ارتروز

آرتروز. آرتروز ( به فرانسوی: Arthrose ) یا اُستئوآرتریت ( به انگلیسی: Osteoarthritis ) بیماری بسیار شایعی است که در تمام مناطق جغرافیایی دیده می شود. به این بیماری، ساییدگی مفصل، ورم مفاصل و استخوان ها و آماس مفصلی استخوانی هم گفته می شود.
آرتروز یک بیماری تخریبی پیش رونده در غضروف مفاصل است، ولی علی رغم نام گذاری آن، یک بیماری التهابی نیست ( بر خلاف روماتیسم مفصلی ) چون التهاب در این بیماری یک عارضه ثانویه می باشد.
در آرتروز تحلیل غضروف مفصلی و درگیری استخوان زیر غضروفی داریم که باعث التهاب بافت های اطراف می گردد. این عارضه ممکن است هر یک از مفاصل را درگیر سازد، ولی شایع ترین مفاصل درگیر عبارتند از مفاصل دست ، پا، زانو، ران و ستون فقرات. این بیماری بسیار شایع است و در ۲۵٪ ویزیت های پزشکان عمومی و ۸۰٪ رادیوگرافی افراد بالای ۶۵ سال دیده می شود؛ ( البته فقط ۷۰٪ آنان علامت دارند ) .
آرتروز بیماری مَفصلی است که ابتدا غضروف مفصل را درگیر می نماید. غضروف بافتی لغزنده است که انتهاهای استخوان ها را در یک مفصل می پوشاند. استخوان ها داشتن حرکتی آسان بر روی یکدیگر را مدیون غضروف های سالم هستند. وظیفه دیگر غضروف ها جذب تکانه ها در طی حرکات فیزیکی می باشد. در بیماری آرتروز غضروف ها نازک شده و به تدریج در برخی نواحی از بین می رود که باعث می شود، استخوان های زیر غضروف ها به همدیگر ساییده شوند. نهایتاً درد، التهاب آواست و کاهش حرکت در مفصل به وجود آید. به مرور زمان مفصل شکل طبیعی خودش را از دست می دهد و زوائدی استخوانی در لبه های آن ایجاد می گردد که خود باعث درد و ناراحتی بیشتر می شود. برعکس سایر التهاب های مفصلی مانند روماتیسم مفصلی، آرتروز تنها مفاصل را درگیر می نماید و به سایر اندام ها کاری ندارد. روماتیسم مفصلی افراد جوان تر را مبتلا می کند و ممکن است علاوه بر درگیری مفصل فرد احساس مریضی، خستگی یا تب نماید.
درد مفاصل، محدودیت حرکت و کاهش انعطاف پذیری مفاصل، التهاب و تورم مفصل، معمولاً بدون گرما یا تب همراه درگیری مفاصل، نشت ( افیوژن ) مفصل و صدای ترق و تروق یا صدای ساییده شدن با حرکت مفصل مبتلا ( گاهی ) . درد ممکن است در آغاز خفیف باشد، ولی می تواند به قدری شدید گردد که زندگی و خواب بیمار را دچار اختلال کند. درد مفاصل موجب عدم تحرک کافی بیمار می شود که این خود باعث لنگیدن، تحلیل رفتن و ضعیف شدن ماهیچه های پیرامون مفصل مبتلا و شل شدن رباط ها می گردد. تغییرات مفصلی دایمی هستند و بیماری ماهیت پیشرونده دارد.