ارگوس کاکلی

آرگوس کاکلی. آرگوس کاکلی، از سرده ( نام علمی: Rheinardia ) ، پرندگان «طاووس مانند» بزرگ و دیدنی از خانواده قرقاولان با پوشش سیاه و نخودی و خال های قهوه ای تیره، نوک صورتی سنگین، عنبیه قهوه ای و پوست آبی رنگ دور چشم است. سر دارای دو کاکل است. کاکل پشتی که به سمت پس سر امتداد می یابد، در هنگام هشدار و در حین رفتارهای عمدی از جمله تشکیل پیوند جفت یابی و نمایش های جفت یابی افراشته می شود. جنس نر دمی پهن و بسیار کشیده شامل دوازده پر دارد. پوشپرهای دم ( یا "قطار" ) در نر، بلندترین نوع آن در همه پرندگان است و اعتقاد بر این است که بلندترین ( و پهن ترین ) پرهای موجود در پرندگان وحشی را در خود دارد. قرقاول ریوز دارای پرهای دم با طول مشابه است اما به طور قابل توجهی باریک تر است. اندازه پوشپرهای دم تا ۱٫۷۳ متر ( ۵٫۷ فوت ) از لحاظ طول است، و طول کل پرنده ۱٫۹–۲٫۳۹ متر ( ۶٫۲–۷٫۸ فوت ) است. [ ۱]
اگرچه به طور سنتی به عنوان یک گونه منفرد با دو زیرگونه رفتار می شود، مدت ها گمان می رفت که یک جفت گونه درگیر است و شواهد اخیر، اگرچه با استفاده از معیارهای بحث برانگیز توبیاس، از این دیدگاه هر زیرگونه به عنوان گونه ای جداگانه پشتیبانی می کنند. [ ۲] این تقسیم منجر به دو گونه یکنواخت می شود: آرگوس کاکلی مالایی ( نام علمی: Rheinardia nigrescens ) از تنگه مرکزی مالزی، و آرگوس کاکلی ویتنامی ( نام علمی: Rheinardia ocellata ) ، از رشته کوه آنامیت ویتنام. این دو شکل، به طور قابل توجهی در پوشش پرها، نمایش ها و آواسازی متفاوت هستند و هر دو توسط فعالیت های انسانی تهدید می شوند.
جنس ماده از نظر اندازه مشابه است، با نوارهای مرمری برجسته و پوشش پرهای پشتی رنگارنگ تر از نر. پرهای سفید آشکار او مانند نر است که با الگوهای مشخص است. تاج ماده از نظر ریخت شناسی متفاوت است، با پرهای سفت تر که سطح بیشتری را در امتداد پس سر و بالای پشت گردن اشغال می کند. دم ماده مانند دم نر کشیده و به صورت جانبی فشرده است اما طول آن بسیار کوتاه تر است. متوسط طول ماده ۷۴–۷۵ سانتیمتر ( ۲٫۴۳–۲٫۴۶ فوت ) است. علی رغم اینکه از نظر طول ماکیان سانان دو شکل جنسی دارد، وزن نر فقط ۲۰ درصد بیشتر از ماده است. وزن متوسط حدود ۱٫۵ کیلوگرم ( ۳٫۳ پوند ) است. [ ۳]
اطلاعات کمی دربارهٔ آنها در طبیعت وجود دارد. آرگوس خجالتی و گریزان، در جنگل های رشد اولیه نیمه کوهی ویتنام، لائوس و مالزی در جنوب شرق آسیا یافت می شود. رژیم غذایی عمدتاً از بی مهرگان، نرم تنان، دوزیستان، خزندگان کوچک، پاجوش های بامبو، برگ ها، میوه ها و قارچ ها تشکیل شده است. اطلاعات کمی در مورد استراتژی زادآوری آن وجود دارد. در حالی که برخی از مقامات معتقدند که چندهمسره است، هیچ مدرک مستقیمی برای اثبات این نظریه وجود ندارد. طبیعت شناس ویلیام بیبی یک جفت آرگوس کاکلی را که به سوی و از سوی اشکوب بالایی پرواز می کردند، ثبت کرد. این نشان می دهد که ممکن است جفت نامعین وجود داشته باشد. بلوغ تأخیری مشخص در هر دو گونه وجود دارد. به نظر می رسد که آنها تنها در سال پنجم یا ششم خود کاملاً بالغ می شوند.