استسعا

[ویکی فقه] وادار کردن برده به کسب برای تکمیل آزادی یا پرداخت بدهی خویش را استسعاء گویند. از آن در باب های تجارت، قرض، دین، مضاربه، وصیّت و مکاتبه سخن رفته است.
از نظر مشهور، استسعاء برده ای که در اصل تجارت از مولایش اجازه داشته لیکن، بدون اذن مولایش در ارتباط با تجارت مدیون دیگری شده است، پیش از آزادی وی جایز نیست.

← عیب بودن این حالت برای برده
سبب این نوع استسعاء دو گونه است:

← سبب اختیاری
۱. ↑ جواهر الکلام ج۲۵، ص۸۱.
...