اشنایی با حوزه علمیه

دانشنامه اسلامی

[ویکی فقه] آشنایی با حوزه علمیه. حوزه های علمیه به مراکز تعلیم و تربیت دانشمندان و مراکز تولید علم و دانش در جهان اسلام اطلاق می شود. در گذشته حوزه های علمیه جهان اسلام، دانشگاه های بزرگ جهان اسلام را تشکیل می دادند، و تمام دانش ها دراین مراکز تدریس می شد، چون مراکز علمی منحصر در این مراکز بود.
از گذشته در حوزه های علمیه جهان اسلام، علاوه بر تدریس علوم و تالیف کتب علمی به تزکیه و تربیت و پرورش همزمان روحی انسان و تعالی و پیشرفت معنوی او نیز توجه اساسی معطوف می شد، چنانکه دانش جویان برخاسته از این نهاد عظیم علمی علاوه بر اینکه در دانش ها و علوم مختلف تبحر پیدا می کردند از جهت اخلاق و تعالی روحی و مراحل سیر سلوک نیز به درجات برتر ارتقاء می یافتند و به مصداق درجه علمای ربانی و الهی صعود می نمودند.بوعلی سینا دانشمند بی نظیر جهان بشریت که از همین حوزه های علمی برخاسته است و آوازه علمی او برای هیچ کس پوشیده نیست و آثار علمی او همچنان در طول تاریخ تاکنون دانشمندان بزرگ جهان را متحیر نموده و چشمان تیز بین را خیره نموده است، خود می گوید وقتی در حلّ مشکل علمی وا می ماندم برای حلّ آن به راز و نیاز با پروردگار می پرداختم و دو رکعت نماز بپا می داشتم؛ این بینش توحیدی بود که طالبان علمی همچون ابوعلی سینا و سایر دانش آموختگان وارسته حوزه های علمی جهان اسلام را در فراز قله های علمی دست نیافتنی نگه داشته است که غیر از صاحبان علم واقعی (انبیای الهی و ائمه (علیهم السّلام) و اوحدی از اولیاء الهی) به سهولت نتواسته اند به این قلل مرتفع و سبز صعود کنند.
تزکیه در قرآن
در قرآن مکرر بیان شده است که وظیفه انبیای الهی تعلیم همراه با تزکیه و تربیت نفوس و ارتقاء معنوی بوده است. «یتلوا علیهم آیاته و یزکیهم و یعلمهم الکتاب و الحکمه»
جمعه/سوره۶۲، آیه۲.
امیرمؤمنان حضرت علی (علیه السّلام) و صحابه بزرگ و عدالت خواه پیامبر (صلی الله علیه و آله وسلّم) در گرداگرد وجود علی (علیه السّلام) استمرار دهندگان و تکمیل کنندگان حوزه ها پس از پیامبر اکرم (صلی الله علیه و آله وسلّم) بوده اند و این خط سبز تا دوران غیبت کبری بر محوریت امام معصوم ریشه های محکم و استوار خویش را در نقاط مختلف جهان اسلام گسترانیده است. چنانکه تمام رهبران و مدرسان بزرگ فرق اسلامی در محضر برخی از ائمه (علیهم السّلام) شاگردی نموده و به تاسیس سایر حوزه های جهان اسلام اقدام نموده اند. بنابراین تمام حوزه های علمی و دانشگاه های بزرگ در جهان اسلام و حتی بنابر اعتراف دانشمندان غرب در جهان غرب
ر. ک. دورانت، ویل، تاریخ تمدن، چاپ چهارم، علمی فرهنگی، ۱۳۷۳ ج۴ ص۴۳۳
...

پیشنهاد کاربران