شیراک ( ارمنی: Շիրակ ) یکی از استان های ارمنستان است که در شمال غربی این کشور واقع شده و با ترکیه در غرب و گرجستان در شمال هم مرز است. استان شیراک ۲۵۲ هزار نفر جمعیت دارد. مرکز و بزرگترین شهر این استان شهر گیومری است. این استان هم بخش هایی نیمه بیابانی دارد و هم در قسمت هایی علفزار کوهستانی یا پوشش گیاهی کوهستانی مرتفع. در جنوب، استپ های مرتفع به کوهستان ها می پیوندند و این مناطق در بهار سرسبز است و در تابستان رنگ هایی از قهوه ای مایل تا قرمز دارند.
گیومری دو موزه دارد و یک دژِ گِرد و چند کلیسا. فرودگاه بین المللی شیراک در نزدیکی این شهر واقع است. استان شیراک به خاطر غذای خاش معروف است.
استان شیراک بخش شمال غربی ارمنستان را اشغال می کند و مساحتی معادل ۲۶۸۰ کیلومتر مربع ( ۹٪ از کل مساحت ارمنستان ) را در بر می گیرد. شیراک با استان لوری از شرق، استان آراگاتسوتن از جنوب، استان قارص ترکیه از غرب، و منطقه سامتسخه - جاواختی گرجستان از شمال مرز مشترک دارد.
از نظر تاریخی، قلمرو فعلی استان عمدتاً همان اراضی شهرستان شیراک در استان آیرارات ارمنستان باستان است. شیراک عمدتاً تحت سلطه فلات آشوتسک ( ارتفاع ۱۹۰۰ تا ۲۱۰۰ متر ) در شمال و دشت شیراک ( ارتفاع ۱۴۰۰ تا ۱۸۰۰ متر ) در مرکز و جنوب استان است. دشت های وسیع استان از شرق با کوه های بازوم و پامبک، از شمال به رشته کوه های جواختی و کوه های یغنخاق و از جنوب به توده آراگتس احاطه شده است.
رود آخوریان در شرق، شیراک را از استان قارص ترکیه جدا می کند. رود آخوریان و مخزن آن منبع اصلی آب استان است. آنی، پایتخت باستانی ارمنستان هم اکنون در کناره چپ رودخانه یعنی در خاک ترکیه قرار گرفته که ویرانه های آن از این سوی رود پیداست. دریاچه آرپی در شمال غربی شیراک تنها دریاچه استان است. این منطقه توسط دولت به عنوان پارک ملی دریاچه آرپی محافظت می شود. رشته کوه جاواختی و کوه آچکاسار با ۳۱۹۶ متر ارتفاع در شیراک واقع شده اند. رود آخوریان از این استان می گذرد.
شیراک دارای منابع غنی توف، سنگ پا و سنگ آهک است. استان شیراک آب و هوایی سخت برّی دارد، با زمستان های بسیار سرد برفی و تابستان های معتدل.
و در زمستان منفی ۳۸ درجه و در تابستان ۳۶ درجه بالای صفر می شود. میزان بارندگی سالانه می تواند تا ۷۰۰ میلی متر ( ۲۸ اینچ ) برسد.
بسیاری از سکونتگاه های انسانی باستانی در دره آخوریان یافت شده است که دیرینگی آن ها به حدود ۹۰۰۰ سال پیش از میلاد بازمی گردد. محدوده شیراک از اوایل عصر حجر مسکونی بوده است. در نواحی مرتفعی که بالای ۲۰۰۰ متر هستند، بقایای زیادی از اوایل عصر برنز پیدا شده است. بقایای دیگر از هزاره دوم قبل از میلاد نشان می دهد که تمدنی بین قرن های ۲۰ و ۱۲ قبل از میلاد در اینجا پایه گذاری شده بود. با آغاز عصر آهن در قرن ۱۲ قبل از میلاد، روابط بین اقوام مختلف در ارتفاعات ارمنستان توسعه یافت. اندکی پس از تأسیس پادشاهی اورارتویی وان در پایان قرن نهم پیش از میلاد، شیراک بخشی از این پادشاهی شد.
این نوشته برگرفته از سایت ویکی پدیا می باشد، اگر نادرست یا توهین آمیز است، لطفا گزارش دهید: گزارش تخلفگیومری دو موزه دارد و یک دژِ گِرد و چند کلیسا. فرودگاه بین المللی شیراک در نزدیکی این شهر واقع است. استان شیراک به خاطر غذای خاش معروف است.
استان شیراک بخش شمال غربی ارمنستان را اشغال می کند و مساحتی معادل ۲۶۸۰ کیلومتر مربع ( ۹٪ از کل مساحت ارمنستان ) را در بر می گیرد. شیراک با استان لوری از شرق، استان آراگاتسوتن از جنوب، استان قارص ترکیه از غرب، و منطقه سامتسخه - جاواختی گرجستان از شمال مرز مشترک دارد.
از نظر تاریخی، قلمرو فعلی استان عمدتاً همان اراضی شهرستان شیراک در استان آیرارات ارمنستان باستان است. شیراک عمدتاً تحت سلطه فلات آشوتسک ( ارتفاع ۱۹۰۰ تا ۲۱۰۰ متر ) در شمال و دشت شیراک ( ارتفاع ۱۴۰۰ تا ۱۸۰۰ متر ) در مرکز و جنوب استان است. دشت های وسیع استان از شرق با کوه های بازوم و پامبک، از شمال به رشته کوه های جواختی و کوه های یغنخاق و از جنوب به توده آراگتس احاطه شده است.
رود آخوریان در شرق، شیراک را از استان قارص ترکیه جدا می کند. رود آخوریان و مخزن آن منبع اصلی آب استان است. آنی، پایتخت باستانی ارمنستان هم اکنون در کناره چپ رودخانه یعنی در خاک ترکیه قرار گرفته که ویرانه های آن از این سوی رود پیداست. دریاچه آرپی در شمال غربی شیراک تنها دریاچه استان است. این منطقه توسط دولت به عنوان پارک ملی دریاچه آرپی محافظت می شود. رشته کوه جاواختی و کوه آچکاسار با ۳۱۹۶ متر ارتفاع در شیراک واقع شده اند. رود آخوریان از این استان می گذرد.
شیراک دارای منابع غنی توف، سنگ پا و سنگ آهک است. استان شیراک آب و هوایی سخت برّی دارد، با زمستان های بسیار سرد برفی و تابستان های معتدل.
و در زمستان منفی ۳۸ درجه و در تابستان ۳۶ درجه بالای صفر می شود. میزان بارندگی سالانه می تواند تا ۷۰۰ میلی متر ( ۲۸ اینچ ) برسد.
بسیاری از سکونتگاه های انسانی باستانی در دره آخوریان یافت شده است که دیرینگی آن ها به حدود ۹۰۰۰ سال پیش از میلاد بازمی گردد. محدوده شیراک از اوایل عصر حجر مسکونی بوده است. در نواحی مرتفعی که بالای ۲۰۰۰ متر هستند، بقایای زیادی از اوایل عصر برنز پیدا شده است. بقایای دیگر از هزاره دوم قبل از میلاد نشان می دهد که تمدنی بین قرن های ۲۰ و ۱۲ قبل از میلاد در اینجا پایه گذاری شده بود. با آغاز عصر آهن در قرن ۱۲ قبل از میلاد، روابط بین اقوام مختلف در ارتفاعات ارمنستان توسعه یافت. اندکی پس از تأسیس پادشاهی اورارتویی وان در پایان قرن نهم پیش از میلاد، شیراک بخشی از این پادشاهی شد.
wiki: استان شیراک