ارداشس هاروتیونیان

دانشنامه عمومی

آرداشس هاروتیونیان. آرداشس هاروتیونیان ( ارمنی: Արտաշէս Յարութիւնեան؛ به زبان لاتین Ardashes Harutiunian ) ، ( متولد ۳ سپتامبر ۱۸۷۳ در مالکارا، نزدیکی رودوستو، امپراتوری عثمانی – درگذشته ۱۶ اوت ۱۹۱۵ ) ، با نام مستعار مانیشاک، بان، شاهِن - گارو و گارو یک مترجم خودآموخته زبان فرانسوی، شاعر، منتقد ادبی، ارمنی ساکن امپراتوری عثمانی بود.
از سال ۱۹۱۲ وی در استانبول می زیست و به عنوان معلم و همکار در روزنامه های ارمنستان غربی فعالیت می نمود. او اولین دفتر شعر خویش را با عنوان «چنگ رهاشده» ( Լքուած քնար ) در سال ۱۹۰۲ و به دنبال آن دو مجموعه جدید با عناوین «زایش» ( Երկունք ) و «چنگ تازه» ( Նոր քնար ) در سال های ۱۹۰۶ و ۱۹۱۲ میلادی به چاپ رسانید. وی یکی از اولیت منتقدان ادبی اشعار معاصر ارمنی به مانند میساک متسارنتس، دانیل واروژان و سیامانتو بود. در جریان نسل کشی ارمنی ها، در ۲۴ آوریل ۱۹۱۵، او در اسکودار به سر می برد. وی سپس در ۲۸ ژوئیه ۱۹۱۵ میلادی دستگیر شد و هنگامی که پدرش برای ملاقات وی به زندان رفت او نیز دستگیر شد و به همراه پسرش و ۲۶ ارمنی دیگر به نیکومدیا ( ازمیر کنونی ) تبعید و در کلیسای ارمنی شهر زندانی شدند. آنها هنگامی که در بند بودن در روز ۱۶ اوت ۱۹۱۵ به قتل رسیدند. وی هنگام مرگ ۴۱ سال سن داشت. پس از مرگ وی هاروتیونیان اشعارش در کتاب های جداگانه ای در پاریس ( ۱۹۳۷ ) و ایروان ( ۱۹۶۸ ) به چاپ رسیدند. موضوع اصلی اشعاری مانند «ولگردی در شب»، «پنجره ها»، «سپیده دم»، محبت عشق ورزی و و انسان دوستی بودند.
عکس آرداشس هاروتیونیانعکس آرداشس هاروتیونیان
این نوشته برگرفته از سایت ویکی پدیا می باشد، اگر نادرست یا توهین آمیز است، لطفا گزارش دهید: گزارش تخلف

پیشنهاد کاربران

بپرس