آراگونیت. آراگونیت ( Aragonite ) با فرمول شیمیایی CaCO3، کانی کربناتی و یکی از دو گونهٔ معمول بلورهای کربنات کلسیم که به صورت طبیعی تشکیل می شود. ( گونهٔ دیگر کانی کلسیت است ) این کانی در اثر فرایندهای زیستی و فیزیکی در محیط هایی که آب یا دریا در آن ها موجود باشد، تشکیل می شود.
ساختار بلوری آراگونیت با کلسیت متفاوت است و به شکل راست لوزی می باشد. آراگونیت به شکل های توده ای و الیافی دیده شده است گروه هایی از آن که به شکل چکنده تشکیل می شوند را «گل های آهن»[ ۱] می نامند؛ این نام گذاری به دلیل آمیزیش آن ها با کانی اور[ ۲] در معدن آهن کارنتیا[ ۳] بوده است.
آراگونیت اولین بار در سال ۱۷۹۷ در مولینا د آراگون[ ۴] در ۲۵ کیلومتری آراگون در اسپانیا کشف شد و به همین دلیل هم نام آن آراگونیت انتخاب شد. یک غار آراگونیت[ ۵] نیز در اسلواکی یافت شده است؛ در آمریکا نیز آراگونیت در غارها به شکل چکنده دیده شده است. عبارت «گل های غار» یا آنتودیت نیز از پارک ملی حفره های کارلزبد و سایر غارها گرفته شده است. حجم بزرگی از ماسه های اولیتیک آراگونیت[ ۶] نیز در بستر دریا در باهاما یافت شده است.
آراگونیت تقریباً در تمام صدف های بدن نرم تنان و همچنین در استخوان بندی درون بدن مرجان های آب های گرم و سرد تشکیل می شود. از آنجایی که کانی رسوبی در صدف نرم تنان به شدت وابسته به شرایط زیستی است در نتیجه بین بلورهای زیستی و غیرزیستی تفاوت های زیادی می توان پیدا کرد. صدف این جانوران گاهی به تمامی از آراگونیت و گاهی بخشی از آن از آراگونیت و بخشی از کلسیت تشکیل شده است. همچنین آراگونیت در اقیانوس ها و غارها به شکل غیر زیستی ایجاد می شود که در آن صورت به ترتیب رسوب های دریایی و غارسنگ نام می گیرد.
آراگونیت از نظر ترمودینامیکی در دما و فشار استاندارد ناپایدار است و در دوره های ۱۰۷ تا ۱۰۸ ساله، تمایل به جایگزین شدن با کلسیت دارد. کانی واتریت[ ۷] یا μ - CaCO3 کانی دیگر کربنات کلسیم است که در شرایط معمول سطح زمین ثبات کمی[ ۸] دارد و حتی راحت تر از آراگونیت تجزیه می شود.
↑ flos - ferri ( "flowers of iron" ) ↑ Ore ↑ Carinthia ↑ Molina de Aragón ↑ Ochtinská Aragonite Cave ↑ Oolitic aragonite sand ↑ vaterite ↑ metastable
این نوشته برگرفته از سایت ویکی پدیا می باشد، اگر نادرست یا توهین آمیز است، لطفا گزارش دهید: گزارش تخلفساختار بلوری آراگونیت با کلسیت متفاوت است و به شکل راست لوزی می باشد. آراگونیت به شکل های توده ای و الیافی دیده شده است گروه هایی از آن که به شکل چکنده تشکیل می شوند را «گل های آهن»[ ۱] می نامند؛ این نام گذاری به دلیل آمیزیش آن ها با کانی اور[ ۲] در معدن آهن کارنتیا[ ۳] بوده است.
آراگونیت اولین بار در سال ۱۷۹۷ در مولینا د آراگون[ ۴] در ۲۵ کیلومتری آراگون در اسپانیا کشف شد و به همین دلیل هم نام آن آراگونیت انتخاب شد. یک غار آراگونیت[ ۵] نیز در اسلواکی یافت شده است؛ در آمریکا نیز آراگونیت در غارها به شکل چکنده دیده شده است. عبارت «گل های غار» یا آنتودیت نیز از پارک ملی حفره های کارلزبد و سایر غارها گرفته شده است. حجم بزرگی از ماسه های اولیتیک آراگونیت[ ۶] نیز در بستر دریا در باهاما یافت شده است.
آراگونیت تقریباً در تمام صدف های بدن نرم تنان و همچنین در استخوان بندی درون بدن مرجان های آب های گرم و سرد تشکیل می شود. از آنجایی که کانی رسوبی در صدف نرم تنان به شدت وابسته به شرایط زیستی است در نتیجه بین بلورهای زیستی و غیرزیستی تفاوت های زیادی می توان پیدا کرد. صدف این جانوران گاهی به تمامی از آراگونیت و گاهی بخشی از آن از آراگونیت و بخشی از کلسیت تشکیل شده است. همچنین آراگونیت در اقیانوس ها و غارها به شکل غیر زیستی ایجاد می شود که در آن صورت به ترتیب رسوب های دریایی و غارسنگ نام می گیرد.
آراگونیت از نظر ترمودینامیکی در دما و فشار استاندارد ناپایدار است و در دوره های ۱۰۷ تا ۱۰۸ ساله، تمایل به جایگزین شدن با کلسیت دارد. کانی واتریت[ ۷] یا μ - CaCO3 کانی دیگر کربنات کلسیم است که در شرایط معمول سطح زمین ثبات کمی[ ۸] دارد و حتی راحت تر از آراگونیت تجزیه می شود.
↑ flos - ferri ( "flowers of iron" ) ↑ Ore ↑ Carinthia ↑ Molina de Aragón ↑ Ochtinská Aragonite Cave ↑ Oolitic aragonite sand ↑ vaterite ↑ metastable
wiki: آراگونیت