ارذل

لغت نامه دهخدا

ارذل. [ اَ ذَ ] ( ع ن تف ) نعت تفضیلی از رذالت. رذیل تر. خوارتر. ( ربنجنی ) ( مهذب الاسماء ). زبون تر. ( غیاث ). پست تر. اخس. دون تر. ادنی. فرومایه تر. اَشرط: ارذل ناس. ارذل قیم. || ناکس تر. ( غیاث ). || احقر. || ( ص ) رذل. رذیل. ناکس. فرومایه. بلایه از هر چیزی. || بسیار فرومایه و ناکس. ( آنندراج ). ج ، اراذل ، ارذلون ( مهذب الاسماء )، ارذلین.

فرهنگ فارسی

( صفت ) رذیل تر خوارتر زبون تر پست تر اخس دون تر فرومایه تر ناکس تر .

فرهنگ معین

( اَ ذَ ) [ ع . ] (ص تف . ) رذیل تر، خوارتر، پست تر.

فرهنگ عمید

۱. فرومایه ترین، پست ترین.
۲. فرومایه تر، پست تر.

دانشنامه اسلامی

[ویکی الکتاب] معنی أَرْذَلِ: پست تر -پست ترین
ریشه کلمه:
رذل (۴ بار)

«أَرْذَل» از مادّه «رذل» به معنای چیز پست و نامطلوب است. و منظور از «أَرْذَلِ الْعُمُرِ» سنین بسیار بالاست که ناتوانی و نسیان، وجود انسان را فرا می گیرد به حدی که قادر به انجام حوائج ابتدایی خود نیست; و به همین دلیل، قرآن آن را سال های نامطلوب عمر شمرده است. بعضی از مفسران، آن را سن 75 سالگی و بعضی 90 سالگی، و بعضی 95 سالگی شمرده اند; ولی حق آن است که سن معینی ندارد و نسبت به اشخاص متفاوت است. به تعبیر دیگر، منظور از ارذل العمر، نامطلوب ترین دوران های عمر انسان می باشد که به نهایت پیری می رسد، و به گفته قرآن علوم و دانش های خود را به کلّی فراموش می کند;و درست همانند یک کودک می شود.
ناپسند. رذل و زذال آنست که در اثر پلیدی ناپسند باشد. (مفردات) صحاح آن را دون و خسیس گفته. ارذل اسم تفضیل رذل و رذیل است . . گفتند: آیا به تو ایمان بیاوریم حال آن که پلیدترها از تو پیروی کرده‏اند. جمع ارذل نیز آمده است .

پیشنهاد کاربران

پست وبی ارزش
نفرت انگیز
فرومایه
فرد پست و بی ارزش

بپرس