اخلاق صنفی

[ویکی فقه] اخلاق صنفی، مجموعه ی رفتارهایی که گروه و قشری خاص به خاطر قرار گرفتن در آن جایگاه باید به آن پای بند شوند، گفته می شود.
بسیار واضح است که انسان باید برخوردها و رفتارهای خود را بر اساس اصول مبانی انسان شناسی الهی که مشتمل بر تعهد نسبت به خود، دیگران، خدا، طبیعت و احکام دینی است، تنظیم نماید و به آن ملتزم و پای بند باشد.
افزون بر آن رفتارهای عمومی اخلاقی، در هر جامعه، افراد به لحاظ موقعیت و جایگاه خاصّ خانوادگی، شغلی، تحصیلی و... باید به الزامات و قوانین و ضوابط دیگری نیز ملتزم و پای بند باشند.
طلبه ای را در نظر بگیرید که وارد حوزه شده است و می خواهد درس بخواند و از تمام لحظات زندگی اش برای ترقی و تعالی خود بهره جوید و از جهت علمی و عملی پیشرفت لازم و شایسته را داشته باشد و از همه مهم تر، در امور معنوی و اخلاقی تقید بیشتری را در خود بوجود آورد. این طلبه به خاطر این جایگاه خاصّ و انتظاراتی که جامعه از او دارد، باید علاوه بر رعایت اخلاق عمومی جامعه، روحیات، حالات و رفتارهای دیگری نیز داشته باشد؛ لذا هیچ گاه از او توقع و انتظار ندارند که در حال راه رفتن در خیابان ساندویچ بخورد؛ البته ممکن است چنین انتظاری را از یک پزشک و یک مسئول نیز نداشته باشند.

تعریف اخلاق صنفی
مجموعه ی بایدهای رفتاری ای که گروه و قشری خاص به خاطر قرار گرفتن در آن جایگاه باید به آن پای بند شوند اخلاق آن گروه و قشر خاصّ را شکل می دهدکه به اصطلاح به آن اخلاق صنفی می گویند.

اقسام اخلاق صنفی
۱- اخلاق دانشجویی
۲- اخلاق مدیریتی
۳- اخلاق پزشکی
۴- اخلاق سیاسی
۵- اخلاق اقتصادی
۶- اخلاق اجتماعی

تعریف اخلاق دانشجویی
...