ایالت سالتا، یکی از ایالات ۲۳ گانه آرژانتین، واقع در شمال غرب کشور می باشد. سالتا با ایالات فورموزا، سانتیاگو دل استرو، توکومان، چاکو و کاتامارکا مرز مشترک دارد و توسط ایالت هوخوی محصور شده است. در شمال ایالت، بولیوی و پاراگوئه و در غرب آن شیلی قرار دارد.
• مرکز: سالتا
• مساحت: ۱۵۵۴۸۸ کیلومترمربع
• جمعیت: ۱۰۷۹۰۵۱ ( تا ۲۰۰۱ )
• فرماندار: خوان مانوئل اورتوبی
پیش از آنکه ورود اسپانیایی ها به آمریکای جنوبی، ایالتی که امروزه سالتا نام دارد زیستگاه بومیان کالچاکیس و دیاگیتاس بود. از اقوام این بومیان می توان به کوئیلمس و هوماهواکاس که به زبان مشترک کاکان سخن می گفتند، قوم آتاکاما در پونا و قوم ویچیس که در نزدیکی ایالت چاکو سکونت داشتند اشاره کرد. نخستین فاتح که در سال ۱۵۳۵ پا به این ناحیه گذاشت دیگو ده آلماگرو بود. ارناندو ده لرمه شهر «سان فیلیپه ده لرمه» را در سال ۱۵۸۲ بنیان نهاد که بعدها نامش به سان فیلیپه ده سالتا تغییر کرد. شهر تا سال ۱۶۵۰، ۵۰۰۰ نفر جمعیت داشت. سالتا دل توکومان در نایب السلطنه ریود لاپلاتا تأسیس شد. در سال ۱۷۷۴، سان رامون دلا نووا اوران، بین دو شهر سالتا و تاریخا بنا نهاده شد. بعدها و در سال ۱۷۸۳، پایتخت سالتا دل توکومان از شهر توکومان به سالتا تغییر کرد. جنگ سالتا در سال ۱۸۱۳ موجب آزادی منطقه از اسپانیا شد اما نایب السلطنه پرو گهگاه حملاتی ترتیب می داد. خروازیو پوساداس ایالت سالتا را در ۱۸۱۴ تشکیل به وجود آورد که در آن زمان ایالت سالتا، هوخوی، جنوب بولیوی و شمال شیلی را در بر می گرفت. پس از درگیری های داخلی که به دنبال اعلام استقلال آرژانتین رخ داد، بولیوی شهر تاریخا را در سال ۱۸۲۶ ضمیمه خود کرد. در سال ۱۸۳۴ ایالت هوخوی نیز اعلام استقلال کرد و از سالتا جدا شد. محدودهٔ سالتا هنگامی به کوچکترین حد خود رسید که بولیوی شهر یاکویبا را تصرف کرد ( سال ۱۹۰۰ ) . دولت ملی «لوس آندس» که در سال ۱۹۰۲ با مرکزیت سان آنتونیو دلوس کوبرس ایجاد شده بود در سال ۱۹۴۳ به عنوان بخش «لوس آندس» به ایالت سالتا پیوست.
دشت های مرتفع و خشک پونا در غرب ایالت با دریاچه های آب شور ( پوسیتوس، آریسارو ) جمعیت کمی دارد و شهر عمده آن «سان آنتونیو دلوس کوبرس» می باشد. قله های مرتفع و برفی آند ( آکای، کاچی و چانی ) دره هایی نظیر کبرادا دل تورو، وایس کالچاکیس و لرمه به وجود آورده اند. شهر سالتا از جمله شهرهایی است که در این مناطق به وجود آمده است. ایالت، تابستان هایی بسیار گرم و زمستان هایی سرد دارد. در شرق و نزدیک منطقه گران چاکو، مرطوب ترین آب و هوا متعلق به جنگل یونگاس در پارک ملی ال ری می باشد. رودهای عمده ایالت رود برمه خو، رود پیلکومایو | پیلکومایو و خورامنتو می باشد. ایالت سالتا از نظر زمین شناسی منطقه ای زلزله خیز می باشد.
این نوشته برگرفته از سایت ویکی پدیا می باشد، اگر نادرست یا توهین آمیز است، لطفا گزارش دهید: گزارش تخلف• مرکز: سالتا
• مساحت: ۱۵۵۴۸۸ کیلومترمربع
• جمعیت: ۱۰۷۹۰۵۱ ( تا ۲۰۰۱ )
• فرماندار: خوان مانوئل اورتوبی
پیش از آنکه ورود اسپانیایی ها به آمریکای جنوبی، ایالتی که امروزه سالتا نام دارد زیستگاه بومیان کالچاکیس و دیاگیتاس بود. از اقوام این بومیان می توان به کوئیلمس و هوماهواکاس که به زبان مشترک کاکان سخن می گفتند، قوم آتاکاما در پونا و قوم ویچیس که در نزدیکی ایالت چاکو سکونت داشتند اشاره کرد. نخستین فاتح که در سال ۱۵۳۵ پا به این ناحیه گذاشت دیگو ده آلماگرو بود. ارناندو ده لرمه شهر «سان فیلیپه ده لرمه» را در سال ۱۵۸۲ بنیان نهاد که بعدها نامش به سان فیلیپه ده سالتا تغییر کرد. شهر تا سال ۱۶۵۰، ۵۰۰۰ نفر جمعیت داشت. سالتا دل توکومان در نایب السلطنه ریود لاپلاتا تأسیس شد. در سال ۱۷۷۴، سان رامون دلا نووا اوران، بین دو شهر سالتا و تاریخا بنا نهاده شد. بعدها و در سال ۱۷۸۳، پایتخت سالتا دل توکومان از شهر توکومان به سالتا تغییر کرد. جنگ سالتا در سال ۱۸۱۳ موجب آزادی منطقه از اسپانیا شد اما نایب السلطنه پرو گهگاه حملاتی ترتیب می داد. خروازیو پوساداس ایالت سالتا را در ۱۸۱۴ تشکیل به وجود آورد که در آن زمان ایالت سالتا، هوخوی، جنوب بولیوی و شمال شیلی را در بر می گرفت. پس از درگیری های داخلی که به دنبال اعلام استقلال آرژانتین رخ داد، بولیوی شهر تاریخا را در سال ۱۸۲۶ ضمیمه خود کرد. در سال ۱۸۳۴ ایالت هوخوی نیز اعلام استقلال کرد و از سالتا جدا شد. محدودهٔ سالتا هنگامی به کوچکترین حد خود رسید که بولیوی شهر یاکویبا را تصرف کرد ( سال ۱۹۰۰ ) . دولت ملی «لوس آندس» که در سال ۱۹۰۲ با مرکزیت سان آنتونیو دلوس کوبرس ایجاد شده بود در سال ۱۹۴۳ به عنوان بخش «لوس آندس» به ایالت سالتا پیوست.
دشت های مرتفع و خشک پونا در غرب ایالت با دریاچه های آب شور ( پوسیتوس، آریسارو ) جمعیت کمی دارد و شهر عمده آن «سان آنتونیو دلوس کوبرس» می باشد. قله های مرتفع و برفی آند ( آکای، کاچی و چانی ) دره هایی نظیر کبرادا دل تورو، وایس کالچاکیس و لرمه به وجود آورده اند. شهر سالتا از جمله شهرهایی است که در این مناطق به وجود آمده است. ایالت، تابستان هایی بسیار گرم و زمستان هایی سرد دارد. در شرق و نزدیک منطقه گران چاکو، مرطوب ترین آب و هوا متعلق به جنگل یونگاس در پارک ملی ال ری می باشد. رودهای عمده ایالت رود برمه خو، رود پیلکومایو | پیلکومایو و خورامنتو می باشد. ایالت سالتا از نظر زمین شناسی منطقه ای زلزله خیز می باشد.
wiki: استان سالتا