اصحاب اصول

[ویکی فقه] اصحاب اصول، از اصطلاحات بکار رفته در علم حدیث بوده و به اصحابی از یاران ائمه (علیهم السّلام) گفته می شود که دارای اصل می باشند.
اصل، کتابی است که صاحب آن احادیثی را مستقیماً از معصوم (علیه السّلام) و یا از راوی که از معصوم (علیه السّلام) شنیده ثبت کرده است و از کتب مدون حدیثی دیگر نقل نکرده است. برخی گفته اند: اصل در ابتداء به نوشته حدیثی اصحاب امام صادق (علیه السّلام) از آن حضرت اطلاق می شد برخی از امامیه آن را به نوشته های اصحاب دیگر امامان از عصر علی (علیه السّلام) تا امام حسن عسکری (علیه السّلام) تعمیم داده اند.
شیوه کار
شیوه کار این اصحاب این بود که وقتی از یکی از ائمه " (علیهم السّلام) حدیثی را می شنیدند برای این که با گذشت زمان همه آن و یا برخی از آن از یادشان نرود در اصل خود ثبت می کردند که در بیان متقدمین آن اصول "اصول اربعمائه" چهار صد اصل نام گرفته و معروف شده اند.
مستندات مقاله
در تنظیم این مقاله از منابع زیر استفاده شده است:• عسکری، سیدمرتضی، معالم المدرستین.• علامه، سیدضیاءالدین، ضیاء الدرایه.• مامقانی، عبدالله، مقباس الهدایه.• حر عاملی، محمد بن حسن، وسائل الشیعه.