استعاره تهکمیه

[ویکی فقه] استعاره تهکمیه، استعمال کلام در ضد یا نقیض معنای ظاهری آن به قصد استهزا را می گویند.
«استعاره تهکمیه» یکی از اقسام « استعاره عنادیه » است.«تهکم» در لغت به معنای استهزا ، و نزد دانشمندان علم بدیع ، سخنی است که در ضد معنای ظاهری اش یا نقیض آن به کار می رود؛ مثلا ظاهرش جدی و باطنش شوخی است، یا ظاهرش مدح و باطن آن ذم است؛ یعنی در ظاهر سخنی می گویند که معنای ظاهری خوبی دارد و آن را به صورت جدی و قاطع بر زبان می آورند، ولی در واقع و باطن، معنای استهزایی یا مزاح را اراده می کنند.
مثال
آیه: (... انک لانت الحلیم الرشید). این کلام را قوم شعیب برای استهزا و تمسخر به او گفتند، که منظورشان از « حلیم رشید » گمراه و سفیه بود.
عناوین مرتبط
استعاره عنادیه.