ارامگاه علی بن حمزه

آرامگاه علی بن حمزه. آرامگاه علی بن حمزه بن موسی الکاظم یکی از بناهای تاریخی و مذهبی شهر شیراز می باشد. این آرامگاه متعلق به «شاه میرعلی بن حمزه بن موسی کاظم» بوده که در خیابان حافظ و در نزدیکی رودخانه خشک قرار گرفته است. آرامگاه علی بن حمزه در دورهٔ دیلمیان و به دست امیر عضدالدوله دیلمی احداث شده و در دورهٔ تیموریان بخش هایی از آن مرمت گردیده است و بخشی در زمان پهلوی توسط مرحوم حبیب الله جوکار و زیر نظر معمار آن دوره آقای پیروانی احداث و مرمت گردیده است و آرامگاه خانوادگی وی در حرم علی بن حمزه قرار دارد که هر ساله میزبان مسافران و همشهریان عزیز در شهر شیراز سومین حرم اهل بیت می باشد .
علی بن حمزه در اثر فشار خلفای عباسی در ۲۲۰ هجری به حال فرار به شیراز آمد؛ و در غاری که بعداً باباکوهی برای اعتکاف خود برگزید پنهان شد. روزها هیزم فراهم می کرد و گاهی به دروازه استخر می آورد و از فروش آن آذوقه خردیه برای خانواده به غار می برد. روزی مأمورین خلیفه او را از خالی که بر صورت داشت شناختند و گردنش را زدند و آن سر را به بغداد فرستادند و جسد را در محل فعلی ( بالای پل دروازه اصفهان ) دفن کردند. عضدالدوله دیلمی بر آن قبر بقعه ای ساخت و دختر سید شریف زید بن اسود را نیز به زنی گرفت و چون زید درگذشت، او را در نزدیکی علی بن حمزه دفن کردند که اکنون این مقبره دست در شیب جنوبی پل دروازه اصفهان در سمت غربی خیابان قرار گرفته است. زید بن اسود به هشت واسطه نسبش به حسن بن علی مرتضی می رسد. [ نیازمند منبع] در ورودی بقعه شاه میر علی بن حمزه اگر چه کهنه و فرسوده شده ولی از نظر کنده کاری نمونه ای از ذوق و هنر مردم شیراز است. پس از عبور از دهلیز در محلی که وارد صحن می شوند بر بالای درگاه، سنگ سرخ رنگی نصب شده که کتیبه بسیار زیبایی به خط ابراهیم سلطان فرزند شاهرخ تیموری بر آن نقر گردیده است. تولیت موقوفات آستان علی بن حمزه به عهده اولادان ذکور حمزوی عابدی می باشد. [ نیازمند منبع]
• آرامگاه حمزه بن موسی کاظم
• موسی کاظم
• حرم شاه چراغ