استافیلوکوک اورئوس ( طلایی ) مقاوم به متی سیلین ( به انگلیسی: Methicillin - Resistant Staphylococcus aureus ) به اختصار مِرسا ( به انگلیسی: MRSA ) یکی از عمده ترین زیرگونه های استافیلوکوک ( به لاتین: Staphylococcus ) است و تفاوت آن با سایر زیر گونه ها، مؤثر نبودن آنتی بیوتیک های معمولی در درمان آن است. استافیلوکوک که در زبان یونانی به معنای خوشه انگور می باشد به طور عام، نام گروهی از باکتری ها است که در زیر میکروسکوپ به صورت گرد ( کوکسی ) بوده و کنار همدیگر و به شکل خوشه انگور قرار گرفته اند.
استافیلوکوک ها، ۳۳ زیرگونه دارند. بیشتر آن ها بی خطرند و به صورت طبیعی روی پوست اکثر افراد وجود دارند و در خاک نیز زندگی می کنند اما گونه های بیماری زا نیز در بین استافیلوکوک ها وجود دارند که می توانند مسمومیت غذایی، استفراغ یا گاهی عفونت های خطرناک منجر به مرگ همچون ذات الریه را ایجاد کنند.
متأسفانه در کشورهای فقیر و در حال توسعه اغلب این بیماران که به عفونت های خطرناک استافیلوکوکی مبتلا می شوند درمان به وقت و مناسب صورت نگرفته در اثر مقاومت این باکتریا به آنتی بیوتیک های معمولی ازبین می روند.
استاف اورئوس عامل بسیاری از عفونتها در بیمارستان ها، زندان ها و مراکز نگهداری می باشد. افراد با سیستم ایمنی ضعیف در معرض بیشترین خطر برای عفونتهای ناشی از استاف اورئوس هستند.
از شایع ترین زیر گونه های استافیلوکوک می توان گونه بیماریزای استافیلوکوک اورئوس ( به لاتین: Staphylococcus aureus ) و گونه استافیلوکوک اپیدرمیدیس ( به لاتین: Staphylococcus epidermidis ) را نام برد.
استافیلوکوک اورئوس یک کوکسی گرم مثبت است. این باکتری در پوست بدن نیز دیده می شود. یکی از خطرناک ترین باکتری های آلوده کننده مواد غذایی می باشد. توکسین این باکتری باعث سرگیجه، اسهال و استفراغ می شود. این باکتری از مهم ترین استافیلوکوک ها می باشد.
پروتئین A:این پروتئین یکی از اجزای دیواره سلولی است که به طور ویژه در گونه اورئوس وجود دارد و در حدود یک سوم از آن در هنگام رشد به داخل محیط آزاد می شود. به صورت زنجیره های پروتئینی است که به ساختمان پپتیدوگلیکان اتصال یافته و در سطح سلول باکتری به شکل رشته هایی برجسته می شود. هر یک از رشته های پروتئینی توانایی اتصال به قطعه Fc آنتی بادی IgG را دارند. از این ویژگی در تست کواگولاسیون ( ایجاد لخته ) استفاده می شود. پروتئین A، قدرت میتوژنی دارد و سلول های کشنده طبیعی را فعال می کند. علاوه بر این، دارای ویژگی آنتی ژنی است و به عنوان آنتی ژن اختصاصی گروه برای تعیین سرگروه ها استفاده می شود.
این نوشته برگرفته از سایت ویکی پدیا می باشد، اگر نادرست یا توهین آمیز است، لطفا گزارش دهید: گزارش تخلفاستافیلوکوک ها، ۳۳ زیرگونه دارند. بیشتر آن ها بی خطرند و به صورت طبیعی روی پوست اکثر افراد وجود دارند و در خاک نیز زندگی می کنند اما گونه های بیماری زا نیز در بین استافیلوکوک ها وجود دارند که می توانند مسمومیت غذایی، استفراغ یا گاهی عفونت های خطرناک منجر به مرگ همچون ذات الریه را ایجاد کنند.
متأسفانه در کشورهای فقیر و در حال توسعه اغلب این بیماران که به عفونت های خطرناک استافیلوکوکی مبتلا می شوند درمان به وقت و مناسب صورت نگرفته در اثر مقاومت این باکتریا به آنتی بیوتیک های معمولی ازبین می روند.
استاف اورئوس عامل بسیاری از عفونتها در بیمارستان ها، زندان ها و مراکز نگهداری می باشد. افراد با سیستم ایمنی ضعیف در معرض بیشترین خطر برای عفونتهای ناشی از استاف اورئوس هستند.
از شایع ترین زیر گونه های استافیلوکوک می توان گونه بیماریزای استافیلوکوک اورئوس ( به لاتین: Staphylococcus aureus ) و گونه استافیلوکوک اپیدرمیدیس ( به لاتین: Staphylococcus epidermidis ) را نام برد.
استافیلوکوک اورئوس یک کوکسی گرم مثبت است. این باکتری در پوست بدن نیز دیده می شود. یکی از خطرناک ترین باکتری های آلوده کننده مواد غذایی می باشد. توکسین این باکتری باعث سرگیجه، اسهال و استفراغ می شود. این باکتری از مهم ترین استافیلوکوک ها می باشد.
پروتئین A:این پروتئین یکی از اجزای دیواره سلولی است که به طور ویژه در گونه اورئوس وجود دارد و در حدود یک سوم از آن در هنگام رشد به داخل محیط آزاد می شود. به صورت زنجیره های پروتئینی است که به ساختمان پپتیدوگلیکان اتصال یافته و در سطح سلول باکتری به شکل رشته هایی برجسته می شود. هر یک از رشته های پروتئینی توانایی اتصال به قطعه Fc آنتی بادی IgG را دارند. از این ویژگی در تست کواگولاسیون ( ایجاد لخته ) استفاده می شود. پروتئین A، قدرت میتوژنی دارد و سلول های کشنده طبیعی را فعال می کند. علاوه بر این، دارای ویژگی آنتی ژنی است و به عنوان آنتی ژن اختصاصی گروه برای تعیین سرگروه ها استفاده می شود.
