ارنست سلوی

ارنست گوستاو ژوزف سلوی ( به انگلیسی: Ernest Gaston Joseph Solvay ) ( زاده ۱۶ آوریل ۱۸۳۸ - درگذشته ۲۶ مه ۱۹۲۲ ) شیمیدان و نیکوکار بلژیکی بود.
سلوی به دلیل بیماری ریوی توانایی شرکت در کلاس های دانشگاه را نداشت. از این رو در سن ۲۱ سالگی کار در کارخانه مواد شیمیایی عموی خود را آغاز کرد.
در سال ۱۸۶۱ فرایندی را به منظور تولید کربنات سدیم ابداع کرد که بعدها به نام فرایند سلوی شناخته شد. در این فرایند از آب نمک ( که دارای سدیم کلرید است ) و سنگ آهک ( که دارای کلسیم کربنات است ) بهره گرفته می شود. این فرایند کارایی روش های پیش از خود را بسیار بهبود بخشید.
پس از ارائه اختراعاتش، سلوی به ثروت فراوانی دست یافت؛ ثروتی که از آن برای هدف های نیکوکارانه بهره گرفت. او «بنیاد علوم اجتماعی» ( به فرانسوی: Institut des Sciences Sociales ) را در سال ۱۸۹۴ در دانشگاه آزاد بروکسل، که اکنون به دو مؤسسه دانشگاه لیبرال بروکسل و دانشگاه وریج بروکسل تقسیم شده است، بنیان گذاری کرد. در سال ۱۹۱۱، او اقدام به برگزاری زنجیره نشست هایی در زمینه فیزیک گرفت که با نام کنفرانس های سلوی شناخته می شوند و شخصیت های برجسته ای چون ماکس پلانک و ارنست رادرفورد و ماری کوری و هانری پوانکاره و آلبرت انشتین را گردهم آورد. کنفرانس دیگری که پس از نخستین برگزار شد توانست دانشمندان نامدار دیگری چون نیلز بور و ورنر هایزنبرگ و ماکس بورن و اروین شرودینگر را هم شامل شود.
سلوی در سال ۱۹۲۲ در ایکسل درگذشت و در گورستان همان شهر به خاک سپرده شد.