آرادو. آرادو فلوکتسایک ورک ( به آلمانی: Arado Flugzeugwerk GmbH ) به معنای کارخانه هواگردسازی آرادو، یک شرکت هواگردسازی آلمانی بود. این شرکت تعدادی از هواگردهای نظامی لوفت وافه در زمان جنگ جهانی دوم را تأمین کرد. پس از شکست آلمان در جنگ جهانی دوم، تمامی تجهیزات کارخانه های این شرکت طبق توافق پوتسدام به عنوان غرامت جنگی به شوروی منتقل شد.
پس از پایان جنگ جهانی اول، بر مبنای محدودیت های پیمان ورسای فعالیت شرکت هواگردسازی فریدریشس فاهن در وارنِمونده متوقف شد. شرکت خودروسازی دینو مستقر در برلین - شارلوتنبورگ، متعلق به گروه اِشتینِس، ماه اکتبر سال ۱۹۲۰ تجهیزات کارخانه فریدریشس فاهن در وارنمونده را خریداری کرد. در ابتدا در این محل موتور دوزمانه و کِشتی ساخته شد. با این حال برنامه هایی برای تولید هواگرد وجود داشت. از این رو اشتینس شروع به همکاری با شرکت فوکر مستقر در هلند جهت احداث کارخانه های تولید هواگرد کرد. اشتینس بنا بر سفارش سِرّی رایشسور، فعالیت در این زمینه را با تولید انواع هواگردهای شرکت هاینکل در کارخانه کشتی سازی دینو در وارنمونده آغاز نمود. [ ۱]
به هر صورت با مرگ هوگو اشتینس در سال ۱۹۲۴، گروه صنعتی تحت هدایت او یکپارچگی خود را از دست داد و بخش هایی از آن به فروش رفت. والتر هورمل، نظامی سابق، مدیر کشتی سازی دینو و عامل همکاری با هاینکل برای هواگردسازی، در همراهی با ورنر هنسل، تاجر آلمانی، یک شرکت جایگزین برای تأسیسات وارنمونده با عنوان آرادو هاندِلْس گِزِلشافْت ( شرکت تجاری آردو ) با دفتر ثبت شده در هامبورگر هوف، تأسیس کرد. از مجموع ۵۰ هزار مارک سهام این شرکت جدید ۴۵ هزار مارک متعلق به هورمل و مابقی برای هنسل بود. خود هورمل و فلیکس واگنفور، نظامی پیشین بلندپایه نیروی هوایی امپراتوری آلمان، دو مدیر عامل آن به حساب می آمدند. برای مخفی نگاه داشتن قصد شرکت در تولید هواگرد از دید کمیسیون نظارت متفقین، هدف از آن تولید، فروش و به کارگیری انواع مختلفی از خودروها اعلام شد. [ ۱]
هاینریش لوبه، مهندس و خلبان آلمانی، ماه نوامبر سال ۱۹۲۵ بیشتر سهام شرکت آرادو هاندلس گزلشافت را خریداری کرد. واگنفور به عنوان سهام دار خرد، همچنان مدیر عامل آن باقی ماند. [ ۲] ماه ژانویه سال ۱۹۲۶ شرکت در برلین به ثبت تجاری رسید. ماه دسامبر شرکت از ۵۰ هزار رایشس مارک به ۱۵۰ هزار رایشس مارک افزایش سرمایه داد. لوبه با تملک ۹۰ هزار رایشس مارک همچنان سهام دار عمده بود. [ ۳]
این نوشته برگرفته از سایت ویکی پدیا می باشد، اگر نادرست یا توهین آمیز است، لطفا گزارش دهید: گزارش تخلفپس از پایان جنگ جهانی اول، بر مبنای محدودیت های پیمان ورسای فعالیت شرکت هواگردسازی فریدریشس فاهن در وارنِمونده متوقف شد. شرکت خودروسازی دینو مستقر در برلین - شارلوتنبورگ، متعلق به گروه اِشتینِس، ماه اکتبر سال ۱۹۲۰ تجهیزات کارخانه فریدریشس فاهن در وارنمونده را خریداری کرد. در ابتدا در این محل موتور دوزمانه و کِشتی ساخته شد. با این حال برنامه هایی برای تولید هواگرد وجود داشت. از این رو اشتینس شروع به همکاری با شرکت فوکر مستقر در هلند جهت احداث کارخانه های تولید هواگرد کرد. اشتینس بنا بر سفارش سِرّی رایشسور، فعالیت در این زمینه را با تولید انواع هواگردهای شرکت هاینکل در کارخانه کشتی سازی دینو در وارنمونده آغاز نمود. [ ۱]
به هر صورت با مرگ هوگو اشتینس در سال ۱۹۲۴، گروه صنعتی تحت هدایت او یکپارچگی خود را از دست داد و بخش هایی از آن به فروش رفت. والتر هورمل، نظامی سابق، مدیر کشتی سازی دینو و عامل همکاری با هاینکل برای هواگردسازی، در همراهی با ورنر هنسل، تاجر آلمانی، یک شرکت جایگزین برای تأسیسات وارنمونده با عنوان آرادو هاندِلْس گِزِلشافْت ( شرکت تجاری آردو ) با دفتر ثبت شده در هامبورگر هوف، تأسیس کرد. از مجموع ۵۰ هزار مارک سهام این شرکت جدید ۴۵ هزار مارک متعلق به هورمل و مابقی برای هنسل بود. خود هورمل و فلیکس واگنفور، نظامی پیشین بلندپایه نیروی هوایی امپراتوری آلمان، دو مدیر عامل آن به حساب می آمدند. برای مخفی نگاه داشتن قصد شرکت در تولید هواگرد از دید کمیسیون نظارت متفقین، هدف از آن تولید، فروش و به کارگیری انواع مختلفی از خودروها اعلام شد. [ ۱]
هاینریش لوبه، مهندس و خلبان آلمانی، ماه نوامبر سال ۱۹۲۵ بیشتر سهام شرکت آرادو هاندلس گزلشافت را خریداری کرد. واگنفور به عنوان سهام دار خرد، همچنان مدیر عامل آن باقی ماند. [ ۲] ماه ژانویه سال ۱۹۲۶ شرکت در برلین به ثبت تجاری رسید. ماه دسامبر شرکت از ۵۰ هزار رایشس مارک به ۱۵۰ هزار رایشس مارک افزایش سرمایه داد. لوبه با تملک ۹۰ هزار رایشس مارک همچنان سهام دار عمده بود. [ ۳]
wiki: آرادو