اریم

فرهنگ اسم ها

لغت نامه دهخدا

( آریم ) آریم. ( اِخ ) نام قریه ای در خره خانقاه پی مازندران.
اریم. [ اَ ] ( ع اِ ) کسی. شخصی. احدی. || اثری. نشانی : ما به اریم ٌ؛ نیست در آن کسی و نه نشانی و نه اثری.

اریم. [ اَ ] ( اِخ ) موضعی در خانقاه پی در سوادکوه مازندران. ( سفرنامه مازندران و استراباد رابینو ص 115 بخش انگلیسی ).

اریم. [ اَ ی َ ] ( اِخ ) موضعی است قرب مدینه. و ابن هَرْمَة گوید:
بادت کما باد منزل ٌ خَلَق
بین َ رُبی اَریَم فذی الحَلِفَة.
( معجم البلدان ).

فرهنگ فارسی

( آریم ) نام قریه در خره خانقاه پی مازندران
موضعی است در قرب مدینه

گویش مازنی

( آریم ) /aarim/ روستایی از شهرستان ساری
/orim/ از توابع دهستان چهاردانگه هزار جریب ساری & روستایی در قائم شهر

دانشنامه عمومی

آریم. آریم، روستایی است از توابع بخش مرکزی شهرستان سوادکوه در استان مازندران ایران. روستای آریم بعد از روستای کنگلو قرار دارد.
این روستا در دهستان راستوپی قرار دارد و براساس سرشماری مرکز آمار ایران در سال ۱۳۸۵، جمعیت آن ۱۱۱ نفر ( ۳۶خانوار ) بوده است. [ ۱]
عکس آریم
این نوشته برگرفته از سایت ویکی پدیا می باشد، اگر نادرست یا توهین آمیز است، لطفا گزارش دهید: گزارش تخلف

پیشنهاد کاربران

بپرس