سنگی حکاکی گردیده بوده باشند، تحت عنوان اوامر دهگانه یهوه یا ده پیشنهاد یا ده فرمان موسا.
اولین امر از آن ده امر : تو نباید در کنار من خدایان دیگری داشته باشی.
منظور پنهانی خود موسا از بیان اولین امر در خطاب به قوم ایسرائیل این بوده : شما نباید غیر از نام یهوه، نام دیگری را برای نامگذاری آقا یا سرور دنیا پذیرا شوید.
در همین زمینه و در این ارتباط شاید بتوان به یقین باور داشت که واژه ی راز آلود قرآنی یعنی مائده، در اصل و ریشه به معنای خوان یا سفره و طعام آسمانی نبوده بلکه به شکل " ما آ ده " یعنی به زبان فارسی در فکر و خیال و تصور پیامبر اسلام نجوا و زمزمه میشده که در پنهانی رد کننده داستان آدم و حوا بوده و می باشد.