ازول

لغت نامه دهخدا

ازول. [ اَ ] ( ع ص ) سخت. ج ، اُزْل.

فرهنگ فارسی

سخت

دانشنامه عمومی

آزول. آزول رده ای از ترکیبات ناجورحلقهٔ پنج عضوی است که دارای اتم نیتروژن و دست کم یک اتم غیرکربنی دیگر مانند نیتروژن، گوگرد یا اکسیژن در حلقه اند. [ ۱]
ایمیدازول و دیگر پنج عضو آروماتیکی سیستم های ناجورحلقه با دو نیتروژن در طبیعت به فراوانی یافت می شوند و هستهٔ بسیاری از زیست مولکول ها مانند هیستیدین ها را تشکیل می دهند.
عکس آزولعکس آزولعکس آزولعکس آزولعکس آزولعکس آزول
این نوشته برگرفته از سایت ویکی پدیا می باشد، اگر نادرست یا توهین آمیز است، لطفا گزارش دهید: گزارش تخلف

پیشنهاد کاربران

بپرس