آشپزی ایتالیایی. آشپزی ایتالیایی یکی از زیرشاخه های آشپزی مدیترانه ای[ ۱] است و مواد اولیه، دستور غذاها و تکنیک های آشپزی را شامل می شود که از دوران باستان تا به امروز در شبه جزیره ایتالیا رواج داشته و بعدتر، همراه با موج مهاجرت گسترده ایتالیایی ها، به سرتاسر جهان صادر شده است. [ ۲] [ ۳] [ ۴]
پس از استعمار اروپا در آمریکا و آشنایی اروپایی ها با سیب زمینی، گوجه فرنگی، فلفل، ذرت و چغندر قند تغییرات چشمگیری در آشپزی ایتالیایی رخ داد ( چغندر قند در قرن هجدهم به مقدار فراوان به اروپا وارد شد ) . [ ۵] [ ۶] آشپزی ایتالیایی به تنوع منطقه ای شناخته شده است، به ویژه بین شمال و جنوب شبه جزیره ایتالیا، [ ۷] [ ۸] [ ۹] و گستره وسیعی از طعم ها را دربردارد. آشپزی ایتالیایی در جهان بسیار محبوب است و در بسیاری جاها از آن کپی برداری شده و بر آشپزی ملل مختلف به ویژه بر آشپزی آمریکایی تأثیر گذاشته است. [ ۱۰]
مشخصه غذاهای ایتالیایی سادگی شان است، در بسیاری از غذاها فقط دو تا چهار ماده اولیه اصلی به کار رفته است. عموماً مراحل آماده سازی غذاها مفصل و پرزحمت نیست. از منظر آشپز ایتالیایی، آنچه اولویت دارد کیفیت مواد اولیه است. [ ۱۱] مواد اولیه و غذاها بر حسب منطقه تفاوت هایی دارند. بسیاری از غذاهایی که زمانی بومی یک منطقه به شمار می رفتند، اکنون، با تغییراتی، در سراسر کشور رواج یافته اند.
آشپزی ایتالیایی طی قرن ها توسعه یافته است. اگرچه کشوری که امروز به نام ایتالیا می شناسیم تا قرن نوزدهم به عنوان یک کشور واحد وجود نداشت، اما می توان مدعی شد که ریشه های آشپزی ایتالیایی از قرن چهارم قبل از میلاد، قابل ردگیری ست. آن طور که از کتاب آشپزی ( Apicius ) که قدمت آن به قرن اول پیش از میلاد می رسد، می توان دریافت، غذا و فرهنگ، در آن زمان، از اهمیت فراوانی برخوردار بوده است. [ ۱۲] طی قرن ها، همسایگان ایتالیا، فاتحان جنگ ها، سرآشپزهای برجسته، تحولات سیاسی و کشف دنیای نو هر یک به نوبه خود در توسعه آشپزی ایتالیایی سهیم بوده اند. آشپزی ایتالیایی پس از سقوط امپراتوری روم غربی شکل گرفت، هنگامی که شهرها از یکدیگر جدا شدند و سنت های خود را بنا گذاشتند. در این دوران، انواع مختلف نان و پاستا درست می شد که در تکنیک پخت و پز و شیوه آماده سازی تفاوت هایی با هم داشتند. کشور چندپاره شده بود. برخی شهرهای مهم ایتالیا نماینده غذاهای محلی این کشور هستند. به عنوان مثال، میلان ( در شمال ایتالیا ) به خاطر ریزوتوهایش شناخته شده است، بولونیا ( مرکز / میانه کشور ) را به تورتلینی می شناسند و ناپل ( جنوب ) به پیتزاها[ ۱۳] و اسپاگتی هایش مشهور است.
این نوشته برگرفته از سایت ویکی پدیا می باشد، اگر نادرست یا توهین آمیز است، لطفا گزارش دهید: گزارش تخلفپس از استعمار اروپا در آمریکا و آشنایی اروپایی ها با سیب زمینی، گوجه فرنگی، فلفل، ذرت و چغندر قند تغییرات چشمگیری در آشپزی ایتالیایی رخ داد ( چغندر قند در قرن هجدهم به مقدار فراوان به اروپا وارد شد ) . [ ۵] [ ۶] آشپزی ایتالیایی به تنوع منطقه ای شناخته شده است، به ویژه بین شمال و جنوب شبه جزیره ایتالیا، [ ۷] [ ۸] [ ۹] و گستره وسیعی از طعم ها را دربردارد. آشپزی ایتالیایی در جهان بسیار محبوب است و در بسیاری جاها از آن کپی برداری شده و بر آشپزی ملل مختلف به ویژه بر آشپزی آمریکایی تأثیر گذاشته است. [ ۱۰]
مشخصه غذاهای ایتالیایی سادگی شان است، در بسیاری از غذاها فقط دو تا چهار ماده اولیه اصلی به کار رفته است. عموماً مراحل آماده سازی غذاها مفصل و پرزحمت نیست. از منظر آشپز ایتالیایی، آنچه اولویت دارد کیفیت مواد اولیه است. [ ۱۱] مواد اولیه و غذاها بر حسب منطقه تفاوت هایی دارند. بسیاری از غذاهایی که زمانی بومی یک منطقه به شمار می رفتند، اکنون، با تغییراتی، در سراسر کشور رواج یافته اند.
آشپزی ایتالیایی طی قرن ها توسعه یافته است. اگرچه کشوری که امروز به نام ایتالیا می شناسیم تا قرن نوزدهم به عنوان یک کشور واحد وجود نداشت، اما می توان مدعی شد که ریشه های آشپزی ایتالیایی از قرن چهارم قبل از میلاد، قابل ردگیری ست. آن طور که از کتاب آشپزی ( Apicius ) که قدمت آن به قرن اول پیش از میلاد می رسد، می توان دریافت، غذا و فرهنگ، در آن زمان، از اهمیت فراوانی برخوردار بوده است. [ ۱۲] طی قرن ها، همسایگان ایتالیا، فاتحان جنگ ها، سرآشپزهای برجسته، تحولات سیاسی و کشف دنیای نو هر یک به نوبه خود در توسعه آشپزی ایتالیایی سهیم بوده اند. آشپزی ایتالیایی پس از سقوط امپراتوری روم غربی شکل گرفت، هنگامی که شهرها از یکدیگر جدا شدند و سنت های خود را بنا گذاشتند. در این دوران، انواع مختلف نان و پاستا درست می شد که در تکنیک پخت و پز و شیوه آماده سازی تفاوت هایی با هم داشتند. کشور چندپاره شده بود. برخی شهرهای مهم ایتالیا نماینده غذاهای محلی این کشور هستند. به عنوان مثال، میلان ( در شمال ایتالیا ) به خاطر ریزوتوهایش شناخته شده است، بولونیا ( مرکز / میانه کشور ) را به تورتلینی می شناسند و ناپل ( جنوب ) به پیتزاها[ ۱۳] و اسپاگتی هایش مشهور است.
wiki: آشپزی ایتالیایی