استکبار ثمود

[ویکی فقه] استکبار ثمود (قرآن). قوم ثمود، در برابر اوامر الهی استکبار می ورزیدند.
والی ثمود اخاهم صــلحـا...(و به سوی (قوم) ثمود، برادرشان صالح را (فرستادیم)؛ گفت: «ای قوم من! (تنها) خدا را بپرستید، که جز او، معبودی برای شما نیست! دلیل روشنی از طرف پروردگارتان برای شما آمده: این «ناقه» الهی برای شما معجزه ای است؛ او را به حال خود واگذارید که در زمین خدا (از علفهای بیابان) بخورد! و آن را آزار نرسانید، که عذاب دردناکی شما را خواهد گرفت!) قال الذین استکبروا انا بالذی ءامنتم به کـفرون(متکبران گفتند: «(ولی) ما به آنچه شما به آن ایمان آورده اید، کافریم!») فعقروا الناقة وعتوا عن امر ربهم وقالوا یـصــلح ائتنا بما تعدنا ان کنت من المرسلین.(سپس «ناقه» را پی کردند، و از فرمان پروردگارشان سرپیچیدند؛ و گفتند: «ای صالح! اگر تو از فرستادگان (خدا) هستی، آنچه ما را با آن تهدید می کنی، بیاور!») " عقر ناقه" به معنای نحر آن است، و به معنای بریدن دست و پای آن نیز آمده. و" عتو" به معنای تمرد و سرپیچی است. و در این آیه از آنجایی که با لفظ" عن" متعدی شده، متضمن سر پیچی از روی استکبار است. معنای بقیه جملات این دو آیه روشن است، و احتیاج به توضیح ندارد. وفی ثمود اذ قیل لهم تمتعوا حتی حین(و نیز در سرگذشت قوم «ثمود» عبرتی است در آن هنگام که به آنان گفته شد: «مدّتی کوتاه بهره مند باشید (و سپس منتظر عذاب)!») فعتوا عن امر ربهم فاخذتهم الصـعقة وهم ینظرون.(آنها از فرمان پروردگارشان سرباز زدند، و صاعقه آنان را فراگرفت در حالی که (خیره خیره) نگاه می کردند (بی آنکه قدرت دفاع داشته باشند)!) («عتو» به معنای استکبار آمده است. )
استکبار اشراف قوم ثمود
اشراف قوم ثمود ، در برابر مستضعفان مؤمن به رسالت صالح علیه السلام استکبار می ورزیدند.والی ثمود اخاهم صــلحـا قال یـقوم اعبدوا الله ما لکم من الـه غیره قد جاءتکم بینة من ربکم... قال الملا الذین استکبروا من قومه للذین استضعفوا لمن ءامن منهم اتعلمون ان صــلحـا مرسل من ربه قالوا انا بما ارسل به مؤمنون قال الذین استکبروا انا بالذی ءامنتم به کـفرون.