[ویکی فقه] استصحاب عدم ازلی به حکم به استمرار عدم اوّلیه و پیشین اطلاق می شود.
استصحاب عدم ازلی از اقسام استصحاب عدمی و به معنای استصحابی است که مستصحب آن، عدم ازلی می باشد؛ یعنی مستصحب از ازل تا زمان شک ، تحقق پیدا نکرده است، مثل این که شک شود آیا فلان شیء اکنون موجود شده یا خیر، آن گاه استصحاب عدم ازلی در مورد آن جاری شود، و یا آن که شک شود ذمه مکلف به تکالیف شرعی یا دینی مشغول شده یا نه، آن گاه چنین حکم شود که از ازل این تکلیف نبود، اکنون نیز همان عدم ازلی استصحاب می گردد.
حجیت
مرحوم « نائینی » استصحاب عدم ازلی را انکار می نماید، ولی مرحوم « آغا ضیاء عراقی » امکان اجرای آن را می پذیرد.
عناوین مرتبط
...
استصحاب عدم ازلی از اقسام استصحاب عدمی و به معنای استصحابی است که مستصحب آن، عدم ازلی می باشد؛ یعنی مستصحب از ازل تا زمان شک ، تحقق پیدا نکرده است، مثل این که شک شود آیا فلان شیء اکنون موجود شده یا خیر، آن گاه استصحاب عدم ازلی در مورد آن جاری شود، و یا آن که شک شود ذمه مکلف به تکالیف شرعی یا دینی مشغول شده یا نه، آن گاه چنین حکم شود که از ازل این تکلیف نبود، اکنون نیز همان عدم ازلی استصحاب می گردد.
حجیت
مرحوم « نائینی » استصحاب عدم ازلی را انکار می نماید، ولی مرحوم « آغا ضیاء عراقی » امکان اجرای آن را می پذیرد.
عناوین مرتبط
...
wikifeqh: اصل_عدم_ازلی