تو فتنه آخرالزمانی
من سعدی آخرالزمانم.
سعدی.
اخرالزمان
/~AxarAzzamAn/
مترادف اخرالزمان: ( آخرالزمان ) آخرت، بعث، رستخیز، رستاخیز، قیامت، نشور
برابر پارسی: ( آخرالزمان ) پسین زمان | ( آخر الزمان ) پایان روزگار، سرانجام، پسین زمان
معنی انگلیسی:
لغت نامه دهخدا
تو فتنه آخرالزمانی
من سعدی آخرالزمانم.
فرهنگ فارسی
فرهنگ عمید
واژه نامه بختیاریکا
دانشنامه اسلامی
[ویکی شیعه] آخرالزمان. آخر الزمان، اصطلاحی دینی به معنای دوره پایانی جهان که در همه ادیان الهی به آن اشاره شده است. در اسلام، هم درباره دوران مرتبط با بعثت پیامبر اسلام(ص) به کار برده می شود و هم دوران ظهور امام مهدی(عج).
در باورهای رایج، آخرالزمان با حوادث عجیب شناخته می شود. مهم ترین ویژگی این دوران افول دین داری مردم و پس از آن ظهور یک منجی است. تاریخ دقیق ظهور منجی آخرالزمان نامعلوم است و تنها می توان آن را به بخش واپسین روزگار که به قیامت متّصل می گردد تعریف نمود.
اصطلاح آخرالزمان در قرآن کریم نیامده است، ولی آیاتی وجود دارد که نظر به آینده جوامع انسانی دارد و بر حکومت توحید و عدل در آینده زندگی انسان و خلافت و وراثت صالحان بر زمین و پیروزی حق بر باطل دلالت می کند.
در باورهای رایج، آخرالزمان با حوادث عجیب شناخته می شود. مهم ترین ویژگی این دوران افول دین داری مردم و پس از آن ظهور یک منجی است. تاریخ دقیق ظهور منجی آخرالزمان نامعلوم است و تنها می توان آن را به بخش واپسین روزگار که به قیامت متّصل می گردد تعریف نمود.
اصطلاح آخرالزمان در قرآن کریم نیامده است، ولی آیاتی وجود دارد که نظر به آینده جوامع انسانی دارد و بر حکومت توحید و عدل در آینده زندگی انسان و خلافت و وراثت صالحان بر زمین و پیروزی حق بر باطل دلالت می کند.
wikishia: آخرالزمان
[ویکی اهل البیت] آخرالزمان. «آخرالزمان» اصطلاحی است که در فرهنگ ادیان بزرگ دنیا به معنای آخرین دوران حیات بشر و قبل از برپایی قیامت. در فرهنگ اسلامی، آخر الزمان هم دوران نبوت پیامبر اکرم صلی الله علیه و آله تا وقوع قیامت را شامل می شود و هم دوران غیبت و ظهور مهدی موعود علیه السلام را در دوران معاصر، عده ای از مفسران و متفکران مسلمان از قبیل: مرحوم علامه طباطبایی، استاد شهید مرتضی مطهری، سید قطب، محمد رشید رضا، شهید سید محمدباقر صدر و... با اتکا به آیاتی از قرآن کریم (سوره اعراف: 138، سوره انبیاء: 105، سوره صافات: 171 و 172) استخلاف انسان در زمین، فرمانروا شدن نیکوکاران زمین (وراثت صالحان) و پیروزی حق بر باطل را به رغم جولان دائمی باطل، به عنوان سرنوشت آینده بشر مطرح کرده اند و آیات و روایات مربوط به تحولات آخرالزمان را بیانگر نوعی فلسفه تاریخ می دانند و به اعتقاد ایشان، عصر آخرالزمان عبارت است از دوران شکوفایی تکامل اجتماعی و طبیعی نوع انسان.
چنین آینده ای امری است محتوم که مسلمانان باید انتظار آن را داشته باشند و نباید منفعل و دلسرد به «حوادث واقعه» بنگرند، بلکه با حالتی پرنشاط و خواهان صلاح جامعه انسانی و آگاه از تحقق اهداف تاریخی انتظار، باید سرشار از امید، آمادگی و کوشش در خور این انتظار مقدس باشند. در چارچوب این برداشت، آخرالزمان قطعه معینی از تاریخ نوع انسان است که او باید در آن، حرکت تکاملی تدریجی خود را تا تحقق وعده الهی ادامه دهد. در حالی که در کتب علمای متقدم همچون «کمال الدین» شیخ صدوق و «کتاب الغیبه» شیخ طوسی، چنین تفسیری از تاریخ نبوده و تحولات آخرالزمان امری است غیرعادی که در آخرین بخش از زندگی نوع انسان واقع می گردد و به تحولات قبلی جامعه انسانی مربوط نمی شود.
شناخت «آخرالزمان» یا فرجام شناسی (Eschatologie) در ادیان یهود، مسیحیت و زرتشتی نیز حائز اهمیت است. نگاهی به دردها و آلام بشر اندیشمند امروز و غیبت او در زوال فطرت پاک آدمی، چنین می نمایاند که در میان همه خواسته های ضد و نقیضش، امروز یکی هست که همه در آن مشترکند؛ همه اقوال و ملل یکصدا خواهان «آزادی» اند.
در احادیث بسیاری آمده است که حضرت مهدی علیه السلام در آخرالزمان ظاهر می شود. پیامبر اکرم صلی الله علیه و آله بر فراز منبر فرمود: «مهدی از عترت و اهل بیت من است. او در آخرالزمان ظهور می کند.» و نیز فرمود: «مژده باد شما را به ظهور مهدی که او در آخرالزمان به هنگام سختی روزگار و فتنه و اختلاف و عدم امنیت می آید و خداوند به وسیله او زمین را پر از قسط و عدل می نماید».
امام باقر علیه السلام نیز می فرماید: «دولت ما آخرین دولت هاست...» پیامبر صلی الله علیه و آله دست ها را به به سوی آسمان برافراشت و گفت: خداوندا! برادرانم را به من بنمایان. یکی از اصحاب گفت: مگر ما برادران شما نیستیم؟ فرمود: نه، شما یاران من هستید. برادران من کسانی هستند که در آخرالزمان می آیند و به من ندیده ایمان می آورند. خداوند آنها را پیش از آن که از صلب پدران به رحم مادران درآیند، با نام خود و پدرانشان به من معرفی نموده است که استقامت هر یک از آنها در دین خود، از کندن خارهای گَوَن در شب تاریک و بدست گرفتن آتش گداخته سخت تر است. آنها مشعل های هدایت هستند که خداوند آنها را از فتنه ها تیره و تار نجات می بخشد.
درباره فتن و حوادث آخرالزمان، احادیث بی شماری از حضرت ختمی مرتبت و حضرات ائمه علیهم السلام در کتب حدیث به ثبت رسیده است. مجموعه هایی از آن احادیث به صورت کتب مستقلی به نام «ملاحم»، «الغیبه» و دیگر نام ها نگاشته شده است.
روایات معصومین علیهم السلام نشان می دهد:
روزگاری بر دنیا سپری شده که دیباچه زندگی دنیایی به شمار می آید و زمانی نیز خواهد گذشت که پایان این کتاب خواهد بود.
چنین آینده ای امری است محتوم که مسلمانان باید انتظار آن را داشته باشند و نباید منفعل و دلسرد به «حوادث واقعه» بنگرند، بلکه با حالتی پرنشاط و خواهان صلاح جامعه انسانی و آگاه از تحقق اهداف تاریخی انتظار، باید سرشار از امید، آمادگی و کوشش در خور این انتظار مقدس باشند. در چارچوب این برداشت، آخرالزمان قطعه معینی از تاریخ نوع انسان است که او باید در آن، حرکت تکاملی تدریجی خود را تا تحقق وعده الهی ادامه دهد. در حالی که در کتب علمای متقدم همچون «کمال الدین» شیخ صدوق و «کتاب الغیبه» شیخ طوسی، چنین تفسیری از تاریخ نبوده و تحولات آخرالزمان امری است غیرعادی که در آخرین بخش از زندگی نوع انسان واقع می گردد و به تحولات قبلی جامعه انسانی مربوط نمی شود.
شناخت «آخرالزمان» یا فرجام شناسی (Eschatologie) در ادیان یهود، مسیحیت و زرتشتی نیز حائز اهمیت است. نگاهی به دردها و آلام بشر اندیشمند امروز و غیبت او در زوال فطرت پاک آدمی، چنین می نمایاند که در میان همه خواسته های ضد و نقیضش، امروز یکی هست که همه در آن مشترکند؛ همه اقوال و ملل یکصدا خواهان «آزادی» اند.
در احادیث بسیاری آمده است که حضرت مهدی علیه السلام در آخرالزمان ظاهر می شود. پیامبر اکرم صلی الله علیه و آله بر فراز منبر فرمود: «مهدی از عترت و اهل بیت من است. او در آخرالزمان ظهور می کند.» و نیز فرمود: «مژده باد شما را به ظهور مهدی که او در آخرالزمان به هنگام سختی روزگار و فتنه و اختلاف و عدم امنیت می آید و خداوند به وسیله او زمین را پر از قسط و عدل می نماید».
امام باقر علیه السلام نیز می فرماید: «دولت ما آخرین دولت هاست...» پیامبر صلی الله علیه و آله دست ها را به به سوی آسمان برافراشت و گفت: خداوندا! برادرانم را به من بنمایان. یکی از اصحاب گفت: مگر ما برادران شما نیستیم؟ فرمود: نه، شما یاران من هستید. برادران من کسانی هستند که در آخرالزمان می آیند و به من ندیده ایمان می آورند. خداوند آنها را پیش از آن که از صلب پدران به رحم مادران درآیند، با نام خود و پدرانشان به من معرفی نموده است که استقامت هر یک از آنها در دین خود، از کندن خارهای گَوَن در شب تاریک و بدست گرفتن آتش گداخته سخت تر است. آنها مشعل های هدایت هستند که خداوند آنها را از فتنه ها تیره و تار نجات می بخشد.
درباره فتن و حوادث آخرالزمان، احادیث بی شماری از حضرت ختمی مرتبت و حضرات ائمه علیهم السلام در کتب حدیث به ثبت رسیده است. مجموعه هایی از آن احادیث به صورت کتب مستقلی به نام «ملاحم»، «الغیبه» و دیگر نام ها نگاشته شده است.
روایات معصومین علیهم السلام نشان می دهد:
روزگاری بر دنیا سپری شده که دیباچه زندگی دنیایی به شمار می آید و زمانی نیز خواهد گذشت که پایان این کتاب خواهد بود.
wikiahlb: آخرالزمان
[ویکی فقه] آخرالزمان (ابهام زدایی). واژه آخرالزمان ممکن است در معانی ذیل به کار رفته و یا عنوان برای کتاب های ذیل باشد: معانی• آخرالزمان (دوران)، به معنای واپسین دوران جهان و به طور اخص منظور از آن دوران نزدیک ظهور امام زمان (عجل الله فرجه الشریف) کتاب ها• آخرالزمان (کتاب)، «آخر الزمان» پانزدهمین جلد از مجموعه «ومضات اعجازیة من القرآن الکریم و السنة النبویة» نوشته دکتر مهندس خالد فائق العبیدی و به زبان عربی
...
...
wikifeqh: آخرالزمان_(ابهام_زدایی)
[ویکی فقه] آخرالزمان (دوران). به واپسین دوران جهان، آخرالزمان گفته می شود؛ که به طور اخص منظور از آن دوران نزدیک ظهور امام زمان (عجل الله فرجه الشریف) می باشد.
آخر به بخش پایانی هر مجموعه گفته،
الکلّیات، ج ۱، ص ۸۳ .
آخِرٌ الزَّمان، اصطلاحی که در فرهنگ ادیان بزرگ دنیا دیده می شود و در ادیان ابراهیمی از اهمیت و برجستگی ویژه ای برخوردار است. عقاید مربوط به آخر الزمان بخشی از مجموعه عقایدی است که به پایان این جهان و پیدایش جهان دیگر مربوط می شود و ادیان بزرگ درباره آن پیشگوییهایی کرده اند. در این مقاله نخست به بررسی عقاید مسلمانان پرداخته می شود و سپس به لحاظ قرابت میان اسلام و آیین یهود و مسیحیت ، عقاید این دو آیین آورده می شود. در پایان برای آگاهی از فرهنگ باستانی ایران قبل از اسلام، عقاید زردشتی درباره آخرالزمان به این مقاله افزوده می گردد.
آخرالزمان در قرآن
واژه آخرالزمان در قرآن به کارنرفته؛ امّا مطالب گوناگونی درباره این موضوع از آیات قابل استفاده است، قرآن به طور کلّی، جهانیان را به دو بخش پیشینیان (الأَوّلینَ، المُستَقدِمینَ) و پسینیان (الأَخِرینَ، المُستَـخِرینَ) قسمت کرده است
واقعه/سوره۵۶، آیه۱۳.
...
آخر به بخش پایانی هر مجموعه گفته،
الکلّیات، ج ۱، ص ۸۳ .
آخِرٌ الزَّمان، اصطلاحی که در فرهنگ ادیان بزرگ دنیا دیده می شود و در ادیان ابراهیمی از اهمیت و برجستگی ویژه ای برخوردار است. عقاید مربوط به آخر الزمان بخشی از مجموعه عقایدی است که به پایان این جهان و پیدایش جهان دیگر مربوط می شود و ادیان بزرگ درباره آن پیشگوییهایی کرده اند. در این مقاله نخست به بررسی عقاید مسلمانان پرداخته می شود و سپس به لحاظ قرابت میان اسلام و آیین یهود و مسیحیت ، عقاید این دو آیین آورده می شود. در پایان برای آگاهی از فرهنگ باستانی ایران قبل از اسلام، عقاید زردشتی درباره آخرالزمان به این مقاله افزوده می گردد.
آخرالزمان در قرآن
واژه آخرالزمان در قرآن به کارنرفته؛ امّا مطالب گوناگونی درباره این موضوع از آیات قابل استفاده است، قرآن به طور کلّی، جهانیان را به دو بخش پیشینیان (الأَوّلینَ، المُستَقدِمینَ) و پسینیان (الأَخِرینَ، المُستَـخِرینَ) قسمت کرده است
واقعه/سوره۵۶، آیه۱۳.
...
wikifeqh: آخرالزمان_(دوران)
[ویکی فقه] آخرالزمان (قرآن). آخرالزمان واپسین دوران از دنیا است که به قیامت می پیوندد، در این مدخل دگرگونی های اجتماعی و فرهنگی مربوط به آن دوره و در بخش «اشراط الساعة» تغییرات تکوینی آن بررسی می شود. واژه های مورد استفاده در این مدخل، «آخرین»، «مستاخرین» و سیاق آیات است.
آخر به بخش پایانی هر مجموعه گفته،
کفوی، ابوالبقاء، الکلیات، ج۱، ص۶۲.
واژه آخرالزمان در قرآن بکار نرفته؛ اما مطالب گوناگونی درباره این موضوع از آیات قابل استفاده است. قرآن مجید در آیات فراوان به دوران «آخرالزمان» اشاره کرده
واقعه/سوره۵۶، آیه۱۴.
تعبیر «الیوم الاخر» که در قرآن فراوان بکار رفته،
بقره/سوره۲، آیه۸.
...
آخر به بخش پایانی هر مجموعه گفته،
کفوی، ابوالبقاء، الکلیات، ج۱، ص۶۲.
واژه آخرالزمان در قرآن بکار نرفته؛ اما مطالب گوناگونی درباره این موضوع از آیات قابل استفاده است. قرآن مجید در آیات فراوان به دوران «آخرالزمان» اشاره کرده
واقعه/سوره۵۶، آیه۱۴.
تعبیر «الیوم الاخر» که در قرآن فراوان بکار رفته،
بقره/سوره۲، آیه۸.
...
wikifeqh: آخرالزمان_ (قرآن)
[ویکی فقه] آخرالزمان (کتاب). «آخر الزمان» پانزدهمین جلد از مجموعه «ومضات اعجازیة من القرآن الکریم و السنة النبویة» نوشته دکتر مهندس خالد فائق العبیدی و به زبان عربی است.
در این کتاب به حوادث و وقایعی که در آستانه قیام قیامت، به عنوان علائم و نشانه های نزدیک شدن قیامت، رخ خواهد داد و در قرآن کریم و احادیث نبوی (صلی الله علیه و آله وسلّم) بدانها اشاره شده پرداخته می شود. بسیاری از آیات جزء سی ام قرآن کریم به مطالبی در این باره اشاره دارد و انسان را نسبت به هول و هراسهایی که در آستانه این رویداد عظیم واقع می شود آگاه می سازد تا تحمل مصیبت های دنیوی را بر او آسان ساخته و او را آماده بهره برداری از نعمت های الهی در جهان آخرت سازد. اعجاز قرآن در این مورد از آن جا آشکار می شود که وقوع بسیاری از این حوادث و علائم مورد اذعان و اعتراف دانشمندان علوم جدید نیز قرار گرفته است.
موضوعات پرداخته شده
پیش گویی های پیامبر اکرم صلی الله علیه و آله وسلّم که از بروز وقایعی قبل از قیامت در آخر الزمان رخ می دهد گزارش می کند و نیز دسته بندی علائم و نشانه هایی که قبل از قیام قیامت آشکار می شود به ۱- علامات صغری نظیر فروکاهش علم و دانش در آخر الزمان، از ریا و جهل و زنا و شرب خمر و ظلم و...
آخر الزمان، خالد فائق العبیدى ، ج۱، ص ۶.
کتاب دارای یک مقدمه و پنج فصل به شرح ذیل می باشد: الفصل الاول: نبوءات المصطفی صلی الله علیه و آله وسلّم بما سیکون آخر الزمان من العلامات قبل القیامة. الفصل الثانی: نهایة الیهود. الفصل الثالث: سنة الله فی الارض. الفصل الرابع: علامات انتهاء الکون و السبق القرآنی. الفصل الخامس: اهوال القیامة.
آخر الزمان، خالد فائق العبیدى ، ج۱، ص ۸۷.
...
در این کتاب به حوادث و وقایعی که در آستانه قیام قیامت، به عنوان علائم و نشانه های نزدیک شدن قیامت، رخ خواهد داد و در قرآن کریم و احادیث نبوی (صلی الله علیه و آله وسلّم) بدانها اشاره شده پرداخته می شود. بسیاری از آیات جزء سی ام قرآن کریم به مطالبی در این باره اشاره دارد و انسان را نسبت به هول و هراسهایی که در آستانه این رویداد عظیم واقع می شود آگاه می سازد تا تحمل مصیبت های دنیوی را بر او آسان ساخته و او را آماده بهره برداری از نعمت های الهی در جهان آخرت سازد. اعجاز قرآن در این مورد از آن جا آشکار می شود که وقوع بسیاری از این حوادث و علائم مورد اذعان و اعتراف دانشمندان علوم جدید نیز قرار گرفته است.
موضوعات پرداخته شده
پیش گویی های پیامبر اکرم صلی الله علیه و آله وسلّم که از بروز وقایعی قبل از قیامت در آخر الزمان رخ می دهد گزارش می کند و نیز دسته بندی علائم و نشانه هایی که قبل از قیام قیامت آشکار می شود به ۱- علامات صغری نظیر فروکاهش علم و دانش در آخر الزمان، از ریا و جهل و زنا و شرب خمر و ظلم و...
آخر الزمان، خالد فائق العبیدى ، ج۱، ص ۶.
کتاب دارای یک مقدمه و پنج فصل به شرح ذیل می باشد: الفصل الاول: نبوءات المصطفی صلی الله علیه و آله وسلّم بما سیکون آخر الزمان من العلامات قبل القیامة. الفصل الثانی: نهایة الیهود. الفصل الثالث: سنة الله فی الارض. الفصل الرابع: علامات انتهاء الکون و السبق القرآنی. الفصل الخامس: اهوال القیامة.
آخر الزمان، خالد فائق العبیدى ، ج۱، ص ۸۷.
...
wikifeqh: آخرالزمان _(کتاب)
[ویکی اهل البیت] آخر الزمان. آخر به بخش پایانی هر مجموعه گفته، و زمان در لغت بر وقت کم یا زیاد اطلاق می شود. و مقصود از آن در این جا روزگار و عمر جهان است. «آخرالزمان» ترکیبی اضافی و به معنای بخش پایانی حیات دنیا است.
واژه آخرالزمان در قرآن بکار نرفته؛ اما مطالب گوناگونی درباره این موضوع از آیات قابل استفاده است. قرآن به طور کلی جهانیان را به دو بخش پیشینیان (الأَوّلینَ، المُستَقدِمینَ) و پسینیان (الأَخِرینَ، المُستَخِرینَ) قسمت کرده است. (سوره واقعه/56 ، 13 و 39 و 49؛ سوره حجر/15، 24)
افزون بر آن آیاتی در قرآن از میراث بری زمین به وسیله صالحان و مستضعفان، پیروزی نهایی حق بر باطل و گسترش اسلام در سرتاسر جهان سخن می گوید که پس از وقوع بلاها و فتنه های بسیار محقق می شود. (سوره اعراف/7، 128؛ سوره نور/24، 55 ؛ سوره قصص/28، 5 ؛ سوره فتح/48، 28 و...)
این آیات با دوره پایانی دنیا ارتباط دارند و برخی از نشانه های قیامت که از آن به «اَشْراط الساعة» تعبیر شده (سوره محمد/47، 18) نیز در این بخش واقعند.
در روایات و تفاسیر، بسیاری از نشانه های آخرالزمان از اشراط الساعة نیز شمرده شده است؛ از این رو برای جدایی این دو موضوع مقاله آخرالزمان به حوادث و تحولات اجتماعی در واپسین دوره حیات بشری اختصاص یافته که معمولاً در کتاب هایی تحت عنوان الْمَلاحِمُ والْفِتَن و کتاب های مربوط به غیبت امام زمان عجل الله تعالی فرجه الشریف بررسی می شوند و اشراط الساعة به حوادث طبیعی و دگرگونی های کیهانی در آستانه قیامت، مانند: طلوع خورشید از مغرب، پوشیده شدن آسمان از دود، تاریک شدن خورشید و ماه و ستارگان، متلاشی شدن کوه ها و... محدود شده است.
تعبیر «الیوم الأخر» که در قرآن فراوان بکار رفته، با جهان آخرت مرادف و ناظر به این واقعیت است که زندگانی آن جهان، در پی حیات دنیایی سرانجامِ نهایی آن است. در نتیجه، این اصطلاح نیز به بحث «آخرالزمان» مربوط نمی شود. از آن جا که مفهوم «آخر» نسبی است و در تاریخ انقراض دنیا اختلاف فراوانی وجود دارد و قرآن نیز از تعیین وقتی مشخص برای آن پرهیز کرده (سوره لقمان/31، 34؛ سوره احزاب/33، 63 و سوره زخرف/43، 85) محدوده آخرالزمان به دقت قابل اندازه گیری نیست؛ با این حال با استفاده از روایات می توان بعثت پیامبر خاتم را سرآغاز دوره «آخرالزمان» دانست؛ البته در بیشتر روایات، آخرالزمان به دوره پایانی که با ظهور مهدی عجل الله تعالی فرجه الشریف مقارن است، اطلاق شده است.
بشر به مقتضای حبّ ذات و طبیعت جستجوگر خود، همواره به سرانجام دنیا می اندیشیده است. همه ادیان الهی و بیشتر مکاتب بشری، درباره پایان تاریخ اظهارنظر کرده اند. در همه پیش گویی های مربوط به آخرالزمان، خبرهای وحشتناک و نگران کننده ای وجود دارد؛ ولی اغلب بر این امر اتفاق نظر است که پایان کار بشر، روشن و سعادت آمیز است.
در تمام فرقه ها و مذاهب اسلامی، کم و بیش سرانجام سعادت مند بشر پیش بینی شده است. در متون زرتشتی (از آیین های باستان) به صراحت از دوره طلایی بشر در پایان جهان یاد شده که به آشوب ها و بلاهای بسیار مسبوق خواهد بود و با ظهور واپسین منجی (سوشیانس) محقّق می شود.
واژه آخرالزمان در قرآن بکار نرفته؛ اما مطالب گوناگونی درباره این موضوع از آیات قابل استفاده است. قرآن به طور کلی جهانیان را به دو بخش پیشینیان (الأَوّلینَ، المُستَقدِمینَ) و پسینیان (الأَخِرینَ، المُستَخِرینَ) قسمت کرده است. (سوره واقعه/56 ، 13 و 39 و 49؛ سوره حجر/15، 24)
افزون بر آن آیاتی در قرآن از میراث بری زمین به وسیله صالحان و مستضعفان، پیروزی نهایی حق بر باطل و گسترش اسلام در سرتاسر جهان سخن می گوید که پس از وقوع بلاها و فتنه های بسیار محقق می شود. (سوره اعراف/7، 128؛ سوره نور/24، 55 ؛ سوره قصص/28، 5 ؛ سوره فتح/48، 28 و...)
این آیات با دوره پایانی دنیا ارتباط دارند و برخی از نشانه های قیامت که از آن به «اَشْراط الساعة» تعبیر شده (سوره محمد/47، 18) نیز در این بخش واقعند.
در روایات و تفاسیر، بسیاری از نشانه های آخرالزمان از اشراط الساعة نیز شمرده شده است؛ از این رو برای جدایی این دو موضوع مقاله آخرالزمان به حوادث و تحولات اجتماعی در واپسین دوره حیات بشری اختصاص یافته که معمولاً در کتاب هایی تحت عنوان الْمَلاحِمُ والْفِتَن و کتاب های مربوط به غیبت امام زمان عجل الله تعالی فرجه الشریف بررسی می شوند و اشراط الساعة به حوادث طبیعی و دگرگونی های کیهانی در آستانه قیامت، مانند: طلوع خورشید از مغرب، پوشیده شدن آسمان از دود، تاریک شدن خورشید و ماه و ستارگان، متلاشی شدن کوه ها و... محدود شده است.
تعبیر «الیوم الأخر» که در قرآن فراوان بکار رفته، با جهان آخرت مرادف و ناظر به این واقعیت است که زندگانی آن جهان، در پی حیات دنیایی سرانجامِ نهایی آن است. در نتیجه، این اصطلاح نیز به بحث «آخرالزمان» مربوط نمی شود. از آن جا که مفهوم «آخر» نسبی است و در تاریخ انقراض دنیا اختلاف فراوانی وجود دارد و قرآن نیز از تعیین وقتی مشخص برای آن پرهیز کرده (سوره لقمان/31، 34؛ سوره احزاب/33، 63 و سوره زخرف/43، 85) محدوده آخرالزمان به دقت قابل اندازه گیری نیست؛ با این حال با استفاده از روایات می توان بعثت پیامبر خاتم را سرآغاز دوره «آخرالزمان» دانست؛ البته در بیشتر روایات، آخرالزمان به دوره پایانی که با ظهور مهدی عجل الله تعالی فرجه الشریف مقارن است، اطلاق شده است.
بشر به مقتضای حبّ ذات و طبیعت جستجوگر خود، همواره به سرانجام دنیا می اندیشیده است. همه ادیان الهی و بیشتر مکاتب بشری، درباره پایان تاریخ اظهارنظر کرده اند. در همه پیش گویی های مربوط به آخرالزمان، خبرهای وحشتناک و نگران کننده ای وجود دارد؛ ولی اغلب بر این امر اتفاق نظر است که پایان کار بشر، روشن و سعادت آمیز است.
در تمام فرقه ها و مذاهب اسلامی، کم و بیش سرانجام سعادت مند بشر پیش بینی شده است. در متون زرتشتی (از آیین های باستان) به صراحت از دوره طلایی بشر در پایان جهان یاد شده که به آشوب ها و بلاهای بسیار مسبوق خواهد بود و با ظهور واپسین منجی (سوشیانس) محقّق می شود.
wikiahlb: آخر_الزمان
[ویکی نور] آخر الزمان. آخر الزمان پانزدهمین جلد از مجموعۀ ومضات اعجازیة من القرآن الکریم و السّنة النبویة نوشته دکتر مهندس خالد فائق العبیدی و به زبان عربی است.در این کتاب به حوادث و وقایعی که در
آستانۀ قیام قیامت، به عنوان علائم و نشانه های نزدیک شدن قیامت، رخ خواهد داد و در قرآن کریم و احادیث نبوی(ص) بدانها اشاره شده پرداخته می شود.
بسیاری از آیات جزء سی ام قرآن کریم به مطالبی در این باره اشاره دارد و انسان را نسبت به هول و هراسهایی که در آستانه این رویداد عظیم واقع می شود آگاه می سازد تا تحمل مصیبت های دنیوی را بر او آسان ساخته و او را آماده بهره برداری از نعمت های الهی در جهان آخرت سازد.اعجاز قرآن در این مورد از آن جا آشکار می شود که وقوع بسیاری از این حوادث و علائم مورد اذعان و اعتراف دانشمندان علوم جدید نیز قرار گرفته است.
موضوعاتی که در این جلد از این مجموعه بدانها پرداخته شده عبارتند از: پیش گویی های پیامبر اکرم صلی اللّه علیه وآله و سلّم که از بروز وقایعی قبل از قیامت در آخر الزمان رخ می دهد گزارش می کند و نیز دسته بندی علائم و نشانه هایی که قبل از قیام قیامت آشکار می شود به 1-علامات صغری نظیر فروکاهش علم و دانش در آخر الزمان، از ریا و جهل و زنا و شرب خمر و ظلم و...2-علامات الارضیة الکبری، نظیر ظهور دجال،ظهور عیسی علیه السلام و مهدی (علیه الصلاة و السلام) و...3-علامات الکونیة الکبری، همانند زلزله های بزرگ و...
همچنین پیش بینی پایان کار قوم یهود از موضوعاتی است که در این جلد بدان پرداخته شده است.در این بخش دوراج اوج شکوه قوم یهود در زمان پیامبران الهی داود و سلیمان(ع) و دوران تباهی آنان یادآوری شده است.همچنین در بخشی دیگر از کتاب به سنت های الهی در زمین اشاره شده است.
نشانه های فرجام جهان از دیدگاه قرآن و حدیث نبوی نظیر طلوع خورشید از مغرب و نفخ صور، شکافته شدن ماه، خاموشی خورشید و ستارگان و نیز از هم پاشیدن کواکب و...از دیگر مطالب و موضوعاتی است که در این کتاب بدانها پرداخته شده است.
بسیاری از آیات جزء سی ام قرآن کریم به مطالبی در این باره اشاره دارد و انسان را نسبت به هول و هراسهایی که در آستانه این رویداد عظیم واقع می شود آگاه می سازد تا تحمل مصیبت های دنیوی را بر او آسان ساخته و او را آماده بهره برداری از نعمت های الهی در جهان آخرت سازد.اعجاز قرآن در این مورد از آن جا آشکار می شود که وقوع بسیاری از این حوادث و علائم مورد اذعان و اعتراف دانشمندان علوم جدید نیز قرار گرفته است.
موضوعاتی که در این جلد از این مجموعه بدانها پرداخته شده عبارتند از: پیش گویی های پیامبر اکرم صلی اللّه علیه وآله و سلّم که از بروز وقایعی قبل از قیامت در آخر الزمان رخ می دهد گزارش می کند و نیز دسته بندی علائم و نشانه هایی که قبل از قیام قیامت آشکار می شود به 1-علامات صغری نظیر فروکاهش علم و دانش در آخر الزمان، از ریا و جهل و زنا و شرب خمر و ظلم و...2-علامات الارضیة الکبری، نظیر ظهور دجال،ظهور عیسی علیه السلام و مهدی (علیه الصلاة و السلام) و...3-علامات الکونیة الکبری، همانند زلزله های بزرگ و...
همچنین پیش بینی پایان کار قوم یهود از موضوعاتی است که در این جلد بدان پرداخته شده است.در این بخش دوراج اوج شکوه قوم یهود در زمان پیامبران الهی داود و سلیمان(ع) و دوران تباهی آنان یادآوری شده است.همچنین در بخشی دیگر از کتاب به سنت های الهی در زمین اشاره شده است.
نشانه های فرجام جهان از دیدگاه قرآن و حدیث نبوی نظیر طلوع خورشید از مغرب و نفخ صور، شکافته شدن ماه، خاموشی خورشید و ستارگان و نیز از هم پاشیدن کواکب و...از دیگر مطالب و موضوعاتی است که در این کتاب بدانها پرداخته شده است.
wikinoor: آخر_الزمان
[ویکی حج] آخر الزمان. آخِر الزمان رخدادهای بخش پایانی حیات دنیا در مکه و مدینه.
در آخر الزمان حوادث و فتنه های مختلفی اتفاق می افتد و انسان های صالح و مؤمن بر روی زمین مستقر می شوند. بعثت پیامبر(ص) آخر الزمان، دوری از معنویت، خروج سفیانی، اختلاف و درگیری، ظهور حضرت مهدی(عج) و ظهور دجّال و نابودی او شش نشانه ای است که آیات و روایات برای دوره آخر الزمان برشمرده اند.
آخِر به معنای بخش پایانی هر مجموعه است. زمان نیز به معنای ساعات شبانه روز، وقت کم یا زیاد، مقدار حرکت، عصر، روزگار و عمر جهان آمده است. این جا، مقصود از زمان، روزگار و عمر جهان است؛ پس آخرالزمان به معنای «بخش پایانی حیات دنیا» است. گرچه آخرالزمان مفهومی عام است که رویدادهایی مهم در آن به وقوع می پیوندد، آنچه این جا بدان می پردازیم، حوادث مهم مکه و مدینه در این دوره است.
در آخر الزمان حوادث و فتنه های مختلفی اتفاق می افتد و انسان های صالح و مؤمن بر روی زمین مستقر می شوند. بعثت پیامبر(ص) آخر الزمان، دوری از معنویت، خروج سفیانی، اختلاف و درگیری، ظهور حضرت مهدی(عج) و ظهور دجّال و نابودی او شش نشانه ای است که آیات و روایات برای دوره آخر الزمان برشمرده اند.
آخِر به معنای بخش پایانی هر مجموعه است. زمان نیز به معنای ساعات شبانه روز، وقت کم یا زیاد، مقدار حرکت، عصر، روزگار و عمر جهان آمده است. این جا، مقصود از زمان، روزگار و عمر جهان است؛ پس آخرالزمان به معنای «بخش پایانی حیات دنیا» است. گرچه آخرالزمان مفهومی عام است که رویدادهایی مهم در آن به وقوع می پیوندد، آنچه این جا بدان می پردازیم، حوادث مهم مکه و مدینه در این دوره است.
wikihaj: آخر_الزمان
[ویکی فقه] آخر الزمان (دوران). به واپسین دوران جهان، آخرالزمان گفته می شود؛ که به طور اخص منظور از آن دوران نزدیک ظهور امام زمان (عجل الله فرجه الشریف) می باشد.
آخِرٌ الزَّمان، اصطلاحی که در فرهنگ ادیان بزرگ دنیا دیده می شود و در ادیان ابراهیمی از اهمیت و برجستگی ویژه ای برخوردار است. عقاید مربوط به آخر الزمان بخشی از مجموعه عقایدی است که به پایان این جهان و پیدایش جهان دیگر مربوط می شود و ادیان بزرگ درباره آن پیشگوییهایی کرده اند. در این مقاله نخست به بررسی عقاید مسلمانان پرداخته می شود و سپس به لحاظ قرابت میان اسلام و آیین یهود و مسیحیت ، عقاید این دو آیین آورده می شود. در پایان برای آگاهی از فرهنگ باستانی ایران قبل از اسلام، عقاید زردشتی درباره آخرالزمان به این مقاله افزوده می گردد.
آخِرٌ الزَّمان، اصطلاحی که در فرهنگ ادیان بزرگ دنیا دیده می شود و در ادیان ابراهیمی از اهمیت و برجستگی ویژه ای برخوردار است. عقاید مربوط به آخر الزمان بخشی از مجموعه عقایدی است که به پایان این جهان و پیدایش جهان دیگر مربوط می شود و ادیان بزرگ درباره آن پیشگوییهایی کرده اند. در این مقاله نخست به بررسی عقاید مسلمانان پرداخته می شود و سپس به لحاظ قرابت میان اسلام و آیین یهود و مسیحیت ، عقاید این دو آیین آورده می شود. در پایان برای آگاهی از فرهنگ باستانی ایران قبل از اسلام، عقاید زردشتی درباره آخرالزمان به این مقاله افزوده می گردد.
[ویکی فقه] آخر الزمان (کتاب). «آخر الزمان» پانزدهمین جلد از مجموعه «ومضات اعجازیة من القرآن الکریم و السنة النبویة» نوشته دکتر مهندس خالد فائق العبیدی و به زبان عربی است.
در این کتاب به حوادث و وقایعی که در آستانه قیام قیامت، به عنوان علائم و نشانه های نزدیک شدن قیامت، رخ خواهد داد و در قرآن کریم و احادیث نبوی (صلی الله علیه و آله وسلّم) بدانها اشاره شده پرداخته می شود. بسیاری از آیات جزء سی ام قرآن کریم به مطالبی در این باره اشاره دارد و انسان را نسبت به هول و هراسهایی که در آستانه این رویداد عظیم واقع می شود آگاه می سازد تا تحمل مصیبت های دنیوی را بر او آسان ساخته و او را آماده بهره برداری از نعمت های الهی در جهان آخرت سازد. اعجاز قرآن در این مورد از آن جا آشکار می شود که وقوع بسیاری از این حوادث و علائم مورد اذعان و اعتراف دانشمندان علوم جدید نیز قرار گرفته است.
در این کتاب به حوادث و وقایعی که در آستانه قیام قیامت، به عنوان علائم و نشانه های نزدیک شدن قیامت، رخ خواهد داد و در قرآن کریم و احادیث نبوی (صلی الله علیه و آله وسلّم) بدانها اشاره شده پرداخته می شود. بسیاری از آیات جزء سی ام قرآن کریم به مطالبی در این باره اشاره دارد و انسان را نسبت به هول و هراسهایی که در آستانه این رویداد عظیم واقع می شود آگاه می سازد تا تحمل مصیبت های دنیوی را بر او آسان ساخته و او را آماده بهره برداری از نعمت های الهی در جهان آخرت سازد. اعجاز قرآن در این مورد از آن جا آشکار می شود که وقوع بسیاری از این حوادث و علائم مورد اذعان و اعتراف دانشمندان علوم جدید نیز قرار گرفته است.
دانشنامه عمومی
آخرالزمان (فیلم ۲۰۰۳). آخرالزمان ( انگلیسی: Latter Days ) فیلمی آمریکایی در سبک رمانتیک و کمدی - درام، به کارگردانی سی. جی کاکس است که در سال ۲۰۰۳ منتشر شد. این نخستین فیلمی است که آشکارا به مسئلهٔ عدم پذیرش همجنس گرایی در کلیسای عیسی مسیح قدیسان آخرالزمان می پردازد. نمایش آخرالزمان در برخی از ایالت های آمریکا جنجال برانگیز بود و برخی گروه های مذهبی خواهان بایکوت آن شدند.
داستان فیلم دربارهٔ رابطهٔ میان یک مبلغ مذهبی همجنس گرای مورمون به نام آرون دِیویس که گرایش جنسی اش را آشکار نکرده و همسایهٔ آشکارا همجنس گرایش به نام کریستین ویلیام مارکلی است. آرون که برای رواج مذهب مورمون ها از پوکاتلو، آیداهو به لس آنجلس آمده است با کریستین آشنا می شود که پسری اهل خوش گذرانی است. رابطهٔ آن ها فراز و نشیب هایی دارد. پس از آنکه آرون به سالت لیک سیتی برمی گردد و گرایش جنسی اش را آشکار می کند مادرش به او سیلی زده و از او می خواهد که برای بخشایش دعا کند. آرون از کلیسایی که زیر نظر پدرش است تکفیر می شود. او سپس دست به خودکشی می زند و …
• مکس سندواس، در نقش آرون، یک مبلغ مذهبی مورمون ها که همجنس گراییش را آشکار نکرده است.
• وس رمزی، در نقش کریستین، پسر همجنس گرای خوشگذرانی اهل لس آنجلس.
• ربه کا جانسون، در نقش جولی تیلر، همخانهٔ کریستین.
• ژاکلین بیست، در نقش لیلا مونتین، صاحب رستورانی که کریستین و جولی در آن کار می کنند.
• آمبر بنسون، در نقش تریسی که از نیویورک به ال ای آمده است.
• جوزف گوردون لویت، در نقش الدر پل راید، او یک مبلغ مذهبی و همخانهٔ آرون است.
• راب مک الهنی، در نقش الدر هارمون، او هم یک مبلغ مذهبی است.
• مری کی پلیس، در نقش خواهر گلادیس دیویس، مادر شدیداً مذهبی آرون است.
• برایان پاتریک وید
• اریک پالادینو، در نقش کیث گریفین، یک مرد همجنس گرا که به ایدز مبتلاست.
نخستین نمایش فیلم در جشنواره فیلم های مرتبط با همجنس گرایی مردانه و زنانه فیلادلفیا در ۱۰ ژوئیهٔ ۲۰۰۳ انجام گرفت و در ۱۲ ماه پس از آن در چندین ایالت آمریکا منتشر شد. فیلم در تعداد کمی کشور دیگر هم منتشر شد و همچنین در تعدادی جشنوارهٔ مرتبط با همجنس گرایی نمایش یافت.
فروش آن ۸۳۴ هزار دلار بود که تقریباً نتوانست بودجهٔ ۸۵۰ هزار دلاریش را پوشش دهد.
داستان فیلم دربارهٔ رابطهٔ میان یک مبلغ مذهبی همجنس گرای مورمون به نام آرون دِیویس که گرایش جنسی اش را آشکار نکرده و همسایهٔ آشکارا همجنس گرایش به نام کریستین ویلیام مارکلی است. آرون که برای رواج مذهب مورمون ها از پوکاتلو، آیداهو به لس آنجلس آمده است با کریستین آشنا می شود که پسری اهل خوش گذرانی است. رابطهٔ آن ها فراز و نشیب هایی دارد. پس از آنکه آرون به سالت لیک سیتی برمی گردد و گرایش جنسی اش را آشکار می کند مادرش به او سیلی زده و از او می خواهد که برای بخشایش دعا کند. آرون از کلیسایی که زیر نظر پدرش است تکفیر می شود. او سپس دست به خودکشی می زند و …
• مکس سندواس، در نقش آرون، یک مبلغ مذهبی مورمون ها که همجنس گراییش را آشکار نکرده است.
• وس رمزی، در نقش کریستین، پسر همجنس گرای خوشگذرانی اهل لس آنجلس.
• ربه کا جانسون، در نقش جولی تیلر، همخانهٔ کریستین.
• ژاکلین بیست، در نقش لیلا مونتین، صاحب رستورانی که کریستین و جولی در آن کار می کنند.
• آمبر بنسون، در نقش تریسی که از نیویورک به ال ای آمده است.
• جوزف گوردون لویت، در نقش الدر پل راید، او یک مبلغ مذهبی و همخانهٔ آرون است.
• راب مک الهنی، در نقش الدر هارمون، او هم یک مبلغ مذهبی است.
• مری کی پلیس، در نقش خواهر گلادیس دیویس، مادر شدیداً مذهبی آرون است.
• برایان پاتریک وید
• اریک پالادینو، در نقش کیث گریفین، یک مرد همجنس گرا که به ایدز مبتلاست.
نخستین نمایش فیلم در جشنواره فیلم های مرتبط با همجنس گرایی مردانه و زنانه فیلادلفیا در ۱۰ ژوئیهٔ ۲۰۰۳ انجام گرفت و در ۱۲ ماه پس از آن در چندین ایالت آمریکا منتشر شد. فیلم در تعداد کمی کشور دیگر هم منتشر شد و همچنین در تعدادی جشنوارهٔ مرتبط با همجنس گرایی نمایش یافت.
فروش آن ۸۳۴ هزار دلار بود که تقریباً نتوانست بودجهٔ ۸۵۰ هزار دلاریش را پوشش دهد.
wiki: آخرالزمان (فیلم ۲۰۰۳)
آخرالزمان (مسیحیت). آخرالزمان، قیامت یا قیامت بینی[ ۱] ( زبان یونانی باستان: ἀποκάλυψις apocálypsis, از ἀπό و καλύπτω به معنی 'un - covering' ) یا آپوکالیپس ( انگلیسی:apocalypse ) ترجمه شده از یونانی و به معنای فاش سازی ( disclosure ) یا کشف و شهودِ ( revelation ) معرفتی بزرگ است. [ ۲] این مفهوم تا قرن ۱۴ به انگلیسی وارد نشده بود. [ ۳] به لحاظ تاریخی، این واژه، همان طور که در مکاشفات پیش گویانۀ مربوط به فرجام شناسی که از طریق رؤیا یا شهود معنوی به دست می آید به کرّات دیده می شود، به شدّت مضمونی دینی دارد. [ ۲] در کتاب مکاشفۀ یوحنا، آخرین انجیل از انجیل های چهارگانه ی رسمی، وحیی که یوحنا دریافت می کند از پیروزی نهایی خیر بر شر و پایان عصر حاضر حکایت دارد. [ ۳]
در تمام متون، حوادث شهود شده معمولا دربردارنده ی داستانی مربوط به پایان جهان، یا مکاشفه ای از مکان هایی الاهی، بهشتی یا روحانی است. کتاب های بسیار دیگری در مسیحیّت و یهودیّت هست که می تواند قیامت بینانه طبقه بندی شود. [ ۲]
مکاشفه می تواند از طریق یک رؤیا باشد، همان طور که در کتاب دانیال نبی، یا از طریق یک شهود، همان طور که در مکاشفۀ یوحنّا. در واژگان کتاب مقدّس، مکاشفه چیزی است که از طرف خداوند به انسان نشان داده می شود. واژه های دیگری که برای توصیف مکاشفه به کار می رود عبارت است از: قیامت بینی ( apocalypse ) ، غیب گویی ( prophecy ) ، رفع حجاب ( unveiling ) . رؤیاها یا شهود های قیامت بینانه حقایقی پنهان را دربارۀ خدا، زندگی انسان و جهان معنا نشان می دهد. این شهود ها و رؤیاها معمولا بینش هایی را در مورد جهان پس از مرگ روشن می سازند. [ ۴]
این نوشته برگرفته از سایت ویکی پدیا می باشد، اگر نادرست یا توهین آمیز است، لطفا گزارش دهید: گزارش تخلفدر تمام متون، حوادث شهود شده معمولا دربردارنده ی داستانی مربوط به پایان جهان، یا مکاشفه ای از مکان هایی الاهی، بهشتی یا روحانی است. کتاب های بسیار دیگری در مسیحیّت و یهودیّت هست که می تواند قیامت بینانه طبقه بندی شود. [ ۲]
مکاشفه می تواند از طریق یک رؤیا باشد، همان طور که در کتاب دانیال نبی، یا از طریق یک شهود، همان طور که در مکاشفۀ یوحنّا. در واژگان کتاب مقدّس، مکاشفه چیزی است که از طرف خداوند به انسان نشان داده می شود. واژه های دیگری که برای توصیف مکاشفه به کار می رود عبارت است از: قیامت بینی ( apocalypse ) ، غیب گویی ( prophecy ) ، رفع حجاب ( unveiling ) . رؤیاها یا شهود های قیامت بینانه حقایقی پنهان را دربارۀ خدا، زندگی انسان و جهان معنا نشان می دهد. این شهود ها و رؤیاها معمولا بینش هایی را در مورد جهان پس از مرگ روشن می سازند. [ ۴]
wiki: آخرالزمان (مسیحیت)
دانشنامه آزاد فارسی
آخرالزمان. آخِرالزّمان
اصطلاحی در فرهنگ ادیان بزرگ جهان، به ویژه ادیان ابراهیمی، اطلاق شده به مجموعه عقایدِ مربوط به پایان این جهان و پیدایش جهان دیگر. در قرآن، نص صریحی دربارۀ این مفهوم وجود ندارد، امّا در کتب حدیث و تفسیر از این اصطلاح در دو معنی یاد شده است؛ نخست دوره ای زمانی که با نبوت پیامبر اسلام (ص) آغاز می شود و تا روز قیامت ادامه می یابد، و دوم دوره ای که مهدی موعود (عج) با بروز علائمی ظهور می کند، که در واقع دنبالۀ دورۀ نخست است و عامۀ مسلمانان، به ویژه شیعیان، بدان باور دارند. اگرچه همۀ فرقه های اسلامی کلیّت مفهوم آخرالزمان را پذیرفته اند، اما در این که آیا علائم آخرالزمان با ظهور امام زمان پدیدار می شود، و نیز این که او کیست، اختلاف دارند. باور به آخرالزمان در میان یهودیان از قرن های ۳ و ۲پ م پدید آمد. پیش از آن بنی اسرائیل که خود را قوم برگزیدۀ خداوند می دانستند، در انتظار زمانی بودند که در «ارض موعود» استقرار یابند. در دوره های بعد که این قوم دچار تفرقه و به لحاظ دینی و اخلاقی به انحطاط کشیده شد، انتظارِ زمانی می رفت که پیشوایانی چون موسی، داود و سلیمان ظهور کنند و آنان را از تیره بختی نجات دهند. این مسئله در کتاب های عهد عتیق رفته رفته بسط یافت و روز یهوه (روز انتقام خداوند از گناهکاران و پیمان شکنان و کافران) در دوره های پس از اسارت قوم یهود معنایی وسیع تر به خود گرفت و به مفهوم آخرالزمان تبدیل شد. مسیحیان نیز معتقد به رجعت عیسی مسیح هستند و او را همان موعود آخرالزمان می دانند. در بخش های مختلف عهد جدید، به ویژه در مکاشفات یوحنا، روایت های گوناگونی دربارۀ رجعت عیسی مسیح و وقوع آخرالزمان آمده، که ناهمسانی ها و بعضاً تناقض های مطرح شده سبب اختلاف نظر میان اصحاب کلیسا و ناهماهنگی در تفاسیر بوده است. در سرود های زردشت (گات ها) چندبار به واژۀ سوشیانت (سوشیانس) به معنای سودبخش، اشاره شده است که منجی نهایی زردشتیان به شمار می رود. واژۀ فرشوکرتی (در پهلوی فرشگرد)، به معنی کامل سازی جهان، از دیگر اصطلاحاتی است که در گات ها از آن سخن رفته و مربوط به موضوع آخر جهان، یعنی نابودی نهایی اهریمن و نیروهای اهریمنی و بازگشت جهان به کمال نخستین، است. در اوستای متأخر، که تلفیقی از عقاید زردشتی و باورهای پیش از زردشت و نیز تحولات دینی بعدی است، به پایان جهان و مسئلۀ آخرالزمان فراوان اشاره شده است. گفتنی است که برخی از ادیان و آیین های سراسر جهان کمابیش مسئلۀ رجعت و وقوع آخرالزمان را به شکل های مختلفی مطرح کرده اند. نیز ← هزاره باوری
اصطلاحی در فرهنگ ادیان بزرگ جهان، به ویژه ادیان ابراهیمی، اطلاق شده به مجموعه عقایدِ مربوط به پایان این جهان و پیدایش جهان دیگر. در قرآن، نص صریحی دربارۀ این مفهوم وجود ندارد، امّا در کتب حدیث و تفسیر از این اصطلاح در دو معنی یاد شده است؛ نخست دوره ای زمانی که با نبوت پیامبر اسلام (ص) آغاز می شود و تا روز قیامت ادامه می یابد، و دوم دوره ای که مهدی موعود (عج) با بروز علائمی ظهور می کند، که در واقع دنبالۀ دورۀ نخست است و عامۀ مسلمانان، به ویژه شیعیان، بدان باور دارند. اگرچه همۀ فرقه های اسلامی کلیّت مفهوم آخرالزمان را پذیرفته اند، اما در این که آیا علائم آخرالزمان با ظهور امام زمان پدیدار می شود، و نیز این که او کیست، اختلاف دارند. باور به آخرالزمان در میان یهودیان از قرن های ۳ و ۲پ م پدید آمد. پیش از آن بنی اسرائیل که خود را قوم برگزیدۀ خداوند می دانستند، در انتظار زمانی بودند که در «ارض موعود» استقرار یابند. در دوره های بعد که این قوم دچار تفرقه و به لحاظ دینی و اخلاقی به انحطاط کشیده شد، انتظارِ زمانی می رفت که پیشوایانی چون موسی، داود و سلیمان ظهور کنند و آنان را از تیره بختی نجات دهند. این مسئله در کتاب های عهد عتیق رفته رفته بسط یافت و روز یهوه (روز انتقام خداوند از گناهکاران و پیمان شکنان و کافران) در دوره های پس از اسارت قوم یهود معنایی وسیع تر به خود گرفت و به مفهوم آخرالزمان تبدیل شد. مسیحیان نیز معتقد به رجعت عیسی مسیح هستند و او را همان موعود آخرالزمان می دانند. در بخش های مختلف عهد جدید، به ویژه در مکاشفات یوحنا، روایت های گوناگونی دربارۀ رجعت عیسی مسیح و وقوع آخرالزمان آمده، که ناهمسانی ها و بعضاً تناقض های مطرح شده سبب اختلاف نظر میان اصحاب کلیسا و ناهماهنگی در تفاسیر بوده است. در سرود های زردشت (گات ها) چندبار به واژۀ سوشیانت (سوشیانس) به معنای سودبخش، اشاره شده است که منجی نهایی زردشتیان به شمار می رود. واژۀ فرشوکرتی (در پهلوی فرشگرد)، به معنی کامل سازی جهان، از دیگر اصطلاحاتی است که در گات ها از آن سخن رفته و مربوط به موضوع آخر جهان، یعنی نابودی نهایی اهریمن و نیروهای اهریمنی و بازگشت جهان به کمال نخستین، است. در اوستای متأخر، که تلفیقی از عقاید زردشتی و باورهای پیش از زردشت و نیز تحولات دینی بعدی است، به پایان جهان و مسئلۀ آخرالزمان فراوان اشاره شده است. گفتنی است که برخی از ادیان و آیین های سراسر جهان کمابیش مسئلۀ رجعت و وقوع آخرالزمان را به شکل های مختلفی مطرح کرده اند. نیز ← هزاره باوری
wikijoo: آخرالزمان
پیشنهاد کاربران
به لحاظ تاریخی دوره آخرالزمان همان قوس صعود و عرصه رجعت بسوی خداست که در ذات هستی رخ می دهد و مصداق انا الیه راجعون می باشد و این رجعتی ذانی و جبری در انسان نیز می باشد یعنی دوره 6 هزار ساله از دوره هبوط
... [مشاهده متن کامل]
... [مشاهده متن کامل]
آدم تا خاتم ( محمد ص ) همان دوره نزول است که با ختم نبوت به کمال رسیده و زان پس دوره صعود و رجعت هستی بسوی روردگار است که اینک در آن واقع شده ایم که همان دوره امامات است. . . . .
«آخرالزمان» ( انگلیسی: The Apocalypse ( 2007 film ) ) فیلمی در ژانر علمی–تخیلی است که در سال ۲۰۰۷ منتشر شد. از بازیگران آن می توان از لی اسکات نام برد.
تفسیر علمی آیه قرآنی 《ما خلقکم و لا بعثکم الا کنفس واحده 》 : خداوند متعال حقیقی و واقعی ( یعنی خدا از دیدگاه علمی و نه دینی و فلسفی و عرفانی ) در آفرینش سرمدی، مبدئی و معادی، ازلی و ابدی و یا اولیه محتوای
... [مشاهده متن کامل]
... [مشاهده متن کامل]
هرکدام از گیتی ها یا کیهان ها و یا جهان های متناهی، مساوی، موازی و بیشمار در نهایت کمال ایده آل خوبی و زیبایی، اعتدال و نظم و هماهنگی با کمیت و کیفیت بهشت برین، کلیه نفوس نباتی و حیوانی و انسانی را از نفس واحد و بیکران خود و هرکدام را بصورت زوجی در نهایت کمال ایده آل خوبی و زیبایی آفریده و به هرکدام جاودانگی اهداء نموده و نه از نفس یک موجود خیالی اوهامی تحت نام آدم. و کالبد های موجودات زنده و غیر زنده را از ذرات چهار بعدی زمانمکان نسبی و ذرات چهار بعدی بیزمانی بیمکانی نسبی ( هردو ابعاد خود وی ) بر رویهم با ماهیت های معکوس و کمیت های مساوی در ابعاد پلانک تحت عنوان نوسانگر های بنیادی هشت بُعدی آفریده. و در طول این سفر مقطعی، دنیوی، نزولی و صعودی بین دو بهشت برین متوالی یعنی بین مبدء و معاد حقیقی و واقعی ( از دیدگاه علمی و نه دینی ) پس از مرگ، بدن ها را بر نمی انگیزاند بلکه من ها را در نفس یا من واحد خود بموازات خواب ژرف و شیرین در طی حالت برزخ به کمک حواس، فهم و عقل بیکران خویش ( و نه به کمک حواس و فهم ها و عقل های انفرادی که در لحظه مرگ بطور کامل مختل میگردند و از کار میفتند ) از مشاهده و تجربه عشق و زندگی روئیایی با کمیت و کیفیت بهشت برین برخوردار می نماید تا لحظه بسته شدن مجدد نطفه در رحم مادر و بیداری و تولد دوباره ( حدود نُه بعد از بسته شدن مجدد نطفه ) در همین دنیا در مداری برتر. این دنیا به شکل این آسمان و زمین و هرآنچه که بین آنهاست در طول این سفر بسیار دور و دراز دایره وار مقطعی ( طول زمانی: ۱۰ بتوان ۴۳ ثانیه ) همیشه بعد از وقوع مهبانگ های هشتم در یک درجه تکاملی برتر از قبل از نو آفریده میشود تا بازگشت به حالت بهشت برین در پایان این سفر مقطعی. در این زمینه آیه قرآنی 《کما بدائکم تعودون 》 به معنای بازگشت به حالت آفرینش اولیه می باشد و نه اینکه بسوی او باز می آیید. نتیجه کلی اینکه باور و بینش و تصویر دینی به شکل 《 دنیا - برزخ - آخرت 》 حقیقت ندارد. به این معنا که پایان عالم یا حالت برزخ؛ معاد، برپائی قیامت کبری و فصل برداشت محصول در آخرت نمی باشد. این سفر به این علت و دلیل مقطعی محسوب میشود که پس از تجربه عشق و زندگی در حالت بهشت برین همیشه دوباره از نو آغاز میگردد و هربار یکی از درجات تکاملی پست تر حذف میگردند. تعداد چرخش ها یا دور های کلی این سفر های مقطعی دقیقا به تعداد حلقه های زنجیره دایره وار علت و معلول خواهد بود. اگر طول زمانی بین وقوع دو مهبانگ متوالی معلوم باشد، آنگاه میتوان از طریق تقسیم زمان سفر یعنی ۱۰ بتوان ۴۳ ثانیه بر آن، تعداد حلقه های زنجیره علت و معلول، تعداد مه بانگ های متوالی و تعداد زندگی های دنیوی هفت عالم یا دنیا و یا تعداد ظهورات متوالی آسمان ها و زمین های هفتگانه و هرآنچه که بین آنهاست، را محاسبه و تعیین نمود. در پایان لازم به اشاره می دانم که خداوند متعال در آفرینش اولیه هرکدام از ما افراد انسانی را بصورت پنج زوج آسمانی مشتمل بر ده نیمزوج یا به بیانی دیگر هر کدام از ما را به شکل خانواده ده عضوی مشتمل بر پنج مرد و پنج زن خودی در نهایت کمال ایده آل خوبی و زیبایی، توانائی و دانائی و هنرمندی آفریده و به هرکدام عشق و زندگی جاودانه اهداء نموده است. آن ده انسان بهشت برینی در طول این سفر دنیوی بطور سلسله وار در طول هم و پشت سر همدیگر در ده دنیا زیر سقف ده آسمان و روی ده کره زمین به ظهور و پیدایش نمی رسند بلکه در هفت عالم یا دنیا زیر سقف هفت آسمان و روی هفت کره زمین. در همین زمینه میتوانیم با اطمینان علمی یقین داشته باشیم که کلیه تفاسیر ارائه شده تاکنون از آیات قرآن در مورد سماوات سبع و الارض که بر اساس آسمان های هفتگانه ارسطو که یک کره زمین در مرکز مشترک آنها سر جای خود ثابت و ساکن ایستاده باشد و نجوم بطلمیوس و سیارات منظومه شمسی و لایه های جوّی و یا طبقات کره زمین، شرح و توضیح داده شده، جملگی بدون استثناء خیالی اوهامی می باشند یعنی تهی از حقیقت و بریده از واقعیت. البته با کمال احترام خدمت باورمندان به آن تفاسیر . نکته مهم دیگر اینکه در طول این سفر فقط یک عالم برزخ وجود ندارد بلکه هفت عالم برزخ بطور همزمان و ادغام در هم به شکل یک عالم بزرگ غیبی.
آخِرُالزَمان: پایان زمان، واپسین زمان، سرانجام، فرجام، پایانِ روزگار/زمانه، پایانِ دنیا، پایانِ زمین
خردمندان گم نام در اعصار دور دست تاریخ بسوی گذشته از طریق القاء و الهام باطنی و شهود مستقیم و بدون واسطه ( و نه از طریق دریافت وحی با گوش سر ) اصل جاودانه بودن زندگی را کشف کرده اند. حالا خود را برای چند لحظه هم که شده بطور تفننی و بازی وار در فکر و خیال بجای آنها بگذارید و سعی کنید اصل جاودانه بودن زندگی خود را در قدم اول برای خود توجیه و تبیین نمائید و آنرا طوری برای خود شرح و توضیح دهید که قانع شوید . شما با چشمان سر خود بطور واقعی و عینی شاهد این پدیده طبیعی و تجربی و ضروری و اجتناب ناپذیر هستید که پیشینیان هرکدام یک روزی از مادر متولد شده و یک روزی هم مرده اند و من و شما هم بهمین ترتیب، پس این اصل چگونه می تواند حقیقت داشته باشد؟ فرض کنید که آن خردمندان گم نام در سرزمین های ایران و هندستان سمبل ها یا نشانه هایی را بری شرح نمادین این اصل آفریده بوده باشند از قبیل گردونه مهر میترائیان و چرخه تولد و مرگ هندوان. حال شما در ابتدای قرن بیست و یکم میلادی و در آغاز قرن پانزدهم هجری شمسی زندگی می کنید و با این همه پیشرفت های علمی و فن آوری های صنعتی و خلاقیت های مدرن هنری مواجه هستید و این دو سمبل و نماد باستانی هم تصادفی یا سرنوشت وار در دست شما قرار گرفته است و از طرف دیگر هم از راه های مختلف مطلع شده اید که شرح و توضیح چرخه سم سرا یا زنجیره تولد و مرگ هندوان از طریق گردش حلول روان یا تناسخ باطل می باشد و شرح و توضیح گردونه مهر میترائیان هم در اصل و ریشه به معنای چرخش خورشید بدور زمین نبوده است. حال خود شما این دو نماد و سمبل باستانی را که هردو حاکی از جاودانه بودن زندگی و عشق هستند، چگونه برای خود شرح می دهید. آیا قبض یا جدایی روح بطور موقت بهنگام خواب در شرح پدیده رویا و بطور دائم بهنگام فرا رسیدن لحظه اجل مرگ از کالبد به اصطلاح مادی و صعود و معراج آن به عالم میانی تحت عنوان برزخ و الا آخر از دیدگاه ادیان توحیدی ابراهیمی یعنی یهودیت و مسیحیت و اسلام در شرح و توضیح اصل جاودانه بودن زندگی حقیقت دارد یا یک تخیل و توهم تهی از حقیقت و بریده از واقعیت بیش نیست؟
... [مشاهده متن کامل]
گردونه مهر میترائیان به این معنا بوده است که حرکت عشق و زندگی دایره وار است و هربار به نقطه آغاز بر میگردد و حرکت خودرا دوباره در مداری برتر و کمال یافته تر از مدار قبلی یا پیشین از نو آغاز می کند و چرخه تولد و مرگ هندوان هم به این معنا بوده است که زندگی انسان بصورت خطی و پیوسته جاودانه نمی باشد بلکه منقطع و ناپیوسته و در طول هم و پست سر همدیگر. بودا حدود دوهزار و پانصد سال پیش بطور جدی و قاطعانه شرح و توضیح پدیده طبیعی چرخه تولد و مرگ از طریق گردش حلول روان یا تناسخ را رد نموده و به این بینش و باور حقیقی و علمی رسیده است که این چرخه فقط در چارچوب زنجیره علت و معلول مادی می تواند مقدور و امکان پذیر و حقیقت داشته باشد و نه از راهی دیگر. به زبان و روش علمی امروز یعنی در بطن و بستر و در طول تسلسل تولد و مرگ محتوای کیهان یا جهان از طریق چرخه یا گردش وقوع مه بانگ های هفتگانه و متوالی بر اثر نوسانات متوالی باز و بسته شدن یا انبساط و انقباض . از طرف دیگر گردونه مهر میترائیان و چرخه سم سرای هندوان یک سمبل و نشان دیگری هم بهمراه خود دارند یعنی تصویر صلیب غلابی ( یا شکسته ) که در اصل و ریشه در میدان خود شناسی و انسان شناسی اشاره به این حقیقت ژرف و بنیادی داشته است که هر فرد انسانی چه مرد و چه زن حداقل دارای دو جنبه یا دو بُعد انسانی می باشد که روی هم قرار دارند و یکی اصلی و واقعی و عینی و تجربی ست و دیگری فرعی و پنهانی و غیر تجربی و سایه وار. این دو جنبه یا این دو بُعد انسانی به یک سهم مساوی و برابر از حق زندگی دنیوی بر خوردار اند و از آنجاییکه نمی توانند بطور همزمان و به موازات هم و در کنار همدیگر در یک دنیا یا عالم واقعی و عینی و شهودی به ظهور و پیدایش برسند، لذا ضرورتا در طول هم و پشت سر همدیگر و هرکدام در دنیای واقعی و عینی و شهودی خاص و ویژه خویش از مادر متولد شوند و زندگی های کوتاه مدت دنیوی خودرا در یک مرتبه و درجه تکاملی تجربه و سپری نمایند و آنهم هرکدام نه فقط یکبار بلکه بطور فراوان با مراتب و درجات مختلف تکاملی بین دو حد؛ یکی نهایت نقصان یا امکان اخس و دیگری نهایت کمال یا امکان احسن و اشرف در طول سفر بسیار طولانی مقطعی و نزولی و صعودی محتوای کیهان یا جهان بین مبداء و معاد. نتیجه اینکه زمان هیچ گاه به پایان نمی رسد بلکه حرکت زمان دایره وار ست و هربار به نقطه آغاز بر میگردد و حرکت خودرا دوباره از نو آغاز می کند و آنهم نه به تنهائی بلکه بهمراه نوسانات متوالی باز و بسته شدن یا انبساط و انقباض محتوای کیهان یا جهان و فاصله زمانی روی محیط دایره همیشه برابر است با طول عمر کلی کیهان یعنی فاصله زمانی بین دو وحدت دمایی محتوای کیهان در مرکز و وقوع دو مه بانگ متوالی. محیط دایره توسط لحظه حال طی می شود که چیز دیگری نیست غیر از نوسانگر دو قطبی زمان و بیزمانی مطلق هردو با ابعاد پلانک که در علم فیزیک مساوی است با ۱۰ بتوان منهای ۴۳ ثانیه. لحظه حال عظیم ترین نیروی موجود در طبیعت و کیهان می باشد که دو وظیفه عمده را عهده دار می باشد؛ یکی رقم زدن طول عمر موجودات و طبیعت و کیهان و دیگری سوق دادن محتوای کیهان بدون وقفه و بطور خستگی ناپذیر بسوی آینده و وقوع مه بانگ بعدی. لحظه حال را می توان تجلی قدرت خداوند در نظر گرفت البته از دیدگاه علمی و نه دینی. زیرا دین خدا را جدا و در بیرون از جهان و پدیده های بیزمانی و بیمکانی را از صفات خداوند و آنها را در ورای زمان و مکان می پندارد. در صورتیکه بیزمانی و بیمکانی به معنای عدم وجود زمان و مکان نیستند بلکه نیم زوج های بنیادی همزاد و هم بازی و هم ارز آنها با کمیت های مساوی و ماهیت معکوس و هردو روی هم قرار دارند و به دو بخش کلی مطلق و نسبی تقسیم شده اند. چیزی که ساعت ها به ما نشان می دهند خود زمان و بیزمانی مطلق یعنی لحظه حال نمی باشد بلکه تقسیم بندی قراردادی طول شبانه روز به ساعت و دقیقه و ثانیه و اجزای ثانیه.
نتیجه کلی اینکه آخر الزمان دینی یک شایعه پراکنی تخیلی - توهمی بیش نمی باشد .
... [مشاهده متن کامل]
گردونه مهر میترائیان به این معنا بوده است که حرکت عشق و زندگی دایره وار است و هربار به نقطه آغاز بر میگردد و حرکت خودرا دوباره در مداری برتر و کمال یافته تر از مدار قبلی یا پیشین از نو آغاز می کند و چرخه تولد و مرگ هندوان هم به این معنا بوده است که زندگی انسان بصورت خطی و پیوسته جاودانه نمی باشد بلکه منقطع و ناپیوسته و در طول هم و پست سر همدیگر. بودا حدود دوهزار و پانصد سال پیش بطور جدی و قاطعانه شرح و توضیح پدیده طبیعی چرخه تولد و مرگ از طریق گردش حلول روان یا تناسخ را رد نموده و به این بینش و باور حقیقی و علمی رسیده است که این چرخه فقط در چارچوب زنجیره علت و معلول مادی می تواند مقدور و امکان پذیر و حقیقت داشته باشد و نه از راهی دیگر. به زبان و روش علمی امروز یعنی در بطن و بستر و در طول تسلسل تولد و مرگ محتوای کیهان یا جهان از طریق چرخه یا گردش وقوع مه بانگ های هفتگانه و متوالی بر اثر نوسانات متوالی باز و بسته شدن یا انبساط و انقباض . از طرف دیگر گردونه مهر میترائیان و چرخه سم سرای هندوان یک سمبل و نشان دیگری هم بهمراه خود دارند یعنی تصویر صلیب غلابی ( یا شکسته ) که در اصل و ریشه در میدان خود شناسی و انسان شناسی اشاره به این حقیقت ژرف و بنیادی داشته است که هر فرد انسانی چه مرد و چه زن حداقل دارای دو جنبه یا دو بُعد انسانی می باشد که روی هم قرار دارند و یکی اصلی و واقعی و عینی و تجربی ست و دیگری فرعی و پنهانی و غیر تجربی و سایه وار. این دو جنبه یا این دو بُعد انسانی به یک سهم مساوی و برابر از حق زندگی دنیوی بر خوردار اند و از آنجاییکه نمی توانند بطور همزمان و به موازات هم و در کنار همدیگر در یک دنیا یا عالم واقعی و عینی و شهودی به ظهور و پیدایش برسند، لذا ضرورتا در طول هم و پشت سر همدیگر و هرکدام در دنیای واقعی و عینی و شهودی خاص و ویژه خویش از مادر متولد شوند و زندگی های کوتاه مدت دنیوی خودرا در یک مرتبه و درجه تکاملی تجربه و سپری نمایند و آنهم هرکدام نه فقط یکبار بلکه بطور فراوان با مراتب و درجات مختلف تکاملی بین دو حد؛ یکی نهایت نقصان یا امکان اخس و دیگری نهایت کمال یا امکان احسن و اشرف در طول سفر بسیار طولانی مقطعی و نزولی و صعودی محتوای کیهان یا جهان بین مبداء و معاد. نتیجه اینکه زمان هیچ گاه به پایان نمی رسد بلکه حرکت زمان دایره وار ست و هربار به نقطه آغاز بر میگردد و حرکت خودرا دوباره از نو آغاز می کند و آنهم نه به تنهائی بلکه بهمراه نوسانات متوالی باز و بسته شدن یا انبساط و انقباض محتوای کیهان یا جهان و فاصله زمانی روی محیط دایره همیشه برابر است با طول عمر کلی کیهان یعنی فاصله زمانی بین دو وحدت دمایی محتوای کیهان در مرکز و وقوع دو مه بانگ متوالی. محیط دایره توسط لحظه حال طی می شود که چیز دیگری نیست غیر از نوسانگر دو قطبی زمان و بیزمانی مطلق هردو با ابعاد پلانک که در علم فیزیک مساوی است با ۱۰ بتوان منهای ۴۳ ثانیه. لحظه حال عظیم ترین نیروی موجود در طبیعت و کیهان می باشد که دو وظیفه عمده را عهده دار می باشد؛ یکی رقم زدن طول عمر موجودات و طبیعت و کیهان و دیگری سوق دادن محتوای کیهان بدون وقفه و بطور خستگی ناپذیر بسوی آینده و وقوع مه بانگ بعدی. لحظه حال را می توان تجلی قدرت خداوند در نظر گرفت البته از دیدگاه علمی و نه دینی. زیرا دین خدا را جدا و در بیرون از جهان و پدیده های بیزمانی و بیمکانی را از صفات خداوند و آنها را در ورای زمان و مکان می پندارد. در صورتیکه بیزمانی و بیمکانی به معنای عدم وجود زمان و مکان نیستند بلکه نیم زوج های بنیادی همزاد و هم بازی و هم ارز آنها با کمیت های مساوی و ماهیت معکوس و هردو روی هم قرار دارند و به دو بخش کلی مطلق و نسبی تقسیم شده اند. چیزی که ساعت ها به ما نشان می دهند خود زمان و بیزمانی مطلق یعنی لحظه حال نمی باشد بلکه تقسیم بندی قراردادی طول شبانه روز به ساعت و دقیقه و ثانیه و اجزای ثانیه.
نتیجه کلی اینکه آخر الزمان دینی یک شایعه پراکنی تخیلی - توهمی بیش نمی باشد .
بهار حیرانه تابستان دیوانه پاییز ویرانه زمستان پایانه
آخر زمان. قیامت ده ماه در ماه دهم روز محشر به وقوع می پیوندد. ای لشکر نادانان آماده باش
آخرالزمان: قسمت واپسین از روزگار و دهر که به روز رستاخیز منتهی خواهد شد، اغلب، مردم هر عصری زمان خود را" آخرالزمان "پنداشته اند . چنانکه سعدی در بیت زیر زمان خود را آخرالزمان می پندارد. و شاید مرا آن بوده باشد که سعدی تا آخر زمان به عنوان شاعر بزرگ و زبانزد مردم خواهد بود.
... [مشاهده متن کامل]
( ( هرکس به زمان خویشتن بود
من سعدی آخرالزمانم ) )
( گزیده غزلیات سعدی، حسن انوری، انتشارات علمی، چ اول، ۱۳۶۹، ص۲۷۸. )
... [مشاهده متن کامل]
( ( هرکس به زمان خویشتن بود
من سعدی آخرالزمانم ) )
( گزیده غزلیات سعدی، حسن انوری، انتشارات علمی، چ اول، ۱۳۶۹، ص۲۷۸. )
Apocalypse، end times، latest times و end days
زمان اخر در زمان نزدیک به ظهور امام زمان زمانی که همه چیز عجیب و غریب است
روز به پایتن رسیدن دنیا
سرانجام
روزی که دیگر هیچ موجودی روی زمین نباشد
مشاهده ادامه پیشنهادها (١٠ از ١٥)