اسکاریازیس

آسکاریازیس. آسکاریازیس ( به انگلیسی: Ascariasis ) یک بیماری است که عامل آن نوعی از کرم آسکاریس مشهور به آسکاریس لومبریکوئیدس است. در بیش از ۸۵٪ موارد، این عفونت نشانگانی را به همراه ندارد، به ویژه اگر تعداد کرم ها اندک باشد. با افزایش تعداد کرم ها، علائم نیز افزایش می یابند. این علائم می توانند شامل تنگی نفس و تب در آغاز بیماری باشند. ممکن است بعداً علائمی چون تورم شکم، درد شکم و اسهال پدید آید. [ ۱]
کودکان به این بیماری بیشتر مبتلا می شوند. در کودکان، این عفونت می تواند موجب کاهش وزن، سوء تغذیه و ایجاد مشکلات در یادگیری گردد. [ ۱] [ ۲] [ ۳]
این عفونت با خوردن یا آشامیدن غذای آلوده به تخم های آسکاریس از مدفوع منتقل می شود. تخم ها درون روده باز می شوند، از طریق ایجاد حفره در دیوارهٔ روده به شش ها راه می یابند که این امر از طریق خون رخ می دهد. از آن جا به آلوئول مهاجرت می کنند. از نای بالا می روند و از آن جا نیز به واسطهٔ سرفه بالا می آیند و بلعیده می شوند. سپس، کرم ها برای بار دوم از معده رد می شوند و وارد روده می شوند. در آن جا به کرم های بالغ تبدیل می شوند. [ ۲]
حدود ۰/۸ تا ۱/۲ میلیارد انسان در دنیا دچار آسکاریازیس هستند. بیشتر آن ها در کشورهای جنوب صحرای آفریقا، آمریکای لاتین و قاره آسیا زندگی می کنند. [ ۱] [ ۴] [ ۵] از این رو آسکاریازیس شایع ترین گونهٔ عفونت کرمی منتقل شونده از طریق خاک است. [ ۴] در سال ۲۰۱۰، این بیماری عامل مرگ ۲۷۰۰ نفر شد که نسبت به سال ۱۹۹۰ که تعداد تلفاتش ۳۴۰۰ بود، کاهش داشته است. [ ۶] نوع دیگری از آسکاریس خوک ها را هدف قرار می دهد. [ ۱]
پیشگیری از طریق بهداشت عمومی میسر می گردد شامل دسترسی بهتر به دستشویی ها و دفع کامل مدفوع. [ ۱] [ ۷] شستن دست ها به نظر یکی از عوامل مهم پیشگیری است. [ ۸] در مناطقی که بیش از ۲۰٪ جمعیت به این بیماری آلوده شده است، پیشنهاد می شود که همه افراد در بازه های منظم مورد درمان قرار گیرند. [ ۱] رخداد دوبارهٔ این عفونت مسئله ای رایج است. [ ۲] [ ۹] برای این عفونت واکسن وجود ندارد. [ ۲]
درد شکمی، عصبی بودن بیمار، بی خوابی، تهوع و استفراغ از علائم این بیماری است. افزایش ائوزینوفیل های خون به خصوص در مرحله ریوی دیده می شود. کهیر و راش های پوستی ممکن است دیده شود. در مرحله ریوی، علائمی شبیه آسم و حساسیت دیده می شود.