آزار و اذیت شاهدان یهوه در آلمان نازی. شاهدان یهوه به دلیل خودداری از رفتن به سربازی، یا پیوستن به سازمان های نازی یا اعلام وفاداری به رژیم هیتلر، در هنگام حکومت نازی ها در آلمان میان سال های ۱۹۳۳ و ۱۹۴۵ مورد آزار و اذیت قرار گرفتند. حدود ۱۰ هزار شاهد - نیمی از تعداد اعضای آلمانی آن ها در آن دوره - زندانی شدند؛ از جمله ۲۰۰۰ تن که به اردوگاه های کار اجباری نازی ها فرستاده شدند. تخمین زده می شود که ۱۲۰۰ تن در بازداشت کشته شدند، از جمله ۲۵۰ تن که اعدام شدند. آنها نخستین فرقه از مسیحیت بودند که توسط دولت نازی ممنوع می شد و به شدت مورد آزار و اذیت قرار گرفت. [ ۱]
برخلاف یهودیان و مردم کولی، که به دلیل تبار خود مورد آزار و اذیت قرار گرفتند، شاهدان یهوه می توانستند با کنار گذاشتن باورهای مذهبی خود با امضای سندی مبنی بر انصراف از ایمان، تسلیم شدن در برابر اقتدار دولتی و پشتیبانی از ارتش آلمان، مانع از آزار و اذیت و آسیب های شخصی شوند. [ ۲] به باور تاریخ دان سیبیل میلتون، «شجاعت و سرپیچی آنها در برابر شکنجه و مرگ، افسانه حاکمیت مطلق نازی بر مردمی مطیع و فرمانبردار را باطل می کند. »[ ۳]
علی رغم تلاش های اولیه برای نشان دادن اهداف مشترک با رژیم ناسیونال سوسیالیست، این گروه از سال ۱۹۳۳ تحت آزار و اذیت عمومی و دولتی قرار گرفت، بسیاری از اعضایش از کارها و مدارس اخراج شدند، از درآمد محروم شدند، و مورد ضرب و شتم و زندان قرار گرفتند. تاریخ دانان در باره اینکه آیا نازی ها قصد پاکسازی آنها را داشتند، اختلاف نظر دارند، اما چندین نویسنده ادعا کرده اند که محکوم کردن صریح نازی ها توسط شاهدان در رنج کشیدن آن ها نقش داشته است.
شاهدان یهوه گروهی برآمده از دانشجویان بین المللی کتاب مقدس مستقر در ایالات متحده بودند که از دهه ۱۸۹۰ تبلیغات مذهبی در اروپا را آغاز کردند. یک شعبه از انجمن در سال ۱۹۰۲ در البرفلد آلمان افتتاح شد. تا سال ۱۹۳۳، حدود ۲۰٬۰۰۰ شاهد به عنوان مبلغ فعال خانه به خانه فعالیت می کردند و مراسم یادبود سالانه آنها حدود ۲۵۰۰۰ نفر را به خود جلب می کرد. [ ۴] در درسدن، تعداد دانشجویان کتاب مقدس بیشتر از همین تعداد در نیویورک بود. [ ۵]
اعضای جنبش که در آلمانی به Ernste Bibelforscher یا «دانشجویان مشتاق کتاب مقدس» معروف بودند، از اواخر جنگ جهانی اول با این اتهامات که ایشان بلشویک، کمونیست و در نهان یهودی بودند، روبرو شدند. از سال ۱۹۲۰، کلیسای انجیلی آلمان خواستار ممنوعیت کار انتشارات انجمن شد. در ادامه دهه ۱۹۲۰، مخالفت هایی از ترکیب کلیسا گرفته تا جنبش فلکیش افزایش یافتند. [ ۵] نازی ها آغاز به آزار و اذیت دانشجویان کتاب مقدس کردند، اعضای اس آ نیز نشست های گروه را مختل می کردند. [ ۴]
این نوشته برگرفته از سایت ویکی پدیا می باشد، اگر نادرست یا توهین آمیز است، لطفا گزارش دهید: گزارش تخلفبرخلاف یهودیان و مردم کولی، که به دلیل تبار خود مورد آزار و اذیت قرار گرفتند، شاهدان یهوه می توانستند با کنار گذاشتن باورهای مذهبی خود با امضای سندی مبنی بر انصراف از ایمان، تسلیم شدن در برابر اقتدار دولتی و پشتیبانی از ارتش آلمان، مانع از آزار و اذیت و آسیب های شخصی شوند. [ ۲] به باور تاریخ دان سیبیل میلتون، «شجاعت و سرپیچی آنها در برابر شکنجه و مرگ، افسانه حاکمیت مطلق نازی بر مردمی مطیع و فرمانبردار را باطل می کند. »[ ۳]
علی رغم تلاش های اولیه برای نشان دادن اهداف مشترک با رژیم ناسیونال سوسیالیست، این گروه از سال ۱۹۳۳ تحت آزار و اذیت عمومی و دولتی قرار گرفت، بسیاری از اعضایش از کارها و مدارس اخراج شدند، از درآمد محروم شدند، و مورد ضرب و شتم و زندان قرار گرفتند. تاریخ دانان در باره اینکه آیا نازی ها قصد پاکسازی آنها را داشتند، اختلاف نظر دارند، اما چندین نویسنده ادعا کرده اند که محکوم کردن صریح نازی ها توسط شاهدان در رنج کشیدن آن ها نقش داشته است.
شاهدان یهوه گروهی برآمده از دانشجویان بین المللی کتاب مقدس مستقر در ایالات متحده بودند که از دهه ۱۸۹۰ تبلیغات مذهبی در اروپا را آغاز کردند. یک شعبه از انجمن در سال ۱۹۰۲ در البرفلد آلمان افتتاح شد. تا سال ۱۹۳۳، حدود ۲۰٬۰۰۰ شاهد به عنوان مبلغ فعال خانه به خانه فعالیت می کردند و مراسم یادبود سالانه آنها حدود ۲۵۰۰۰ نفر را به خود جلب می کرد. [ ۴] در درسدن، تعداد دانشجویان کتاب مقدس بیشتر از همین تعداد در نیویورک بود. [ ۵]
اعضای جنبش که در آلمانی به Ernste Bibelforscher یا «دانشجویان مشتاق کتاب مقدس» معروف بودند، از اواخر جنگ جهانی اول با این اتهامات که ایشان بلشویک، کمونیست و در نهان یهودی بودند، روبرو شدند. از سال ۱۹۲۰، کلیسای انجیلی آلمان خواستار ممنوعیت کار انتشارات انجمن شد. در ادامه دهه ۱۹۲۰، مخالفت هایی از ترکیب کلیسا گرفته تا جنبش فلکیش افزایش یافتند. [ ۵] نازی ها آغاز به آزار و اذیت دانشجویان کتاب مقدس کردند، اعضای اس آ نیز نشست های گروه را مختل می کردند. [ ۴]
