ارتباطات زیستی ( انگلیسی: Biocommunication ) یا ارتباطات بیولوژیک در مطالعهٔ علوم زیست شناسی، به نوع ویژه ای از ارتباط درون گونه ای یا بین گونه ای گیاهان، جانوران، قارچ ها، تک یاختگان و میکروارگانیسم ها گفته می شود. [ ۱] این ارتباطات شامل برهمکنش های مرتبط با سه سطح از قوانین جمله شناسی، کاربردشناسی و معناشناسی است.
نشانه ها در اکثر موارد مولکول های شیمیایی، نیمه شیمیایی، لمسی، یا در جانوران به شکل دیداری و شنیداری. ارتباطات زیستی جانوران می تواند شامل ادای صوتی ( بین گونه های پرندگان مشابه ) یا تولید فِرومون ( بین گونه های مختلف حشرات ) ، سیگنال های شیمیایی بین گیاهان و جانوران ( همان طور که در تولید تانین توسط گیاهان آونددار برای هشدار دادن به حشرات استفاده می شود ) و ارتباط شیمیایی میان گیاهان و درون گیاهان باشد.
ارتباط بیولوژیک قارچ ها نشان می دهد که بدون ارتباطات میسلیایی متابولیسم بین عصبی باکتری های گیاهی قارچ ها و سلول های ریشه گیاه نمی توان تغذیه گیاهان را ساماندهی کرد.
این نوشته برگرفته از سایت ویکی پدیا می باشد، اگر نادرست یا توهین آمیز است، لطفا گزارش دهید: گزارش تخلفنشانه ها در اکثر موارد مولکول های شیمیایی، نیمه شیمیایی، لمسی، یا در جانوران به شکل دیداری و شنیداری. ارتباطات زیستی جانوران می تواند شامل ادای صوتی ( بین گونه های پرندگان مشابه ) یا تولید فِرومون ( بین گونه های مختلف حشرات ) ، سیگنال های شیمیایی بین گیاهان و جانوران ( همان طور که در تولید تانین توسط گیاهان آونددار برای هشدار دادن به حشرات استفاده می شود ) و ارتباط شیمیایی میان گیاهان و درون گیاهان باشد.
ارتباط بیولوژیک قارچ ها نشان می دهد که بدون ارتباطات میسلیایی متابولیسم بین عصبی باکتری های گیاهی قارچ ها و سلول های ریشه گیاه نمی توان تغذیه گیاهان را ساماندهی کرد.
wiki: ارتباطات زیستی