آرمالکولایت. آرمالکولیت ( / ˌɑ:rˈmɑ:lkəlaɪt / ) ماده معدنی غنی از تیتانیوم با فرمول شیمیایی ( Mg, Fe2 + ) Ti2O5 است. اولین بار در پایگاه Tranquility در ماه در سال ۱۹۶۹ و در جریان مأموریت آپولو ۱۱ یافت شد و نام آن بر اساس اسم آرمسترانگ، آلدرین و کالینز، سه فضانورد آپولو ۱۱ است. این ماده به همراه tranquillityite و pyroxferroite یکی از سه ماده معدنی جدید است که در ماه کشف شده است. [ ۱] بعداً آرمالکولایت در مکان های مختلف زمین شناسایی شد و در آزمایشگاه سنتز شده است. ( Tranquillityite و pyroxferroite نیز بعداً در مکان های مختلف روی زمین یافت شدند ) . [ ۲] سنتز این ماده معدنی نیاز به فشارهای کم، دمای بالا و کوئنچ سریع از حدود ۱۰۰۰ درجه سانتیگراد تا دمای محیط دارد. آرمالکولیت در دمای زیر ۱۰۰۰ درجه سانتیگراد به مخلوط ایلمنیت غنی از منیزیم و روتیل تجزیه می شود، اما با خنک شدن تبدیل آن کند می شود. به دلیل این نیاز به کوئنچ کردن، آرمالکولایت نسبتاً نادر است و معمولاً در بین سایر مواد معدنی در ارتباط با ایلمنیت و روتیل یافت می شود.
آرمالکولیت در اصل در ماه، در دریای آرامش در پایگاه آرامش و همچنین در دره لیترو - تاروس و ارتفاعات دکارت یافت شد. بیشترین میزان این ماده توسط مأموریت های آپولو ۱۱ و ۱۷ تأمین شد. بعداً بر روی زمین از نمونه های زیر آب لامپرویت و شاخه های گرفته شده در اسموکی بات، منطقه گارفیلد، مونتانا، ایالات متحده شناسایی شد. [ ۳] روی زمین، همچنین در آلمان ( دهانه برخورد Nlinrdlinger Ries در بایرن ) ، گرینلند ( جزیره دیسکو ) ، مکزیک ( مخروط سیلندر ال تورو، سان لوئیس پوتسی ) ، آفریقای جنوبی ( معادن کیمبرلایت Jagersfontein , Bultfontein و Dutoitspan ) ، اسپانیا ( استان آلباسیته و جومیلا، مورسیا ) ، اوکراین ( پریپیات سول ) ، ایالات متحده ( معدن نیپا، شهرستان اووالده، تگزاس و اسموکی بات، اردن، مونتانا ) و زیمبابوه ( منطقه مویینزی ) . [ ۴] همچنین آرمالکولیت در شهاب سنگ های ماه مانند Dhofar 925 و ۹۶۰ که در عمان یافت شده است، شناسایی شد. [ ۵]
آرمالکولیت یک ماده معدنی جزئی است که در سنگهای بازالت غنی از تیتانیوم، گدازه آتشفشانی و گاهی پگماتیت گرانیت، سنگهای اولترا مافیک، لامپرویت ها و کیمبرلیت ها یافت می شود. این ماده با انواع اکسیدهای آهن - تیتانیوم مخلوط، گرافیت، آنالایم، دیوپسید، ایلمنیت، فلوگوپیت و روتیل همراه است. این بلورهای کشیده تا طول تقریباً ۰/۱–۳/۳ میلی متر را که در یک ماتریس بازالت جاسازی شده تشکیل می دهد. [ ۶] تجزیه و تحلیل پتروگرافی نشان می دهد که آرمالکولیت به طور معمول در فشارهای کم و دمای بالا تشکیل می شود.
این نوشته برگرفته از سایت ویکی پدیا می باشد، اگر نادرست یا توهین آمیز است، لطفا گزارش دهید: گزارش تخلفآرمالکولیت در اصل در ماه، در دریای آرامش در پایگاه آرامش و همچنین در دره لیترو - تاروس و ارتفاعات دکارت یافت شد. بیشترین میزان این ماده توسط مأموریت های آپولو ۱۱ و ۱۷ تأمین شد. بعداً بر روی زمین از نمونه های زیر آب لامپرویت و شاخه های گرفته شده در اسموکی بات، منطقه گارفیلد، مونتانا، ایالات متحده شناسایی شد. [ ۳] روی زمین، همچنین در آلمان ( دهانه برخورد Nlinrdlinger Ries در بایرن ) ، گرینلند ( جزیره دیسکو ) ، مکزیک ( مخروط سیلندر ال تورو، سان لوئیس پوتسی ) ، آفریقای جنوبی ( معادن کیمبرلایت Jagersfontein , Bultfontein و Dutoitspan ) ، اسپانیا ( استان آلباسیته و جومیلا، مورسیا ) ، اوکراین ( پریپیات سول ) ، ایالات متحده ( معدن نیپا، شهرستان اووالده، تگزاس و اسموکی بات، اردن، مونتانا ) و زیمبابوه ( منطقه مویینزی ) . [ ۴] همچنین آرمالکولیت در شهاب سنگ های ماه مانند Dhofar 925 و ۹۶۰ که در عمان یافت شده است، شناسایی شد. [ ۵]
آرمالکولیت یک ماده معدنی جزئی است که در سنگهای بازالت غنی از تیتانیوم، گدازه آتشفشانی و گاهی پگماتیت گرانیت، سنگهای اولترا مافیک، لامپرویت ها و کیمبرلیت ها یافت می شود. این ماده با انواع اکسیدهای آهن - تیتانیوم مخلوط، گرافیت، آنالایم، دیوپسید، ایلمنیت، فلوگوپیت و روتیل همراه است. این بلورهای کشیده تا طول تقریباً ۰/۱–۳/۳ میلی متر را که در یک ماتریس بازالت جاسازی شده تشکیل می دهد. [ ۶] تجزیه و تحلیل پتروگرافی نشان می دهد که آرمالکولیت به طور معمول در فشارهای کم و دمای بالا تشکیل می شود.
wiki: آرمالکولایت