ادله ریش تراشی

[ویکی فقه] در این مقاله نخست اشاره ای اجمالی به ادله ای می شود که برای حرمت ریش تراشی به آن ها استدلال شده است، سپس فروع مسئله ریش تراشی در پی می آید.
این نوشته به دو بحث از فروعات مسئله ریش تراشی می پردازد:یکم. جواز (ریش پروفسوری).دوم. حرمت تراشیدن موهای گونه.درباره این فرع برای نخستین بار به تفصیل بحث می شود، اگرچه بعضی از فقها اشاره ای اجمالی به بعضی از این بحث ها داشته اند.
بررسی اجمالی ادلّه حرمت ریش تراشی
اکثر ادله ای که برخی از فقها به آن ها استدلال کرده اند نزد نگارنده غیر مقبول است و اشکالات آن در رساله ای مستقل بررسی است. آن ادله از این شمار است:
← دلیل اول
آیت اللّه خوئی اولین بار به این مسئله اشاره کرد و آن را جایز شمرد. پس از ایشان برخی از معاصران از مراجع عظام نیز به آن معتقد شدند. از این رو، اثری از این بحث در کلمات پیش از آیت اللّه خوئی دیده نمی شود و حتی معتقدان به این نظریه نیز برای اثبات آن، به طور کامل به بررسی آن نپرداخته اند. برای نمونه، آیت اللّه خوئی در کتاب صراط النجاة فقط با اشاره به اینکه (لحیه) شامل غیرموهای چانه نمی شود، این نظریه را اثبات می کند و در کتب فقهی ایشان از علل این که لحیه به این معناست و این که مقتضای دیگر ادله چیست، بحث نشده است.
ادله اثبات حرمت ریش تراشی
...