ادات فعلی

[ویکی فقه] ادات فعلی، فعل شبیه حرف را می گویند.
به افعالی که به دلیل شباهت به حروف، از ادوات شمرده می شوند «ادوات فعلی» گفته می شود.
در قرآن
این نوع ادوات در قرآن کریم فراوانند؛ مانند:۱. بئس: (... قل بئسما یامرکم به ایمانکم ان کنتم مؤمنین)؛ "بگو اگر مؤمنید(بدانید که) ایمانتان شما را به بد چیزی وامی دارد". ۲. ساء: (... ومن یکن الشیطان له قرینا فساء قرینا...)؛ "و هر کس شیطان یار او باشد چه بد همدمی است". ۳. تبارک: فعلی است که فقط به لفظ ماضی آن هم درباره لفظ جلاله « الله » به کار می رود؛ مانند: (... فتبارک الله احسن الخالقین)؛ "آفرین باد بر خدا که بهترین آفرینندگان است". ۴. تعال: فعل امری است که صرف نمی شود.۵. عسی: فعل جامدی است که صرف نمی شود.۶، ۷ و ۸. کاد و لیس و کان: از افعال ناقصه اند .۹. لات: فعلی است به معنای نقص.۱۰. هات: فعل امر غیرمتصرف است.۱۱. نعم: از افعال مدح است.