اَشْوامِدا ( अश्वमेध ) مراسم آیینی قربانی کردن اسب است که پیروان دین ودائی آن را انجام می دادند. شاهان هندوی باستانی این فریضه را برای نشان دادن حاکمیت امپراتوری خود به جای می آوردند، به این صورت که اسبی را به همراه جنگجوهای منتخب شاه برای یک سال در قلمرو او رها می کردند و اگر در این مدت هیچ فرمانروای رقیب یا دشمنی این اسب و جنگجوهای همراه آن را به چالش نمی کشید اسب به پایتخت بازگردانده می شد، آن را قربانی می کردند، و شاه حاکمیت چالش ناپذیر خود بر آن قلمرو را اعلام می کرد. معروف ترین متنی که مراسم اشوامدا در آن ذکر شده است اشوامداهیکا پروه ( کتاب قربانی اسب ) است که چهاردهمین کتاب حماسه مهاباراتا محسوب می شود و در آن کریشنا و ویاسه به جدهشتر توصیه می کنند که این مراسم را انجام دهد و در آنجا روند آن با جزئیات ذکر شده است.
به نظر می رسد این مراسم را شاهان باستانی بسیاری انجام داده اند، ولی در هزار سال اخیر تنها دو فرمانروا به انجام آن دست زده اند که آخرین بار آن را مهاراجهٔ جایپور جای سینگ دوم در ۱۷۲۱ میلادی انجام داد.
اشوامدا را تنها شاهان ( راجه های ) قدرتمند می توانستند انجام دهند و هدفشان نمایش حاکمیت و اقتدار خود در گستره قلمروشان بود. مراسم اشوامدا بسیار گران درمی آمد و لازم بود صدها نفر در اجرای آن شرکت کنند. اسب منتخب برای قربانی باید اسبی سفید با لکه های سیاه می بود. پیش از آغاز حرکت اسب در زمانی معین ( که اختربین ها آن را مشخص می کردند ) باید آتشکدهای ساخته می شد و در آن قربانی کوچکی انجام می گرفت. شب قبل از حرکت اسب شاه باید شب را در کنار ملکه اصلی ( رانی ) می گذراند ولی از آمیزش جنسی خودداری می کرد. روز حرکت اسب سگ سیاهی قربانی می شد و لاشهٔ آن را به اسب می بستند. سپس اسب را به سمت رودخانه ای می بردند و او را به سمت شمال شرقی آزاد می گذاشتند تا برای مدت یک سال به هر کجا که می خواهد برود. اگر اسب به قلمرو کشورهای دشمن قدم می گذاشت، به آن کشور باید حمله می شد و پس از مغلوب کردنشان قلمروشان ضمیمهٔ قلمرو شاه می گشت. به همراه آن اسب صد اسب اخته و صد جنگجوی کشاتریا ( که از فرزندان مقامات کشوری و لشکری و مذهبی بودند ) فرستاده می شدند. در مدت یک سالهٔ غیبت اسب در پایتخت یک سره جشن بر پا بود.
اسب پس از یک سال به پایتخت بازمی گشت و در مدت یک ماه باید قربانی می شد. پیش از قربانی شدن اسب شاه باید تعمید می شد و با اسب که به همراه سه اسب دیگر به گردونه ای بسته می شد در یک آب حمام می کرد. پس از آن اسب به آتشکده برده می شد و تعداد دیگری از دام ها ( در یک روایت ۶۰۹ حیوان دیگر ) با او در آتشکده بسته می شدند و در نهایت اسب با خفه شدن قربانی می شد.
این نوشته برگرفته از سایت ویکی پدیا می باشد، اگر نادرست یا توهین آمیز است، لطفا گزارش دهید: گزارش تخلفبه نظر می رسد این مراسم را شاهان باستانی بسیاری انجام داده اند، ولی در هزار سال اخیر تنها دو فرمانروا به انجام آن دست زده اند که آخرین بار آن را مهاراجهٔ جایپور جای سینگ دوم در ۱۷۲۱ میلادی انجام داد.
اشوامدا را تنها شاهان ( راجه های ) قدرتمند می توانستند انجام دهند و هدفشان نمایش حاکمیت و اقتدار خود در گستره قلمروشان بود. مراسم اشوامدا بسیار گران درمی آمد و لازم بود صدها نفر در اجرای آن شرکت کنند. اسب منتخب برای قربانی باید اسبی سفید با لکه های سیاه می بود. پیش از آغاز حرکت اسب در زمانی معین ( که اختربین ها آن را مشخص می کردند ) باید آتشکدهای ساخته می شد و در آن قربانی کوچکی انجام می گرفت. شب قبل از حرکت اسب شاه باید شب را در کنار ملکه اصلی ( رانی ) می گذراند ولی از آمیزش جنسی خودداری می کرد. روز حرکت اسب سگ سیاهی قربانی می شد و لاشهٔ آن را به اسب می بستند. سپس اسب را به سمت رودخانه ای می بردند و او را به سمت شمال شرقی آزاد می گذاشتند تا برای مدت یک سال به هر کجا که می خواهد برود. اگر اسب به قلمرو کشورهای دشمن قدم می گذاشت، به آن کشور باید حمله می شد و پس از مغلوب کردنشان قلمروشان ضمیمهٔ قلمرو شاه می گشت. به همراه آن اسب صد اسب اخته و صد جنگجوی کشاتریا ( که از فرزندان مقامات کشوری و لشکری و مذهبی بودند ) فرستاده می شدند. در مدت یک سالهٔ غیبت اسب در پایتخت یک سره جشن بر پا بود.
اسب پس از یک سال به پایتخت بازمی گشت و در مدت یک ماه باید قربانی می شد. پیش از قربانی شدن اسب شاه باید تعمید می شد و با اسب که به همراه سه اسب دیگر به گردونه ای بسته می شد در یک آب حمام می کرد. پس از آن اسب به آتشکده برده می شد و تعداد دیگری از دام ها ( در یک روایت ۶۰۹ حیوان دیگر ) با او در آتشکده بسته می شدند و در نهایت اسب با خفه شدن قربانی می شد.
wiki: اشوامدا