آرکی ها. باستانیان یا آرکئا ( Archaea ) ( که آرکی باکتری یا باکتری های باستانی هم نامیده شده اند ) قلمرویی از موجودات ریز تک یاخته ای هستند. به هر یک از اعضای گروه باستانیان یک باستانه یا آرکئون ( archaeon ) گفته می شود. در سال های اخیر طبقه بندی های جدیدی برای جانداران پیشنهاد شده است و کاملاً در حال تغییر بوده است.
باستانیان نیز همانند باکتری ها، پروکاریوت ( پیش هسته ای یا بدون هسته ) هستند و در درون یاخته های خود هسته سلولی یا اندامک دیگری ندارند. در گذشته، این گروه به عنوان یک گروه غیرعادی از باکتری ها قلمداد می شد و از آنها به عنوان آرکی باکتری ها ( باستان باکتری ها ) یاد می شد ولی از آن جا که تاریخ تکامل باستانیان و زیست شیمی آنها بسیار متفاوت از دیگر اشکال زیستی است امروزه در سامانهٔ سه حوزه ایی از آنها به عنوان یک قلمرو جدا یاد می شود. در این سامانه که توسط کارل ووز[ ۳] ترتیب داده شده، سه گروه اصلی دودمان تکاملی عبارتند از باستانیان، یوکاریوت ها و باکتری ها. فرضیه یوسیت اما متفاوت است.
گونه هایی از باستانیان در اعماق اقیانوس ها و مغاکهای ظلمانی کشف شده اند و می توانند در جایی که حتی ذره ایی از نور خورشید به آن نفوذ نمی کند، زنده بمانند. پژوهشگران احتمال می دهند که شاید علت دوام آنها در چنین مکان هایی روش های ویژهٔ مصرف نفت برای ادامه زندگی باشد. [ ۴] آرکی باکتری ها معمولاً در شرایط سختی مانند دمای بالا، یا غلظت زیاد نمک زندگی می کنند. این شاخه کمتر از ۱۰۰ گونه را تشکیل می دهد؛ شامل گروه های هوازی و بی هوازی اند که با محیط های افراطی سازگار شده اند؛ از نظر ساختار دیواره و غشای سلول با سلول های یوکاریوت متفاوتند.
شواهد موجود مطرح می کنند که آرکی ها و باکتری ها در اوایل دورهٔ تکاملی از یکدیگر جدا شده اند. تمامی موجودات یوکاریوت که سومین قلمرو به نام اوکاری ها ( یوکاریا ) را تشکیل می دهند از همان شاخهٔ ایجاد کنندهٔ آرکی ها منشعب شده اند؛ لذا یوکاریوت ها نسبت به باکتری ها، ارتباط نزدیکتری با آرکی ها دارند. [ ۵]
البته این نگرش که یوکاری ها از آرکی ها انشعاب پیدا کرده اند یا از باکتری ها، بحث های زیادی به دنبال داشته است. اما امروزه به دلیل تشابهات ژنتیکی و بیوشیمیایی، برخی دانشمندان معتقدند که یوکاری ها از آرکی ها انشعاب پیدا کرده اند و نه از باکتری ها.
این نوشته برگرفته از سایت ویکی پدیا می باشد، اگر نادرست یا توهین آمیز است، لطفا گزارش دهید: گزارش تخلفباستانیان نیز همانند باکتری ها، پروکاریوت ( پیش هسته ای یا بدون هسته ) هستند و در درون یاخته های خود هسته سلولی یا اندامک دیگری ندارند. در گذشته، این گروه به عنوان یک گروه غیرعادی از باکتری ها قلمداد می شد و از آنها به عنوان آرکی باکتری ها ( باستان باکتری ها ) یاد می شد ولی از آن جا که تاریخ تکامل باستانیان و زیست شیمی آنها بسیار متفاوت از دیگر اشکال زیستی است امروزه در سامانهٔ سه حوزه ایی از آنها به عنوان یک قلمرو جدا یاد می شود. در این سامانه که توسط کارل ووز[ ۳] ترتیب داده شده، سه گروه اصلی دودمان تکاملی عبارتند از باستانیان، یوکاریوت ها و باکتری ها. فرضیه یوسیت اما متفاوت است.
گونه هایی از باستانیان در اعماق اقیانوس ها و مغاکهای ظلمانی کشف شده اند و می توانند در جایی که حتی ذره ایی از نور خورشید به آن نفوذ نمی کند، زنده بمانند. پژوهشگران احتمال می دهند که شاید علت دوام آنها در چنین مکان هایی روش های ویژهٔ مصرف نفت برای ادامه زندگی باشد. [ ۴] آرکی باکتری ها معمولاً در شرایط سختی مانند دمای بالا، یا غلظت زیاد نمک زندگی می کنند. این شاخه کمتر از ۱۰۰ گونه را تشکیل می دهد؛ شامل گروه های هوازی و بی هوازی اند که با محیط های افراطی سازگار شده اند؛ از نظر ساختار دیواره و غشای سلول با سلول های یوکاریوت متفاوتند.
شواهد موجود مطرح می کنند که آرکی ها و باکتری ها در اوایل دورهٔ تکاملی از یکدیگر جدا شده اند. تمامی موجودات یوکاریوت که سومین قلمرو به نام اوکاری ها ( یوکاریا ) را تشکیل می دهند از همان شاخهٔ ایجاد کنندهٔ آرکی ها منشعب شده اند؛ لذا یوکاریوت ها نسبت به باکتری ها، ارتباط نزدیکتری با آرکی ها دارند. [ ۵]
البته این نگرش که یوکاری ها از آرکی ها انشعاب پیدا کرده اند یا از باکتری ها، بحث های زیادی به دنبال داشته است. اما امروزه به دلیل تشابهات ژنتیکی و بیوشیمیایی، برخی دانشمندان معتقدند که یوکاری ها از آرکی ها انشعاب پیدا کرده اند و نه از باکتری ها.
wiki: آرکی ها