ارهاب

لغت نامه دهخدا

ارهاب. [ اِ ] ( ع مص ) ترسانیدن. ( تاج المصادر بیهقی ) ( زوزنی ): ارهبه. || بر شتر نشستن. || بازداشتن شتر را ازحوض. || دراز شدن آستین. ( منتهی الارب ).

ارهاب. [ اَ ] ( ع اِ ) مرغی که شکار نکند. ( منتهی الارب ).

فرهنگ فارسی

ترسانیدن
( مصدر ) ترسانیدن دچار هراس کردن .
مرغی که شکار نکند

فرهنگ معین

( اِ ) [ ع . ] (مص م . ) ترسانیدن ، دچار هراس کردن .

دانشنامه اسلامی

[ویکی فقه] ارْهابْ به معنی ترسانیدن است.
در اصطلاح عبارت است از: ایجاد رعب و ترس در دل دشمن.
مصداق آیه ارْهابْ در قرآن
در قرآن چنین می خوانیم: «وَاعِدُّوا لَهُمْ مَاسْتَطَعْتُمْ مِنْ قُوَّةٍ وَ مِنْ رِباطِ الْخَیْلِ تُرْهِبُونَ بِهِ عَدُوَّ اللَّهِ وَ عَدُوَّکُمْ»؛«شما (ای مسلمانان) هر نیرویی در قدرت دارید، برای مقابله با آنها آماده سازید و (همچنین) اسب های ورزیده (برای میدان نبرد)، تا به وسیله آن، دشمن خدا و دشمن خویش را بترسانید.»

پیشنهاد کاربران

بپرس