اخشبان

لغت نامه دهخدا

اخشبان. [ اَ ش َ ] ( ع اِ ) تثنیه اخشب. || ( اِخ ) نام دو کوه مکه ، اَحمر و ابوقبیس و آنها را جبجبان نیز گویند. || نام دو کوه تحت عقبه منی. ( مراصدالاطلاع ).

دانشنامه اسلامی

[ویکی فقه] دو کوه "ابوقبیس" و "قُعَیقُعان" به اخشبان مکه -یعنی دو کوه سخت که نمی توان از آن بالا رفت- معروفند.
۱. ↑ اصغر قائدان، تاریخ و آثار اسلامی مکه و مدینه، ص۱۱.

منبع
تونه ای، مجتبی، فرهنگنامه حج، ص۹۳. رده های این صفحه : آثار اسلامی مکه | اماکن | تاریخ اسلام | جغرافیای اسلامی | مکه

[ویکی حج] اَخشبان نام دو کوه در مکه مکرمه و نماد پایداری و استواری. همه منابع تاریخی، کوه ابوقبیس را یکی از دو اخشب مکه می دانند؛ اما در تعیین اخشب دیگر هم نظر نیستند. بیشتر منابع اخشب دوم را کوه قُعَیقَعان می دانند که در برابر ابوقبیس قرار دارد. افزون بر منابع تاریخی، در حدیث های نبوی نیز به اخشبان اشاره شده است.
مکه برقرار است، مادام که اخشبان پابرجا هستند. خداوند هنگام آفرینش آسمان ها و زمین، مکه را محترم شمرده و میان این دو اخشب قرار داده است.
اخشبان تثنیه اخشب و جمع آن اَخاشِب است. اخشب به معنای هر چیز سخت، غلیظ و خشن و در کاربرد، به معنای کوهی صخره ای، بدون پوشش گیاهی، سخت و سنگی است. در مکه و محدوده حرم، کوه هایی گوناگون به این نام شهرت یافته اند که مهم ترین آن ها کوه های احاطه کننده مسجدالحرام هستند که به اخاشب مکه شهرت یافته اند. منابع تاریخی از اخشبان مکه سخن گفته اند که «جبجبین» نیز خوانده می شدند.

پیشنهاد کاربران

بپرس