استهزای اشراف

[ویکی فقه] استهزای اشراف (قرآن). اشراف ملل، بزرگان و صاحبان قدرت و مال فراوان بودند که در مقابل پیامبران عصرشان می ایستادند و دشمنی میکردند. قرآن کریم می فرماید که آن ها را نابود کرده و امت های دیگری به جایشان پدید آورده است. پس ظلم و ستم آنان پوچ و مورد استهزا می باشد.
خداوند اشراف و بزرگان امم مختلف را مورد استهزا قرار دادند به دلیل ظلم و ستمی که به انبیای الهی و پیروان ایشان روا می داشتند. وکم قصمنا من قریة کانت ظالمة وانشانا بعدها قوما ءاخرین (و چه بسیار شهرها را که (مردمش) ستمکار بودند در هم شکستیم و پس از آنها قومی دیگر پدید آوردیم.) مجمع البیان در معنای (وکم قصمنا) فرموده: «أی: أهلکنا (من قریة) عن مجاهد والسدی.» فلمآ احسوا باسنآ اذا هم منها یرکضون (پس چون عذاب ما را احساس کردند بناگاه از آن می گریختند.) لاترکضوا وارجعوا الی مآ اترفتم فیه ومسـکنکم لعلکم تسئـلون..(هان مگریزید و به سوی آنچه در آن متنعم بودید و (به سوی) سراهایتان بازگردید باشد که شما مورد پرسش قرار گیرید.) در تفسیر المیزان در ذیل این آیات شریفه آمده است: و در روضه کافی گفتاری از علی بن الحسین علیهما السلام در موعظه و زهد در دنیا نقل کرده که در آن فرموده خدای تعالی رفتاری را که در حق ستمکاران اهل قرای گذشته مسلوک داشت به گوش شما خوانده آنجا که فرمود: (و کم قصمنا من قریه کانت ظالمه) که مقصودش از قریه ، اهل قریه است و لذا دنبالش فرمود: (و انشانا بعدها قوما آخرین ) آنگاه فرمود: (فلما احسوا باسنا اذا هم منها یرکضون) یعنی فرار می کنند و نیز فرمود: (لا ترکضوا و ارجعوا الی ما اترفتم فیه و مساکنکم لعلکم تسئلون فلما اتاهم العذاب قالوا یا ویلنا انا کنا ظالمین فما زالت تلک دعواهم حتی جعلناهم حصیدا خامدین ) و به خدا سوگند که این آیه شریفه موعظه مهمی است برای شما و شما را اگر پندپذیر باشید و بترسید تخویف می کند.