اطلاق جمع بر مفرد

[ویکی فقه] اطلاق جمع بر مفرد به ذکر صیغه جمع و اراده مفرد اطلاق می شود و از اقسام مجاز لغوی می باشد.
به کارگیری صیغه ای به جای صیغه دیگر، مانند اطلاق جمع بر مفرد، یکی از گونه های مجاز لغوی است؛
مثال
۱. (واذ قتلتم نفسا...) ؛ "و چون شخصی را کشتید". در این آیه ، با این که قاتل یک نفر است «قتل» را به جمع نسبت داده است.۲. (... قال رب ارجعون)؛ "می گوید پروردگارا مرا بازگردانید". در این آیه، «ارجعون» به صورت جمع آمده و بر مفرد اطلاق شده است.مثال های فوق برای اطلاق جمع بر مفرد بر اساس نوشته سیوطی و زرکشی بیان شده است؛ ولی بنا بر تحقیق، این آیات تفسیر دیگری نیز دارند.