ادمونتونیا یک دایناسور زره دار از خانواده دکمه سوسماران[ ۵] بوده، که در دوره کرتاسه پسین زیست می کرد. این جانور پس از اینکه در یک واحد سنگ در ادمونتون کانادا کشف شد ادمونتونیا نامیده شد. سنگواره ادمونتونیا هرگز در آلبرتا کانادا پیدا نشد.
ادمونتونیا بدنی بسیار بزرگ و تانک مانندی داشته است و همچنین بسیار زبر و خشن با طول ۶. ۶ متر و ارتفاع ۲ متر بوده است. تعداد زیادی صفحه کوچک روی پشت و سرش وجود داشت و تعداد زیادی میخ و زائده تیز در اطراف بدن و دمش وجود داشته. چهار میخ بزرگ در دوطرف شانه هایش در قسمت جلوی بدن نیز وجود داشت. در بعضی نمونه ها دو میخ جدا نیز در زیر ستون فقرات بوده است. سرش را وقتی از بالا نگاه شود شبیه گلابی است. این موجود در سال ۱۹۲۴ توسط جورج پترسون کشف شد اما تا سال ۱۹۲۸ که توسط استنبرگ نام گذاری شد٬نام گذاری نشده بود.
میخ های بزرگ احتمالاً بین جنس نر برای جنگیدن با هم بر سر قلمرو یا جفت یابی بوده است. همچنین این میخ ها برای ترساندن حریف یا حیوانات درنده، حفاظت یا دفاع از خود نیز مفید بوده است. روش دفاع از خود در برابر درندگان به این صورت بوده که ممکن است یک ادمونتونیا برای حفاظت از ناحیه زیرین بدنش که احتمالاً پوست زخیمی نداشته و آسیب پذیر بوده، خود را بر روی زمین جمع می کرده.
حلقه های چوب فسیل شده درختان هم زمان با دوره زندگی این جانور مدرک قوی در اثبات تغییرات فصلی در مورد بارش و درجه حرارت است. این قضیه ممکن است توضیح دهنده این مطلب باشد که چرا نمونه های زیادی که پوستی زره دار با میخ هایی در برخی نقاط بدنشان در هنگام زندگیشان داشته اند، یافت شده است. ادمونتونیا ممکن است بر اثر خشکسالی مرده و جسدش خشک شده و به سرعت بر اثر باران های فصلی در میان گل و لای مدفون شده باشد.
این نوشته برگرفته از سایت ویکی پدیا می باشد، اگر نادرست یا توهین آمیز است، لطفا گزارش دهید: گزارش تخلفادمونتونیا بدنی بسیار بزرگ و تانک مانندی داشته است و همچنین بسیار زبر و خشن با طول ۶. ۶ متر و ارتفاع ۲ متر بوده است. تعداد زیادی صفحه کوچک روی پشت و سرش وجود داشت و تعداد زیادی میخ و زائده تیز در اطراف بدن و دمش وجود داشته. چهار میخ بزرگ در دوطرف شانه هایش در قسمت جلوی بدن نیز وجود داشت. در بعضی نمونه ها دو میخ جدا نیز در زیر ستون فقرات بوده است. سرش را وقتی از بالا نگاه شود شبیه گلابی است. این موجود در سال ۱۹۲۴ توسط جورج پترسون کشف شد اما تا سال ۱۹۲۸ که توسط استنبرگ نام گذاری شد٬نام گذاری نشده بود.
میخ های بزرگ احتمالاً بین جنس نر برای جنگیدن با هم بر سر قلمرو یا جفت یابی بوده است. همچنین این میخ ها برای ترساندن حریف یا حیوانات درنده، حفاظت یا دفاع از خود نیز مفید بوده است. روش دفاع از خود در برابر درندگان به این صورت بوده که ممکن است یک ادمونتونیا برای حفاظت از ناحیه زیرین بدنش که احتمالاً پوست زخیمی نداشته و آسیب پذیر بوده، خود را بر روی زمین جمع می کرده.
حلقه های چوب فسیل شده درختان هم زمان با دوره زندگی این جانور مدرک قوی در اثبات تغییرات فصلی در مورد بارش و درجه حرارت است. این قضیه ممکن است توضیح دهنده این مطلب باشد که چرا نمونه های زیادی که پوستی زره دار با میخ هایی در برخی نقاط بدنشان در هنگام زندگیشان داشته اند، یافت شده است. ادمونتونیا ممکن است بر اثر خشکسالی مرده و جسدش خشک شده و به سرعت بر اثر باران های فصلی در میان گل و لای مدفون شده باشد.
wiki: ادمونتونیا