اشکبوس

وجه تسمیه اشکبوس به صورت زیر است  :
اشک می تواند سه معنی داشته باشد  :
1 - اَرشک  : اَشک یا ارشک به معنای پهلوان
2 - اَشک  : مایعی که از غدد اشکی در چشم ترشح می شود .
3 - عشق و خواستن  : اشک یا اسک ( ask ) به معنای خواستن ، اشک یا عشق زیرا کلمه ی عشق نیز ابدالی است
بوس نیز می تواند به سه صورت معنی داشته باشد  :
1 - بُس  : یا همان پُس به معنای پسر یا فرزند پسر
2 - کَبوس  : کبوس یا کبوث یا کبوت یا همان کبود
3 - بوس  : یا همان ماچ و موچ
حال با تلفیق های مختلف هر یک از معانی های بالا با تعبیر های مختلف می توان اشکبوس را به صورت های مختلف معنا کرد . به عنوان مثال میر جلال الدین کزازی در کتاب نامه باستان ( جلد اول چاپ انتشارات سمت ) اشکبوس را به صورت فرزند پهلوان معنا کرده است.

نیَم چون ز ترکان افراسیاب
نباشم بر آن سر که ایران خراب
معینی کرمانشاهی
و من هم گمان نمیکنم که بلوچ ها خود را ترکان افراسیاب بدانند زیرا که بلوچ ها همیشه از مدافعان سر سخت ایران بوده اند و در شاهنامه فردوسی هم از آنان به تکرار یاد شده.

و با بلوچ ها تفاوت دارند و هیچ استنادی نمیتوان در این باره پیدا کرد بویژه اینکه قلمرو مردم بلوچ بیشتر در پاکستان و ایران امروزین بوده و دور از نواحیست که تورانیان در آنها که پنج کشور را میپوشاند سکونت داشتند.

مسعودی در مروج اذهب می نویسد :
قوی ترین و با ترتیب ترین دولت ترکی که درتاریخ روی کار آمده است دولت کوشان بود که مذهب مانی داشت.