اسیاب اردساز

آسیاب آردساز. آسیاب یا به عبارت درست تر آس[ ۱] وسیله ای بوده است که در گذشته برای خرد کردن دانه هایی مانند گندم از آن استفاده می شده است.
آسیاب دارای دو سنگ آسیاب است که یک سنگ ثابت و سنگ دیگر متحرک است. با حرکت سنگ دوم دانه هایی که توسط روزنی بین این دو سنگ هدایت شده اند، خرد می شوند. برای حرکت دادن سنگ متحرک از نیروی انسان، حیوانات، آب یا باد استفاده می شده است. به آسیاب هایی که برای حرکت از نیروی آب استفاده می کنند، آسیاب آبی و به آن هایی که از نیروی باد استفاده می کنند، آسیاب بادی گفته می شود.
فضای اصلی آسیاب ها در دل زمین قرار دارد و بخش نمایان آن اندک است و به نورگیرها و ورودی ها محدود می شود. محل های نگهداری جوال گندم یا آرد و محل استراحت آسیابان نیز جزئی از فضای آسیاب محسوب می شود. در فصل گرما، تنوره آسیاب ها محلی برای آب تنی جوانان بوده و هست.
ایران یکی از کشورهایی است که در آن قدیمی ترین آسیاب ها وجود دارند ولی توجهی به نگهداری آن ها صورت نمی گیرد. به طور نمونه در شهر میبد نمونه های فراوانی آسیاب وجود داشته است که بسیاری از آن ها تخریب شده اند و تنها برخی از آنان هنوز هم موجودند که از میان آن ها می توان به آسیاب سنگ سیاه، آساب بیده، آسیاب کچلک، آسیاب بفروئیه، آسیاب ده آباد، آسیاب امیری، آسیاب باغستان و آسیاب کوچک اشاره کرد.
در کشور هلند آسیاب های بادی قدیمی، سالانه تعداد زیادی بازدیدکننده دارند. [ ۲] [ ۳] [ ۴]