احمد بن محمد رازی

دانشنامه اسلامی

[ویکی شیعه] احمد بن محمد رازی (مِسکَوَیه)(۳۲۰-۴۲۰ق)، فیلسوف، ادیب، مورخ و منشی آل بویه. مسکویه، در رشته های گوناگون تاریخ، علم کلام، فلسفه و پزشکی تبحر داشت. او به کیمیاگری و علوم غریبه علاقه مند بود. رنگ فلسفی آثار ابن مسکویه سبب شده است که شیعیان بیش از اهل سنت آن ها را بپذیرند. خود وی مانند فارابی و اخوان الصفا از معتقدان به تشیع فلسفی بود. وی سال ها مصاحب و ندیم بویهیان بغداد و ری بود. بسیاری از نویسندگان متاخر، ابوعلی مسکویه را بر مذهب شیعه دانسته اند. تجارب الامم در علم تاریخ و تهذیب الاخلاق در علم اخلاق از مهم ترین آثار اوست.
احمد بن محمد رازی در حدود سال ۳۲۰ ق در اطراف ری متولد شد. از دوران رشد ابوعلی اطلاع چندانی در دسترس نیست، اما چنین می نماید که زندگی آرامی نداشته است. وی روش پدر و مادرش را در تربیت خود نکوهیده است. گویا پدرش او را به خواندن وروایت اشعار جاهلی عرب وا می داشته و او خود در آغاز جوانی به خوشگذرانی مشغول بوده و سپس به تهذیب نفس پرداخته است.
حدود دو دهه نخستین عمر خود در ری گذراند سپس به بویهیان بغداد پیوست و حدود ۱۲ سال مصاحب و ندیم ابومحمد حسن مهلبی، وزیر امیر معزالدوله دیلمی بود آنگاه مدت ۷ سال نیز در خدمت ابن عمید در دربار رکن الدوله در ری بود و سمت کتابداری و نگاهداری اسناد و مدارک را داشت.

پیشنهاد کاربران

بپرس