اراء اهل المدینه الفاضله

[ویکی فقه] آراء اهل المدینة الفاضله. آراءُ اَهْلِ الْمدینَةِ الْفاضِلَه، (یا مبادی آراءِ اهل المدینة الفاضله)، کتابی دربارۀ مسائل بنیادی فلسفه و فن سیاست معلم ثانی ، ابونصر محمد بن طرخان بن اوزلغ فارابی (۲۵۹-۳۳۹ق/۸۷۳-۹۵۰م) که بیش تر به اعتبار مؤلف آن، تا مدت ها به عنوان مهم ترین اثر فلسفی ـ سیاسی در جهان اسلام شناخته می شده است.
این کتاب شامل ۲ بخش است. در بخش نخست از مسائل متداول در بحثهای فلسفی و در بخش دوم از مباحث مربوط به سیاست و جامعه سخن گفته می شود. فارابی نگارش این کتاب را در بغداد آغاز کرد و در شام به پایان رساند (۳۳۱ق/۹۴۳م).

[ویکی فقه] آراء اهل المدینه الفاضله. آراءُ اَهْلِ الْمدینَةِ الْفاضِلَه، (یا مبادی آراءِ اهل المدینة الفاضله)، کتابی دربارۀ مسائل بنیادی فلسفه و فن سیاست معلم ثانی ، ابونصر محمد بن طرخان بن اوزلغ فارابی (۲۵۹-۳۳۹ق/۸۷۳-۹۵۰م) که بیش تر به اعتبار مؤلف آن، تا مدت ها به عنوان مهم ترین اثر فلسفی ـ سیاسی در جهان اسلام شناخته می شده است.
این کتاب شامل ۲ بخش است. در بخش نخست از مسائل متداول در بحثهای فلسفی و در بخش دوم از مباحث مربوط به سیاست و جامعه سخن گفته می شود. فارابی نگارش این کتاب را در بغداد آغاز کرد و در شام به پایان رساند (۳۳۱ق/۹۴۳م).
← وجود نخستین
مقولۀ مدینۀ فاضله پیش از فارابی نیز توسط برخی اندیشمندان و حکما، از جمله افلاطون (در جمهوریت) و ارسطو (در سیاست) بررسی شده است.خود فارابی نیز در ۲ نوشتۀ دیگر خویش به نامهای «السیاسة المدنیّه» و «تحصیل السّعاده» به شرح برخی از مسائل مربوط به همین موضوع پرداخته است. در رسالۀ چهل و هفتم از رسائل اخوان الصفا (۴/۱۲۴-۱۳۹) فصلی به شرح ناموس الهی و شرایط نبوت و مذاهب ربانیین اختصاص یافته و ضمن آن، از جمله همان ۱۲ شرطی که فارابی برای رئیس مدینۀ فاضله آورده، تقریباً کلمه به کلمه به عنوان خصال قانونگذار نقل گردیده است.
← ابن سینا
کتاب آراءِ اهل المدینة الفاضله نخستین بار در لیدن توسط فریدریش دیتریسی در مجموعۀ «رسایل فلسفی» چاپ شد (۱۳۰۷ق/۱۸۹۰م). همو آن را به آلمانی نیز ترجمه کرد و در همان جا به چاپ رساند (۱۳۱۷ق/۱۹۰۰م)، بعد ها متن عربی آن مکرر در بیروت و قاهره منتشر شد: قاهره، مطبعة الحجازی، ۱۳۶۸ق/۱۹۴۹م؛ بیروت، المطبعة الکاتولیکیه، ۱۳۷۸ق/۱۹۵۹م؛ قاهره، مطبعة النیل، بی تاریخ، در ۱۳۶۸ق/۱۹۴۹م؛ ترجمۀ فرانسوی آن توسط ژوسن و دیگران در قاهره چاپ شد. در سالهای ۱۳۸۰-۱۳۸۱ق/۱۹۶۱-۱۹۶۲م ترجمۀ اسپانیایی آن توسط م آ آلونسو در شماره های ۲۶ و ۲۷ مجلۀ الاندلس منتشر گشت. در ۱۴۰۴ق/۱۹۸۴م متنی انتقادی از آن، همراه با ترجمه و شرح انگلیسی توسط ر والتسر انتشار یافت.همچنین مقالۀ شایان دقتی از روزنتال زیر عنوان «جایگاه سیاست در فلسفۀ فارابی» در جلد دوم مجموعه پژوهشهای سامی چاپ دانشگاه کمبریج ۱۳۹۱ق/۱۹۷۱م، نشر یافته است. همچنین ترجمۀ فارسی این کتاب توسط سیدجعفر سجادی در ۱۳۵۴ش در تهران طبع و نشر شد.
ابن ابی اصیبعه، احمد بن قاسم، عیون الانباء، بیروت، دارالفکر، ۱۳۷۷ق، ص۲۲۳-۲۲۴.
...

آراء اهل المدینه الفاضله. آراءُ اَهل المَدینَة الفاضِلَه
تألیف فارابی، به عربی، در فلسفه. این اثر مهم مشتمل بر ۳۷ فصل است و از دو بخش کلی تشکیل می شود: بخش فلسفی، و بخش اجتماعی ـ سیاسی. در بخش فلسفی، فارابی بدون عرضۀ مباحث امور عامه، با بدیهی دانستن وجود خداوند، از صفات او گفت وگو می کند. سپس به طرح نظریۀ فیض و تبیین سلسلۀ موجودات و چگونگی صدور کثیر از واحد و شرح نحوۀ تحقق نبات، حیوان، و انسان می پردازد و در آخر، بحث خود را متوجه انسان می کند و از مراتب عقل انسانی، حواس و ارادۀ او گفت وگو می کند و مآلاً بدین نتیجه می رسد که تا هنگامی که انسان به عقل فعال نرسد، به ادراک حقیقی دست نمی یابد. در بخش سیاسی ـ اجتماعی با این مقدمه که کمال انسان جز در اجتماع حاصل نمی شود، به بحث از اقسام اجتماع می پردازد. وی جوامع بشری را به کامل و ناقص، و جامعۀ کامل را به معمور، امّت، و مدینه تقسیم می کند. جوامع ناقص همان دهات، محله ها و خانه ها هستند. در نظر فارابی انسان زمانی رشد می یابد که حداقل در مدینه باشد و این مدینه در صورتی فاضله و کامل است که شخصی که به مقام عقل فعال رسیده است آن را اداره کند و در این شخص حتماً صفات دوازده گانۀ کمالی موجود است. فارابی در تکمیل طرح نظریۀ مدینۀ فاضله از چهار مدینۀ غیرفاضله و سرانجامِ افراد آن ها سخن می گوید: مدینۀ جاهله، فاسقه، مبدله، و ضاله. فارابی در طرح بخش اجتماعی این کتاب از کتاب جمهوری افلاطون متأثّر است. ظاهراً این اثر نخستین بار در مصر به چاپ رسید (۱۳۳۴ق) و بعداً مرجعی برای تمامی چاپ های مکرّر متأخر شد. ترجمۀ این اثر با نام اندیشه های اهل مدینۀ فاضله به قلم سید جعفر سجادی به چاپ رسیده است.