اصلاح ساقه هوایی

اصلاح ساقه هوایی ( انگلیسی: Aerial stem modification ) ، تغییراتی در ساقه های هوایی، جوانه های رویشی و جوانه های گل گیاهانی هستند که در شرایط مختلف رشد می کنند و عملکردهایی مانند بالا رفتن، حفاظت، حمایت، سنتز غذا یا تکثیر رویشی را انجام می دهند.
ساختارهای ساقه هوایی که برای انجام این عملکردهای خاص دستخوش تغییراتی می شوند عبارتند از ساقه پیچک، خار، قلاب، برگ جوانه، ساقه غده ای و پیازک. قسمت کمکی یا انتهایی سازه های اصلاح شده ماهیت ساقه آنها را نشان می دهد.
برخی از گیاهان ساقه ضعیف اندام های سیمی، پیچ خورده، حساس و ظریف را برای بالا رفتن تولید می کنند. به آنها ساقه پیچک می گویند. [ ۱] اینها ممکن است از جوانه زیر بغل یا جوانه انتهایی ساقه ایجاد شوند. در گل ساعتی، ساقه پیچک ها از جوانه زیر بغل رشد می کنند. در انگور و سیسوس کوادرانگولاریس ( Cissus quadrangularis ) جوانه انتهایی به ساقه پیچک تبدیل می شود.
اینها سازه های سخت، چوبی و نوک تیز هستند که برای محافظت در نظر گرفته شده اند. آنها دارای بافت آوندی هستند که ممکن است از جوانه های زیر بغل یا جوانه های انتهایی ایجاد شوند. آنها تعرق را با کاهش رشد رویشی کنترل می کنند.
در گل کاغذی، انار و دورانتا ( Duranta ) جوانه زیر بغل به خار تبدیل می شود. در دورانتا، خارها دارای برگ و گل هستند. در انار خارها دارای برگ و شاخه هستند. در کاریسا کارانداس ( Carissa carandas ) جوانه انتهایی یک جفت خار تولید می کند که در حفاظت کمک می کنند.
زمانی که جوانه زیر بغل در اثر نگهداری غذا گوشتی و گرد می شود به آن پیازک می گویند. از گیاه جدا می شود، روی زمین می افتد و به گیاه جدیدی تبدیل می شود. برای نمونه، تمیس در محور قرار دارد ( فضای بین برگ و ساقه ) .
اینها شاخه های سبز با رشد محدود ( معمولاً یک میان گره ) هستند که وظایف فتوسنتز را بر عهده گرفته اند. [ ۱] برگ های واقعی به فلس یا خار کاهش می یابد، برای نمونه، مارچوبه.