استیک اسید

اسید استیک یا نام آیوپاک آن اتانوئیک اسید، جوهر انگور یا جوهر سرکه جز اسیدهای آلی ( از گروه کربوکسیلیک اسیدها ) است. فرمول آن CH3COOH است.
اسید استیک جز اسیدهای کربوکسیلیک می باشد و در نامگذاری آیوپاک به اسید اتانوئیک معروف است. این اسید دارای فرمول شیمیایی می باشد و در قسمت چشایی طعم ترشی، شبیه طعم سرکه می دهد.
این اسید یک اسید ضعیف است، زیرا تنها مقداری اسید جدا شده در محلول آبی می باشد. استیک اسید بدون آب و خالص ( استیک اسید یخی ) یک مایع بدون رنگ بوده که آب را از محیط اطرافش جذب می کند ( هیگروسکوپی ) و در دمای ۱۶٫۵ درجه سانتیگراد ( حدود ۶۲ درجه فارنهایت ) به شکل یک جامد کریستالی بی رنگ منجمد می شود. اسید خالص و محلول های غلیظ آن بسیار خورنده هستند.
استیک اسید یکی از ساده ترین کربکسیلیک اسیدها است. این اسید یک معرف شیمیایی مهم بوده و یک ماده شیمیایی صنعتی مورد استفاده در تولید مواد زیر است: پلی اتیلن ترفتالات که به صورت عمده در بطری های نوشابه استفاده می شود؛ سلولوز استات که به طور عمده در فیلم عکاسی استفاده می شود؛ پلی وینیل استات برای چسب چوب به علاوه فایبرها و فابریک های مصنوعی. در خانه، استیک اسید رقیق برای بازکردن لوله ها استفاده می شود. در صنعت غذا، استیک اسید تحت کد افزودنی E260 به عنوان تنظیم اسیدینعت و به عنوان چاشنی استفاده می شود.
تقاضای جهانی استیک اسید در حدود ۶٫۵ میلیون تن ( متریک تن در سال Mt/a ) که حدود 1. 5 Mt/a از طریق بازیافت برآورده می شود. باقی آن توسط بازار خوراک پتروشیمیایی یا منابع بیولوژیکی تولید می شود. استیک اسید رقیق تولید شده توسط تخمیر طبیعی، سرکه نامیده می شود.
باکتری های مخمر سرکه به دلیل تمایل به تولید اسید استیک به این نام معروف شده اند. این باکتری ها در مواد غذایی، آب و خاک یافت می شوند. اسید استیک به طور طبیعی از میوه ها و برخی مواد غذایی فاسد شده از فرایند تخمیر تولید می شوند و از قدیمی ترین ترکیبات شیمیایی شناخته شده توسط انسان می باشد.
نام «اسید استیک» رایج ترین و رسمی ترین نامی است که توسط IUPAC برای این ماده بکار می رود. این نام از کلمه لاتین acetum، به معنی سرکه، گرفته شده است. «اسید اتانوئیک» که به عنوان مترادف آن بکار می رود، یک نام سازمان یافته است که گاهی در معرفی نامگذاری مواد شیمیایی عنوان می شود.
«اسید استیک منجمد» یک نام سطحی برای اسید استیک بدون آب است. مثل نام آلمانی Eisessig ( که به صورت تحت اللفظی به معنای سرکه یخی است ) ، این نام، از نام کریستال هایی برگرفته شده که در دمای اندکی زیر ۷/۱۶ درجه سانتی گراد ( حدود ۶۲ درجه فارنهایت ) شکل می گیرند.