استحکام تر یا استحکام قبل از پخت، می تواند به عنوان استحکام ماده ی فرآوری شده جهت تشکیل استحکام کششی نهایی تعریف شود. این استحکام معمولاً به طور چشمگیری کمتر از استحکام کششی نهایی یک ماده است. معمولاً هنگام توصیف مواد غیر متالیک مانند مواد چسبناک و الاستومر به واژه ی استحکام تر اطلاق داده می شود ( مانند لاستیک ) . اخیراً به این واژه در کاربردهای متالوژی مانند متالوژی پودر رجوع شده است.
یک پیوند ساخته شده با استفاده از یک ماده ی چسبناک، می تواند به عنوان یک اتصال یا پیوند چسبناک اطلاق گردد. استحکام تر مواد چسبناک، توسعه ی اولیه ی استحکام پیوند یک ماده ی چسبناک است و این نشان دهنده ی این می باشد که “پیوند مواد چسبناک به اندازه ی کافی قوی هست که پس از زمان کوتاهی از جفت شدن مواد چسبناک وزمان زیادی پیش از به دست آمدن پخت کامل، کنترل گردد”. معمولاً این استحکام به طور آشکاری کمتر از استحکام پخت نهایی است. بیشتر مواد چسبناک معمولاً دارای استحکام تر اولیه و یک استحکام کششی نهاییِ لیست شده برای کاربردشان می باشند. برای مواد چسبناک خانگی، اطلاعات معمولاً بر روی بسته بندی نشان داده می شوند. [ ۱]
بهترین مثال برای این موضوع، در اپوکسی های متداول از یک ذخایر سخت افزار محلی دیده شده است. در حین پخت و هنگام شروع به چسبنده شدن، اپوکسی وارد یک فاز پخت اولیه شده که “فازِ تر” هم نامیده می شود. در این زمان اپوکسی دیگر قابل اعمال نبوده و از حالت چسبناک به یک ساختار محکم لاستیک مانند تغییر می کند. در حالی که در این زمان اپوکسی تنها تا حدودی پخته شده است، یک استحکام تر کمتر را شکل داده است. معمولاً این فرایند بین ۳۰ دقیقه تا یک ساعت طول می کشد. در این زمان، بخش مورد بحث می تواند کنترل شود اما نمی تواند بارهای بزرگ را کنترل کند. به طور متداول ۲۴ ساعت طول می کشد تا یک اپوکسی استاندارد برای دستیابی به استحکام کامل و نهایی، پخت شود. [ ۲] [ ۳]
دما، عاملی مهم برای یک ماده ی چسبناک در تشکیل دادن استحکام تر است. در حالی که این موضوع می تواند بسته به نوع ماده ی چسبناک متفاوت باشد، به صورت کلی، گرما می تواند سرعت فرایند تشکیل دادن استحکام تر و زمان پخت کلی را افزایش دهد. نمودارهای تغییرات زمان - دما برای مواد چسبناک مختلف که زمان و دما را به موقعیت ماده ی چسبناک در حین پخت ارتباط می دهند، وجود دارد. این نمودارها یک درک کامل از هنگامی که استحکام تر جهت یک اتصال چسبناک مبتنی بر موقعیت های مشخصی به دست می آید را ارائه می دهند. [ ۱]
این نوشته برگرفته از سایت ویکی پدیا می باشد، اگر نادرست یا توهین آمیز است، لطفا گزارش دهید: گزارش تخلفیک پیوند ساخته شده با استفاده از یک ماده ی چسبناک، می تواند به عنوان یک اتصال یا پیوند چسبناک اطلاق گردد. استحکام تر مواد چسبناک، توسعه ی اولیه ی استحکام پیوند یک ماده ی چسبناک است و این نشان دهنده ی این می باشد که “پیوند مواد چسبناک به اندازه ی کافی قوی هست که پس از زمان کوتاهی از جفت شدن مواد چسبناک وزمان زیادی پیش از به دست آمدن پخت کامل، کنترل گردد”. معمولاً این استحکام به طور آشکاری کمتر از استحکام پخت نهایی است. بیشتر مواد چسبناک معمولاً دارای استحکام تر اولیه و یک استحکام کششی نهاییِ لیست شده برای کاربردشان می باشند. برای مواد چسبناک خانگی، اطلاعات معمولاً بر روی بسته بندی نشان داده می شوند. [ ۱]
بهترین مثال برای این موضوع، در اپوکسی های متداول از یک ذخایر سخت افزار محلی دیده شده است. در حین پخت و هنگام شروع به چسبنده شدن، اپوکسی وارد یک فاز پخت اولیه شده که “فازِ تر” هم نامیده می شود. در این زمان اپوکسی دیگر قابل اعمال نبوده و از حالت چسبناک به یک ساختار محکم لاستیک مانند تغییر می کند. در حالی که در این زمان اپوکسی تنها تا حدودی پخته شده است، یک استحکام تر کمتر را شکل داده است. معمولاً این فرایند بین ۳۰ دقیقه تا یک ساعت طول می کشد. در این زمان، بخش مورد بحث می تواند کنترل شود اما نمی تواند بارهای بزرگ را کنترل کند. به طور متداول ۲۴ ساعت طول می کشد تا یک اپوکسی استاندارد برای دستیابی به استحکام کامل و نهایی، پخت شود. [ ۲] [ ۳]
دما، عاملی مهم برای یک ماده ی چسبناک در تشکیل دادن استحکام تر است. در حالی که این موضوع می تواند بسته به نوع ماده ی چسبناک متفاوت باشد، به صورت کلی، گرما می تواند سرعت فرایند تشکیل دادن استحکام تر و زمان پخت کلی را افزایش دهد. نمودارهای تغییرات زمان - دما برای مواد چسبناک مختلف که زمان و دما را به موقعیت ماده ی چسبناک در حین پخت ارتباط می دهند، وجود دارد. این نمودارها یک درک کامل از هنگامی که استحکام تر جهت یک اتصال چسبناک مبتنی بر موقعیت های مشخصی به دست می آید را ارائه می دهند. [ ۱]
wiki: استحکام تر